Als het even spannend wordt, denkt Jordi aan het motto van Pippi Langkous
HvanA
Jordi (26) is net afgestudeerd als toegepast psycholoog, wat betekent dat hij gedag moet zeggen tegen de oude gewoontes van het studentenleven. Deze week beschrijft hij waarom hij openstaat voor spannende ervaringen: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’.
Maanden geleden was het evenement al gepland, afgelopen donderdag was het dan zover: mijn eerste lezing als toegepast psycholoog. Naar aanleiding van mijn viraal gaande scriptieonderzoek over hulpzoekend gedrag van mannelijke studenten was ik uitgenodigd door FLOOR. Ik mocht er over het onderwerp, mijn onderzoek en eigen ervaringen vertellen voor studenten en geïnteresseerden. Ik zag het meteen als een mooie kans om de mentale gezondheid van mannen onder de aandacht te brengen.
Pas op de ochtend zelf besefte ik: ‘Waar heb ik mezelf nu weer in laten belanden?’
In de aanloop naar de lezing had ik al even kennis gemaakt met de docent die mij ging interviewen, maar eigenlijk had ik er daarna niet meer zo over nagedacht. Dat gebeurde pas op de ochtend van de lezing. Toen begon ik pas te beseffen wat ik zou gaan doen en dacht ik: ‘Waar heb ik mezelf nu weer in laten belanden?’
Dat ik voor een mogelijk volle zaal met aandachtige luisteraars zou spreken, had ik even over het hoofd gezien. Ik had het ook nog nooit eerder gedaan – okay, op die ene groep 8-musical na dan. Tot nu toe had ik namelijk alleen over maatschappelijke onderwerpen gesproken op social media, in kleine kringen en enkele interviews op de radio. Nu zou ik live geïnterviewd worden en vragen beantwoorden van bezoekers. Wat als ik die ene belangrijke uitkomst vergat te delen of even geen antwoord wist te geven op iemands vraag? Dan zou ik toch wel een beetje voor paal staan.
De zenuwen sloegen bij mij vlak voor deze nieuwe uitdaging in en dat is eigenlijk altijd al zo geweest. Waar ik vaak de neiging heb om over van alles en nog wat te piekeren, doe ik dat maar weinig wanneer ik nieuwe avonturen induik. De zenuwen komen dan pas vlak van tevoren, als een soort kleine adrenalinekick. Eigenlijk heb ik het bekende levensmotto van Pippi Langkous mij dus eigen gemaakt. Dat motto luidt: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’.
Ik heb me – zonder erover na te denken – voor paaldanslessen aangemeld
Zo deed ik vorig jaar mee aan First Dates, waarbij ik op de dag van de opnames pas realiseerde dat ik op nationale tv een date zou gaan hebben. Daarnaast ben ik pas geleden begonnen met paaldanslessen, iets wat een vriend al jaren graag wilde doen. Ook daar heb ik mij zonder na te denken voor aangemeld, waarbij ik onderweg naar de locatie pas begon te realiseren dat ik, met mijn gebrek aan conditie, op het punt stond om sierlijk rond een paal te gaan slingeren.
Toen ik bij FLOOR eenmaal op het podium zat met mijn Britney Spears-microfoon en mijn dierbare vrienden aan de zijkant, waren die zenuwen echter vrij snel verdwenen en kon ik genieten van het moment. Ik struikelde hier en daar misschien wat over mijn woorden, maar ik heb alles verteld wat ik wilde vertellen en de bezoekers stelden mooie en kritische vragen.
Het Pippi Langkous-levensmotto zorgt er dus voor dat ik wat gemakkelijker buiten mijn comfortzone stap zonder daar al te veel over na te hoeven denken. En dat korte moment van zenuwachtig zijn vooraf vind ik eigenlijk best wel fijn, want het houdt mij op dat moment scherp, laat mij nadenken over mijn eigen kennen en kunnen en zorgt uiteindelijk vooral voor enthousiasme. Dus mocht je op zoek zijn naar een levensmotto dat bestaat uit wat zelfverzekerdheid, naïviteit en eigenzinnigheid, adopteer dan ook het motto van Pippi Langkous!
