Julia juicht – en wil dat het bindend studieadvies blijft
Daniël Rommens
Vanuit Noord-Brabant gaat Julia Kroonen (22) voor het vierde jaar naar de HvA om te studeren. Terug naar de grote stad, na een lange tijd achter de laptop in haar slaapkamer; Julia schrijft het allemaal op. Deze week betoogt ze waarom het bsa moet blijven, ook op de HvA.
Dit is weer typisch zo’n voorbeeld van het goede willen doen, terwijl je er het tegenovergestelde mee bereikt. Het besluit dat de HvA genomen heeft, vind ik onbegrijpelijk. Wat ben ik blij dat ik straks geen eerstejaarsstudent ben. Want had ik dan leerproblemen gehad, dan was ik de sjaak geweest.
Het zit zo: in september mogen opleidingen van de HvA gaan experimenteren met een ‘dringend’ in plaats van bindend studieadvies. Eerstejaars hoeven daarmee bij te weinig punten niet meer van de opleiding af, is het idee. Studenten zouden daardoor zo min mogelijk stress ervaren. Klinkt inderdaad als een droomscenario, maar in werkelijkheid is het dat absoluut niet. Dit is een gevalletje too good to be true: je mentale gezondheid gaat juist helemaal naar de filistijnen.
Ik zou hogescholen het ‘dringende advies’ willen geven om het bsa te behouden
In het eerste jaar had ik een klasgenootje dat voortdurend vieren haalde. Ze was bij alle colleges aanwezig en studeerde tot in de late avonduren. Maar helaas: die vieren bleven haar achtervolgen. Gesprekken met docenten, toetsevaluaties: het haalde niks uit. Ze leefde op een gegeven moment in pure stress en paniek, want ze moest en zou doorgaan: ze vond de opleiding fantastisch! Na veel wikken en wegen besloot ze halverwege het eerste jaar, met pijn in haar hart, toch maar te stoppen.
Een moeilijke keuze. Maar was ze tot het eind doorgegaan, dan zou ze waarschijnlijk een negatief bsa tegen het lijf zijn gelopen. De opleiding had dan de keuze voor haar gemaakt, haar tegen zichzelf kunnen beschermen en kunnen zeggen: ‘Het lukt niet, dus helaas. Kies voor je mentale gezondheid en verander van studie. Er is vast nog een andere leuke opleiding.’
Vanaf september zijn er echter twee opleidingen die gaan meedoen aan het experiment met het dringend studieadvies. Die opleidingen kunnen studenten straks zeggen: ‘Het is beter om te stoppen, maar je kunt het nog proberen.’ Oftewel: het gaat je hoogstwaarschijnlijk niet lukken, maar we vinden het zielig om dat zo direct te zeggen.
Studeren voor al die herkansingen: dat is pas een onhaalbare studiedruk
Was mijn klasgenootje met zo’n ‘dringend advies’ doorgegaan, puur omdat ze de opleiding zo leuk vond, had ze zich dus nog een jaar kapot moeten stressen. Zestien espresso’s per dag drinken, om uiteindelijk weer beloond worden met een vier. En dat is niet alles waar ze mee zou moeten dealen: ze zou naast de reguliere toetsen moeten studeren voor weet ik veel hoeveel herkansingen. Dat is pas een onhaalbare studiedruk. Zelf heb ik bij één herkansing al het idee dat de wereld vergaat.
Door naar jaar twee met te weinig punten is voor je medestudenten ook vervelend, trouwens. Want hoe zit het met samenwerken? Wel zo handig als je op hetzelfde niveau zit. Met continu uitleggen ben je namelijk soms net zo veel tijd kwijt als het gewoon zelf doen. Kortom: met dit bsa-experiment raakt de HvA niet alleen zij die moeite hebben met studeren, maar ook zij die dat niet hebben.
Tot slot: zo streng is het bindend studieadvies niet. Als je alle vakken haalt, haal je je propedeuse. En je propedeuse halen is voor een positief bsa niet eens verplicht: je kunt dus prima een keer zakken. Het is heel goed dat de HvA de mentale gezondheid van studenten wil verbeteren. Maar ze moeten ook realistisch zijn: dit experiment werkt averechts. Helaas kan ik de HvA niet tegenhouden. Hooguit zou ik andere hogescholen het ‘dringende advies’ willen geven het bsa te behouden.
