Lisa in alle Staten – waar is de coach die ons was beloofd?
Rosa Tromp | Lisa Wolkers
Creative Business-student Lisa Wolkers spendeerde voor haar minor een halfjaar in de VS en is nu weer op de HvA te vinden, terug op Hollandse grond. In deze column maakt ze zich opnieuw zorgen over de opleidingen Communicatie en Creative Business (CO+CB). ‘Volgens mij is de uitvoering niet helemaal volgens plan gegaan.’
Het nieuwe stonesonderwijs van CO+CB werd gepitcht met een belofte. Studenten gingen voortaan hun eigen route uitstippelen binnen de opleiding, en zouden daar intensief bij begeleid worden. Wij als studenten zouden coaching krijgen, veel feedback en vooral: persoonlijke aandacht.
Een geweldig idee, op papier. Maar tot op heden merk ik te weinig dat deze belofte wordt waargemaakt. Binnen het nieuwe stonesonderwijs worden onze studieloopbaanbegeleiders nu coaches genoemd en houden we ieder blok een reflectieportfolio bij, waarin we onze ‘SMART’ leerdoelen formuleren over zaken zoals zelfregulatie en samenwerken.
Het nieuwe onderwijs staat of valt met de juiste begeleiding, maar dat lijkt nu juist te worden vergeten
Maar volgens mij is de uitvoering niet helemaal volgens plan gegaan. Waarom? Van veel medestudenten hoor ik nu dat hun coaches helemaal niet betrokken zijn bij hun studievoortgang. Ze kijken eens per blok de portfolio’s na. Of ze doen dat zelfs niet eens. Dat reflectieportfolio van ons wordt ook niet beoordeeld, we krijgen er ook geen studiepunten voor. Dus ja, waarom zouden ze ook eigenlijk?
Als coach is het bijvoorbeeld de bedoeling om studenten intensief te begeleiden in het kiezen van hun studieroute. Met de flexibiliteit van het stonesonderwijs zijn de regeltjes rondom de vakken ingewikkelder geworden en er gaat in de administratie ook weleens wat mis. Met die problemen kunnen we sowieso wel extra ondersteuning gebruiken.
Maar juist dat gebeurt nu dus niet. Deze week moeten we weer onze stones gaan uitkiezen voor komend collegejaar en veel van mijn medestudenten zijn hier erg gestrest over, maar hun coaches reageren amper op mails en/of appjes. Voor mensen met studievertraging is dit proces alleen maar lastiger, omdat zij andere regels moeten volgen die moeilijk te begrijpen zijn zonder uitleg. Je merkt de frustratie onder de studenten.
Ook bij mij is de coaching volledig weggevallen. Mijn coachlessen worden nu altijd ingepland tijdens mijn reguliere lessen, waardoor ik mijn coach dus al een jaar niet heb gezien. Nu is hij ook nog eens uitgevallen door persoonlijke omstandigheden, maar de HvA was dit even vergeten te melden. Inmiddels hebben wij een nieuwe docent, die ons vroeg om een afspraak met hem in te plannen. Maar na een maand heeft niemand uit mijn coachgroepje reactie van hem gehad. Ook dat is weer best typisch, eigenlijk.
Misschien werd het maar eens tijd dat we onze coaches zelf een reflectieportfolio in laten vullen
CO+CB had in principe een goed back-up plan. Om het gebrek aan coaching op te vangen, kwamen er studentmentoren voor de eerstejaars. In het tweede jaar had ik deze taak op me genomen. Maar ook toen merkte ik hoe het nieuwe coachprogramma slecht werd opgepakt binnen de opleiding. Vaak was ík degene die vragen over de overgang naar het tweede jaar en de propedeuse moest beantwoorden, omdat hun eigen coach het zelfs niet eens snapte.
Welke lessen zijn hieruit te trekken? Het nieuwe onderwijs staat of valt met de juiste persoonlijke begeleiding, dat is wel duidelijk. Studenten hebben inderdaad behoefte aan de keuzevrijheid, maar daar is ook duidelijkheid bij nodig. En dat stukje wordt soms vergeten. Het coachprogramma lijkt bij ons wel het vergeten kindje van het stonesmodel.
Misschien wordt het maar eens tijd dat we onze coaches zelf zo’n onzinnig reflectieportfolio in laten vullen. Misschien krijgen ze dan ook zelf door dat ze hun werk beter moeten doen. Ik geef ze alvast een tip: ‘Maak je ontwikkeldoelen SMART, dan weet je ook alvast hoe je ze precies denkt te gaan bereiken en wanneer je ze gehaald wilt hebben.’
