Sebas betaalt niet langer voor woning Riekerhaven: ‘Die storm was de druppel’
In het wooncomplex van Startblok Riekerhaven is een groep bewoners in huurstaking gegaan. Niet vanwege de ravage die storm Eunice er aanrichtte, maar omdat het er al veel langer ‘onleefbaar’ zou zijn. Oud-HvA’er Sebas is een van hen en laat zien waar hij zo zat van is.
Binnen zie je de sporen van de natte ellende die stormen Eunice en Franklin hebben aangericht. Door de gangen druipt het laatste regenwater van afgelopen weekend nog naar beneden. In de verlaten kamers golft de vloer nog van het vocht en zet de lucht van schimmel je neusharen op scherp. Alleen aan het eind van de gang ruikt het wat beter: daar warmen twee overgebleven statushouders hun maaltijd op in de woonkamer, die watervrij is.
In dit zwaarst getroffen woonblok ging het dak vrijdag ‘open als een blik sardientjes’, vertelt SebasAchternaam bij redactie bekend (24, oud-HvA-student International Business). Beelden van het vliegende dakdeel dat een andere woning op het complex doorboorde gingen het land door. Bewoners schakelden de brandweer in, die de woningen onleefbaar verklaarde. Wooncorporatie De Key laat bewoners nu verblijven in hotels en heeft de dakreparaties ondertussen in volle gang gezet: op het terrein zijn tientallen mannen aan het werk.
Maar voor Sebas en een ploeg medebewoners is repareren niet genoeg. Zij zien de stormschade niet als incident: wooncorporatie De Key zou al jaren nalatig zijn met het onderhoud. Volgens deze bewoners steekt De Key de kop in het zand voor de permanente problemen op het complex. Met het initiatief Rieker Rent Strike willen ze de wooncorporatie dwingen daar wat aan te doen. ‘Wij betalen geen huur meer totdat De Key het hele Startblok leefbaar en veilig maakt', luidt hun boodschap.
‘Hoe typerend, vandaag is het precies een jaar geleden dat het dak er eerder afwaaide’, vertelt Sebas. ‘De vorige keer is het onvolledig gerepareerd, dus wisten we al dat dit ging gebeuren.’ Volgens De Key stonden dakreparaties al op de planning, maar was de storm ze voor. Sebas vindt het een slap excuus. ‘Hoe doe je daar een jaar over?’ Hij wijst naar het nog intacte dak van zijn eigen containerwoning. ‘En aan mijn dak doen ze nu niks, maar bij elke serieuze windvlaag hoor ik het klapperen.’
Kakkerlakken en vreemdelingen
Sebas en zijn medestakers vinden het ‘onleefbaar’ op Riekerhaven, en niet alleen omdat het er momenteel aan een dak ontbreekt. ‘Het zijn hier af en toe ghetto-achtige taferelen.’ Hij benoemt een hele lijst problemen waaraan De Key in zijn ogen niets wil doen. ‘Deuren zijn kapot, scheuren in de muren en het plafond zitten er al veel langer. Bovendien zakt de grond her en der in zinkgaten onder je voeten vandaan. Daar, uit dat ventilatierooster, kruipen de kakkerlakken naar buiten’.
Buitendeuren zouden bovendien al tijden niet goed sluiten. Ongure types maken daar gebruik van, vertelt Sebas. Hij wijst op zijn eigen deur, waar naast het slot een kijkgaatje zit. Als je er een potlood in steekt, vliegt de deur open. In de gang waarschuwt een poster ‘do not let strangers in’, maar op deze manier wordt het ze wel erg makkelijk gemaakt.
Zelfbeheer
Wie is daar dan voor verantwoordelijk? De Key heeft het zo geregeld dat een deel van de bewoners in eerste instantie zelf zorg draagt voor het onderhoud van het wooncomplex. ‘Zelfbeheer’ noemen ze dat, met enkele ‘gangmakers’ zoals Sebas die het facilitair in de gaten houden en problemen kunnen melden bij de pandbeheerder of De Key zelf. De gangmakers hoeven vijftig euro minder huur te betalen.
‘Maar van die gaten in het plafond, bijvoorbeeld, heb ik al veel eerder melding gemaakt. Daar is nog steeds niets mee gedaan. De shitty aannemers die soms langskomen, repareren de boel maar half.’ Kunnen de bewoners dan zelf niet wat doen, tenminste aan de smerigheid? ‘Nou, het demotiveert mensen hier nogal als ze eerst iets schoonmaken, om er vervolgens achter te komen dat vreemdelingen die binnendringen er weer een teringzooi van hebben gemaakt.’
We want back soon
Studenten en statushouders uit de meest getroffen woningen moeten voorlopig in hun hotel blijven; hoe lang nog, durven de werknemers op het terrein niet te zeggen. In een van de verlaten kamers heeft een bewoner alvast laten weten wat die daarvan vindt. ‘Fuck De Key! We want back soon’, staat er in krijt op het bord aan de muur.
‘Het meest jammere is dat ons gevoel van gemeenschap eronder lijdt’
De site van De Key juicht dat Riekerhaven de gemoedelijke ‘springplank’ voor jongeren en statushouders naar een toekomst in Amsterdam is. Sebas vraagt zich wel hardop af ‘welke toekomst we hier dan met elkaar opbouwen. Los van dat het een bende is, is het meest jammere dat ons gevoel van community hieronder lijdt.’
Een woordvoerder van De Key laat weten dat ze voor een goed gesprek met de bewoners openstaan. Eerst ligt de focus op het wind- en waterdicht maken van het pand, zodat bewoners weer veilig hun woning in kunnen. Over wat ze met de eisen van de bewoners willen doen, kan De Key nu nog niets kwijt.
Sebas kijkt ondertussen naar wat er juridisch mogelijk is voor hem en zijn medebewoners. ‘We zijn nu aan het kijken hoe sterk we staan en proberen dit zo professioneel mogelijk aan te pakken. Het is ergens jammer, want ik denk echt dat er nog altijd potentie zit in dit woonproject. Ik blijf hier ook graag nog een jaar wonen, maar op deze manier gaat het niet langer.’