Julia juicht – en leerde als student haar eigen keuzes te maken
Daniël Rommens | Julia Kroonen
Vanuit Noord-Brabant gaat Julia Kroonen (22) voor het vierde jaar naar de HvA om te studeren. Terug naar de grote stad, na een lange tijd achter de laptop in haar slaapkamer; Julia schrijft het allemaal op. Deze week geeft ze medestudenten advies: stel niet alles in het teken van je studie, leer je eigen keuzes te maken als student.
Je bent student aan de HvA? Laat dan per direct alles uit je handen vallen, waar je jezelf naast je studie ook maar mee bezig houdt. Dit is waar docenten ieder jaar weer op hameren: voor je studie heb je al je tijd en energie nodig. Ontzettend irritant, want mogen we dat als studenten niet zelf bepalen?
De HvA wil dat voltijdstudenten veertig uur per week aan hun studie besteden. Als je je diploma wilt halen, dan moet je van je studie dus je absolute prioriteit maken, is het idee. Tussen mij en mijn docenten was de bijbaan daarom elk jaar weer een punt van discussie.
Een bijbaan is noodzakelijk om wat geld bij te verdienen, maar wat mij betreft gaat het nog veel verder dan dat. Het gaat ook om het opdoen van werkervaring. Zou je dus veertig uur studeren, dan krijg je – afgezien van bij stage – niet de kans om die ervaring op te doen. En dat is doodzonde.
Ik heb altijd zo mijn twijfels gehad of een studiejaar echt zo druk zou zijn
Dat weet ik uit eigen ervaring. In het tweede jaar van mijn studie werd ik namelijk aangenomen bij een marketingbureau als copywriter. Bij dit bureau leer ik alles over de wereld van marketing en communicatie. Archetypen, merkpersoonlijkheid, tone of voice: begrippen waar ik op mijn opleiding Creative Business nog nooit van heb gehoord. Ik leer ontzettend veel bij en ben vaak iedere week wel op kantoor te vinden. Deze baan móét ik behouden, al dan niet voor mijn CV.
‘Kan ik hiernaast nog werken?’, vraag ik mijn docenten daarom in het volgende jaar. ‘Oh nee, dat kun je beter niet doen’, krijg ik terug. Het zou weer ‘ontzettend druk’ worden. Oftewel: gooi je CV en werkplezier maar in de prullenbak. De belangrijke portfolio’s die ik moest gaan schrijven, zouden zo veel energie vergen… ik zou geen puf meer overhouden voor die bijbaan. Het dringende advies was dus: ontslag nemen.
Ik heb echter altijd mijn twijfels gehad of een studiejaar écht zo druk zou zijn. Ieder jaar weer kreeg ik het ‘ontslagadvies’ van een van mijn docenten en toch lukte het steeds om minimaal acht uur doordeweeks te werken. Dat tegenargument vonden docenten overigens van weinig waarde. Komend jaar zou het anders zijn en daar moest ik maar blind op vertrouwen. Want anders….
Hoe dramatisch docenten er ook over doen, jij maakt je eigen keuzes als student
Als je je niet volledig toewijdt aan je studie, kun je jezelf net zo goed meteen inschrijven voor de herkansing. Onzin natuurlijk, maar voor docenten is dreigen met een herkansing hét middel om je te laten schrikken. Maar ik trapte er niet in. Ik kon het toch in ieder geval proberen? Mocht het nu echt niet lukken, kon ik altijd nog ontslag nemen. En daarmee stond mijn keuze vast: ik nam geen ontslag. Docenten keken van een afstandje beangstigend toe. Met mij zou het nooit goedkomen.
Ik sta nu op het punt om af te studeren, uiteindelijk is het wél goed gekomen! Ja, soms had ik stress. De opleiding is namelijk niet ingericht op een combinatie van werk en studie. Maar ik heb hard aan mijn CV kunnen werken. En bij al die marketingtheorieën uit de colleges kon ik me eindelijk een beeld vormen. Zelfs nu, in het vierde jaar, lukt het me om naast mijn studie ruim acht uur te werken.
Natuurlijk ervaart iedereen de studiedruk anders. Mijn advies over wel of geen ontslag nemen? Hoe dramatisch docenten er ook over doen: de keuze ligt altijd bij jou als student. Probeer het gewoon eens uit, want uiteindelijk ben jij degene die de studiedruk ervaart. En daarmee degene die zichzelf hier het beste advies over kan geven!
