Lisa in alle Staten – mijn onrealistische beeld van Amerika
Ilya Ghassemi | Lisa Wolkers voor Syracuse University
Welcome in America! Creative Business-student Lisa Wolkers is de oceaan overgestoken voor een minor aan Syracuse University, New York. Om de week schrijft ze een column over haar belevenissen. ‘Ik deel online alleen de positieve dingen,’ stelt ze vandaag in alle eerlijkheid.
In de avonduren scrol ik al gauw wat meters weg op TikTok en Instagram. De twee sociale mediakanalen weten over het algemeen al precies wat mijn interesses en waarden zijn: ook ik ben slachtoffer van het welbekende algoritme. Toch is het me wel opgevallen hoe vaak die beelden niet kloppen, want de video’s die ik voor mijn reis naar Syracuse voorgeschoteld kreeg, zijn achteraf gezien wel teleurstellend onrealistisch geweest.
Voordat ik vertrok naar de Verenigde Staten voor mijn uitwisselingssemester, stond mijn For You Page vol met video’s over leven in het buitenland. Stuk voor stuk prachtige beelden van jongeren die een buitenlandervaring beleefden. Of het nou studenten op uitwisseling waren, reistips van backpackers of video’s van New York City, mijn telefoon toonde ze allemaal. Ik spatte haast uit elkaar van enthousiasme en kon niet wachten om het vliegtuig in te stappen en al deze momenten zelf te ervaren.
Verhuizen naar de andere kant van de wereld is de beste, zwaarste tijd van je leven
Na drie maanden in mijn kamertje in Syracuse kan ik echter zeggen dat niet alles is zoals het lijkt. Ik moest omschakelen, mijn verwachtingen bijstellen. Al na een paar weken besefte ik me dat tijdens deze buitenlandse minor de nadruk meer zou komen te liggen op de minor dan op het buitenland. Dat ik toch echt wel aan de bak moest en niet alleen maar bezig kon zijn met het plannen van mijn tripjes naar New York City en de Canadese stad Toronto.
Gedurende sommige weken overviel de stress mij, kreeg ik heimwee en voelde ik me ongelukkig. Dan kroop er ook al snel een schuldgevoel omhoog. ‘Ik kwam hier om het leuk te hebben, niet om me te stressen over school,’ dacht ik. Ik was op zoek naar een balans tussen school en vrije tijd, maar zelfs tijdens het relaxen, Netflix kijken en afspreken met vrienden, kon ik de prestatiedrang maar niet loslaten.
Dat gevoel was niet nieuw voor mij, maar de hogere druk in Syracuse, de nieuwe taal en een andere opleiding zorgde ervoor dat de balans lastiger te vinden was. Ik probeerde de problemen en gevoelens die ik ervaarde te relativeren. ‘Tienen halen is hier de standaard, maar dat betekent niet dat je er per se aan mee hoeft te doen.’ ‘Natuurlijk zijn de vakken lastiger als je hier niet bent opgegroeid en de taal pas op latere leeftijd hebt geleerd.’ ‘Het leven draait echt niet alleen maar om school.’
Relativeren hielp tot op een zekere hoogte. De balans is zeker nog niet in evenwicht, maar ik probeerde in ieder geval een andere toon voor mezelf te zetten. Ook al klinkt een uitwisseling nog zo mooi, niet alles op sociale media is volledig waar. En ja: ook ik ben schuldig aan het feit dat we online alleen de hoogtepunten delen.
Op Instagram en TikTok plaats ik ook alleen maar foto’s en video’s van de sportwedstrijden waar ik naartoe ga, of de leuke activiteiten die ik doe. Niemand zag hoe lastig ik het had om een goede maaltijd te vinden in Syracuse, of hoeveel stress ik kreeg van de vakken die ik hier volgde. Ik denk dat ik alleen de leuke momenten deel, omdat het toch lastig is om jezelf open te stellen op het internet. Naast het feit dat er een groot taboe is rondom mentale gezondheid zijn mensen nogal snel geneigd om nare reacties achter te laten.
Ga jij ook een tijd in het buitenland spenderen? Ik zou het zeker iedereen aanraden, maar probeer niet alles te geloven wat je tegenkomt op sociale media. Ben jij je nu aan het voorbereiden op een buitenlandse minor, stel je verwachtingen dan enigszins bij. Verhuizen naar de andere kant van de wereld kan de beste tijd van je leven zijn, maar ook de zwaarste. En dat deel hoor je meestal niet overal.
