‘Moeten we ons misschien weer wat meer bij het onderwijs zelf houden?’

Van student in de collegebanken tot medewerker aan de HvA: Jessica Singh schrijft columns over de hogeschool die ze van twee kanten heeft leren kennen. Vandaag is het tijd voor een heroverweging, vindt Jessica, van wat de HvA allemaal naast het onderwijs aanbiedt. 

Workshops, debatsessies, inlooplunches, evenementen in de centrale hal: op de HvA kun je niet alleen onderwijs volgen, je kunt er ook nog eens deelnemen aan allerlei extra-curriculaire activiteiten.

Het klinkt allemaal geweldig op papier, maar in de praktijk blijven de zalen vaker leeg dan vol. Ik vraag mezelf weleens af of studenten echt zitten te wachten op deze goedbedoelde initiatieven, en of het überhaupt wel de taak van de HvA is om deze te faciliteren. Moeten we ons misschien gewoon bij onderwijs houden?

Het is ergens grappig dat ik degene ben die dit onderwerp aankaart, omdat ik, samen met mijn collega Mariette, veel tijd en liefde stop in het organiseren van extra-curriculaire activiteiten. Denk bijvoorbeeld aan ondernemerschapsmarkten of pop-ups voor studenten. We zijn groot voorstanders van het steunen van HvA-studenttalent, het bieden van een podium en het zoeken naar verbinding onder de studenten.

Toch merken ook wij dat we steeds kritischer worden over wat we aanbieden en waar we ja tegen zeggen. Ook omdat we dit op de harde manier hebben geleerd. Dat je al je energie en passie in een activiteit stopt waar vervolgens niemand op afkomt.

Het is natuurlijk zo dat de manier waarop studenten leren en zich verhouden tot hun studie drastisch veranderd is, evenals de onderwijsinstelling zelf. Online lessen, flexibiliteit en het vermogen om zelf de regie te voeren over je ‘leerproces’ zijn inmiddels de norm geworden. In dit nieuwe landschap lijkt het aanbieden van extra-curriculaire activiteiten steeds minder aantrekkelijk. Studenten komen al minder naar de campus toe, laat staan dat ze dat doen voor activiteiten die niet bijdragen aan het halen van je diploma.

Wanneer we kijken naar de lage opkomst bij workshops en debatsessies kunnen we ons afvragen waar de disconnectie ligt. Zijn de onderwerpen niet relevant genoeg? Is de timing onhandig? Of, en dit is misschien een harde realiteit om te accepteren, hebben studenten simpelweg geen behoefte aan deze initiatieven omdat ze hun tijd liever anders besteden?

Ik kan best begrijpen dat wanneer je eindelijk klaar bent met je schoolactiviteiten, je jouw ontspanning liever elders zoekt. Wanneer ik klaar ben met werken heb ik ook behoefte aan een andere omgeving. In gesprekken met studenten hoor ik vaak dat ze zich overweldigd voelen door de hoeveelheid verplichte studietaken en de constante druk om te presteren. Alleen de gedachte al om nog meer tijd vrij te maken voor de HvA kan al snel aanvoelen als een extra belasting in plaats van een kans voor persoonlijke ontwikkeling. Veel studenten hebben bovendien bijbanen, stages en een sociaal leven dat onderhouden moet worden. Het is waarschijnlijk dus niet zo dat ze niet geïnteresseerd zijn, eerder dat hun prioriteiten elders liggen.

Maar het maakt wel dat er een vraag ligt voor de HvA. Moeten we stoppen met het aanbieden van al die extra activiteiten? Niet per se. Maar misschien is het wel tijd om kritisch te kijken naar hoe en wat we aanbieden. Misschien moeten we beter luisteren naar de behoeften en wensen van onze studenten. Dit zou kunnen betekenen dat we de inhoud van de workshops aanpassen, flexibeler omgaan met tijd en locatie, of zelfs nieuwe vormen van engagement onderzoeken die beter passen bij de moderne student.

Een onderwijsinstelling als de HvA heeft zeker een rol in het faciliteren van meer dan alleen academische kennis. Het gaat ook om persoonlijke groei, netwerkopbouw en het voorbereiden op de toekomst. Maar als we willen dat onze initiatieven nog daadwerkelijk impact hebben, moeten we ervoor zorgen dat ze aansluiten bij de realiteit van het studentenleven anno 2024.

Kortom, het is tijd voor een heroverweging. Mariette en ik zullen blijven zoeken naar manieren om HvA-studenttalent te ondersteunen en te verbinden, maar we blijven ook kritisch en passen ons aan de behoeften van de studenten aan. Zeker nu de HvA zal moeten bezuinigen is het goed dat we kijken welke evenementen of samenwerkingen voor ons nog passen en welke niet.