Mening: maak flexibel studeren mogelijk voor jonge politici en bestuurders
CleanPNG.com (bewerkt door HvanA)
Als het gaat om flexibel studeren, genieten topsporters een uitzonderingspositie. Maar waarom eigenlijk? Ook jonge politici, of studenten die zich maatschappelijk inzetten, kunnen namelijk wel wat ruimte gebruiken. Dat bepleit HvA-student Marc Hoffmann in deze opinie.
Vorige week stemde de Tweede Kamer unaniem in met een motie om een soort topsportregeling voor studerende mantelzorgers mogelijk te maken. Waarom? De Kamer overweegt dat het combineren van studie en zorg voor een naaste zwaar kan zijn en zou graag zien dat de regering en onderwijsinstellingen met elkaar overleggen hoe zulke mantelzorg en studie beter te combineren is.
Ik ondersteun dit initiatief van harte, moet ik allereerst zeggen. Als kind van een zieke ouder kan ik mij heel goed voorstellen dat het thuisfront af en toe meer aandacht nodig heeft dan een studie. En toch riep het voorstel ook een vraag bij mij op. Want waarom doen we dit eigenlijk niet voor andere studenten die om allerlei redenen hun studie en nevenactiviteiten moeten combineren?
Topsportregeling
Voor studerende sporters op topniveau is zo’n regeling al jaren gangbaar: de zogeheten ‘topsportregeling’. Zij krijgen op de HvA bijvoorbeeld hulp bij het plannen van hun sport- en studieschema, toetsen op afstand, roostertijden, of zelfs bij de aanvraag voor financiële compensatie. Vrijwel iedere hogeschool of universiteit kent een dergelijke regeling.
‘Je naast je studie inzetten voor de politiek of maatschappij: ook dat is bij tijd en wijle topsport’
Maar wat te denken van jonge politici, of jongeren die zich op een andere manier naast hun studie willen inzetten voor de maatschappij? Je naast je studie inzetten voor de maatschappij, ook dát is bij tijd en wijle ‘topsport’. Zelf ben ik politiek actief en vrijwilliger bij verschillende organisaties. Maar ik ondervind geregeld problemen door het vrij rigide onderwijssysteem en ik ben lang de enige niet.
Een tijdje geleden schreef Robbert Dijkgraaf, de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap nog dat hij het zogenaamde ‘flexstuderen’, oftewel betalen per studiepunt, mogelijk wilde maken. Dat zou een deel van de oplossing voor het probleem kunnen zijn, zeker voor studenten die in bepaalde periodes niet goed aan studeren toekomen. In die gevallen hoeven zij dan enkel collegegeld te betalen voor de vakken die ze daadwerkelijk volgen en niet voor het volledige jaar.
Politieke interesse
Met een dergelijke regeling bewegen we al iets meer richting een knappe regeling voor eerdergenoemde groep, maar het is nog lang geen passende oplossing. Bij de meeste onderwijsinstellingen is het namelijk zo dat een vak maar eens per jaar wordt gegeven. Studenten die om uiteenlopende redenen niet in staat zijn het vak in het aangegeven tijdvak te volgen, kunnen in dat geval helaas niets anders dan het desbetreffende vak nog een jaartje uit te stellen. Op deze manier zijn zij continu bezig de ballen op allerlei vlakken hoog te houden.
‘Het ontplooien van nevenactiviteiten naast je studie wordt niet aantrekkelijk genoeg gemaakt’
Wat ik zelf vooral problematisch vind, is dat het ontplooien van nevenactiviteiten naast je studie op dit moment niet aantrekkelijk genoeg wordt gemaakt. Dat is zorgelijk, met name als ik kijk naar het politieke engagement onder jongeren. Het animo onder jeugd en jongvolwassenen om de politiek in te gaan ligt op dit moment echt bedroevend laag. En het aantal vrijwilligers daalt al jarenlang, terwijl dat voor een goed functionerende samenleving juist zo belangrijk is.
Men doet er ondertussen van alles aan om hier verandering in te brengen. Veel gemeenten hebben tegenwoordig een jongerenraad, er zijn debatwedstrijden voor jongeren en in Den Haag wordt al langer gesproken over een maatschappelijke dienstplicht. Dat zijn stuk voor stuk interessante pogingen om het tij te keren. Maar zonder mogelijkheden om de werkdruk enigszins te reguleren, zal dit de meeste jongeren niet enthousiasmeren.
De oplossing ligt denk ik echt in het onderwijs en het bieden van ruimte aan jongeren om hun studie met nevenactiviteiten te combineren. Dus, Den Haag, onderwijsinstellingen: vat de koe bij de horens en biedt deze jongeren de werkbare regeling die ze verdienen.
Deze opinie werd geschreven door Marc Hoffmann. Hij is vierdejaarsstudent aan de opleiding HBO-Rechten en volgt het doorstroomprogramma naar de Vrije Universiteit. Hij is lid van de jongerentak van het CDJA.
Wil je zelf ook een opinie schrijven voor HvanA? Dat kan, lees de voorwaarden hier. Alle eerdere voorbeelden van opinies van HvA'ers vind je hier verzameld.
