Vakantietijd aangebroken: met deze artikelen blik je terug op afgelopen half jaar
Laura Hoffmann
Onze redactie knijpt er een maand tussenuit om vakantie te vieren en eventjes geen artikelen of reportages te maken. Maar niet getreurd: met dit jaaroverzicht tonen we je de meest typerende, opvallende en bijzondere stukken van het afgelopen half jaar. Veel leesplezier, fijne vakantie!
HvanA neemt pauze van 15 juli 17.00 uur tot en met 15 augustus. Tot over een maand!
Hernieuwd contact
Het jaar 2022 begint in lockdown, maar medio januari is het zover: ein-de-lijk mag na het basis- en voortgezet onderwijs ook het hoger onderwijs weer open. Een bijzonder moment, niet alleen voor studenten en docenten, maar juist ook voor alle medewerkers die de HvA rijk is.
Zo ook voor Aart Sonnema, sinds jaar en dag pandbeheerder van het Kohnstammhuis. Iemand voor wie het contact op de vloer juist zo’n essentieel onderdeel van het werk is. Hij had het bijzonder zwaar in de coronatijd en vertelde daar openhartig over aan HvanA, afgelopen maart.
In zijn laatste jaar als pandbeheerder blikte hij met ons terug op de lockdowntijd én op zijn lange dienstverband aan de hogeschool. ‘Momenten van contact, dáár gaat het om.’
Seksueel overschrijdend gedrag
Juist op het moment dat het hoger onderwijs weer openging, ging het plots over iets anders: seksueel overschrijdend gedrag. Al gauw werd duidelijk dat 2022 het jaar werd van een nieuwe #MeToo-golf, gezien de onthullingen over The Voice of Holland en de beruchte dickpics van ex-Ajax-directeur Marc Overmars.
Een veel gepleegde vorm van seksueel overschrijdend gedrag is straatintimidatie. Omdat vooral mannen zich hier schuldig aan maken, vroeg onze redactie zich af: wat als je de rollen omdraait? Onze reporter Eva trok daarom in maart de campus op om uit te testen hoe mannen zouden reageren op haar seksuele toespelingen en sisgeluiden. Wat bleek? De meeste mannen leken het zo erg nog niet te vinden...
Gevluchte docenten
Hoe is het om je land te ontvluchten en hier opnieuw een toekomst op te starten? Wij trokken langs het HvA-programma Statushouders voor de Klas, waar genoeg studenten rondlopen die je daar meer over kunnen vertellen.
HvanA sprak Mahboubeh Qasemzadeh uit Iran en de Syrische Faihaa Alhammoud, twee vrouwen met een indrukwekkend verhaal en dezelfde passie. Beiden zijn hun land ontvlucht en gaan hier op de HvA opnieuw hun roeping achterna: het doceren van wiskunde. In dit artikel lees je over hun beweegredenen om hier opnieuw te worden wat ze in eigen land al waren. ‘Voor de klas staan, dat is alles wat wij twee nu willen.’
Vertrek na acht jaar
Eerder fotografeerde hij erop los voor Folia, onze collega’s bij de Universiteit van Amsterdam. Maar in 2018 werd hij mede-oprichter van HvanA om uiteindelijk, na enkele jaren, de redactie te gaan leiden.
Daniël Rommens maakte in al die jaren heel wat foto’s en video’s van de hogeschool, haar medewerkers, studenten, projecten en activiteiten. In deze aflevering van Beeldig uit mei blikte hij terug op al dat moois en nam hij in stijl afscheid als hoofdredacteur van HvanA, met een collage van alle beelden die hem bij waren gebleven. ‘Het ga jullie goed, ik heb ervan genoten om mijn ogen open te houden bij deze fantastische instelling.’
Open en toch thuis
‘Ik had een klas van 32 studenten die terugliep naar een groep van vijf. Nu gebeurde het voor corona ook wel dat klassen gaandeweg het blok wat leger raakten. Maar dit jaar is het wel extreem hoe weinig studenten er naar mijn werkcolleges komen.’
Gaandeweg het jaar werd duidelijk dat er iets aparts aan de hand was in het hoger onderwijs. Na maanden van (de zoveelste) lockdown leken studenten alle reden te hebben om weer naar de hogeschool te komen, en toch... bij sommige opleidingen bleven de collegebanken opvallend leeg.
Waar waren alle studenten toch? In de lente trokken we eropuit om die vraag te beantwoorden, zowel aan docenten als studenten. ‘Ik kom eigenlijk nooit. Kennelijk ben ik eraan gewend geraakt, thuis in alle rust mijn werk te kunnen doen.’
De beste dichter van Afghanistan
Kennen jullie hem al, de beste dichter van Afghanistan? Ehsan Nyazie (41) werkt al jaren in de koffiecorner van de Leeuwenburg, maar zijn echte passie is poëzie. En dat doet hij met verve: dit jaar werd zijn dichtbundel gekroond tot de beste van Afghanistan, zijn thuisland. ‘Het was een grote, grote verrassing’, vertelde hij ons glunderend.
Afgelopen juni spraken we hem over de poëzie, zijn vlucht naar Nederland en het verschil tussen Nederland en Afghanistan. Het leverde Ehsan veel positieve reacties op en ook een vervolgartikel in Het Parool.
‘Ik merk aan de studenten hier dat gedichten en literatuur niet zo’n grote rol spelen in de Nederlandse maatschappij, als in Afghanistan’, aldus Ehsan. ‘Als je daar met iemand praat en je wilt je gevoel goed overbrengen bij de andere persoon, dan is het heel normaal om een gedeelte van een gedicht te citeren om je punt te verduidelijken.’
In de Afghaanse huizen vond je volgens Ehsan altijd drie boeken: de koran, een bundel van de dichter Rumi (stierf in 1273) en een bundel van dichter Hafez (stierf in 1390). Tot de oorlog in Afghanistan uitbrak, veel mensen moesten vluchten en meisjes niet naar school konden. ‘Toen raakte de poëzie even verdwaald, omdat de Taliban geen voorstander is van literatuur. Maar de wortel van poëzie is lang en kan niet zomaar worden uitgeroeid.’
Vreselijke vakanties
En dan straks eindelijk... vakantie. HvanA vertrekt, net als de meeste HvA-studenten lekker richting de zon. Alleen is niet alles rozengeur en maneschijn op reis. We vroegen studenten naar hun meest vreselijke vakantie. ‘Ik kon vijf dagen lang niet douchen, het was echt goor.’
Tot in augustus!
