Zomercolumn: afscheidsbrieven van Julia en Asis

7 juli 2021
Beeld:

Lo Andela & Daniël Rommens

Geplaatst door
Julia Kroonen Asis Aynan
Op
7 juli 2021

Columnisten Julia Kroonen en Asis Aynan nemen afscheid van elkaar. Niet alleen omdat de zomervakantie begonnen is, maar ook omdat Asis afscheid neemt als columnist. En ze schrijven over sukkels.

Weet je, Julia, waar ik nou echt het land aan heb? Studenten die gedurende een collegeblok nauwelijks komen opdagen in de les en vervolgens wel deelnemen aan het tentamen. Ik ben taaldocent, dus moet ik de ene kromme zin na de andere lezen én nakijken. Als die zinnen een geur hadden dan zou iedere stinkwind een diepe buiging maken. En dan heb ik het nog niet over de totaal verbouwde woorden. Ik bedoel ‘door midden’ en ‘tot stand komen’ schrijf je niet aan elkaar en ‘plaatsvinden’ en ‘eenieder’ weer wel. En ‘ten allen tijden’ is te allen tijde fout.

Beeld: Asis Aynan

Gezegdes!? Gebruik die nooit in je tekst, zeg ik in mijn lessen. Maar ja, die onvoldoendes komen dus niet opdagen, hè. Dus lees ik allerlei verhaspelingen waar ik vlekken van ga zien.

 

Voordat bij de lezer een of ander etnisch journaal aanknipt. De gemaakte fouten hebben niets met achtergrond te maken. Oké? Iedere sukkel die niet naar de lessen komt, haalt het niet. Maar als je niet naar mijn colleges komt, wees dan ook zo vriendelijk door mijn zeldzame tijd niet te verdoen. Want in het laatste blok heb ik maar een week om alle toetsen na te kijken én van commentaar te voorzien.

 

Weet je wat mij in een bad vitriool doet onderdompelen? Als zo een afwezige student plots wel de weg naar mijn mail vindt en vraagt of ik diegene een mazzeltje kan gunnen. Maar hoe kun je nou iemand bij een tentamen matsen als je werkelijk geen idee hebt wie dat is?

 

Wist je, Julia, dat matsen van het Engelse ‘to match’ komt? Het moge duidelijk zijn, lui die mijn nakijkfeedback als handleiding voor hun herkansing gebruiken en ik zijn geen goede match.

 

Evenwel allemaal een fijne vakantie gewenst en laten we hopen dat de corona niet wéér een herkansing krijgt.

 

Groetjes,

Asis

We moeten niet vergeten dat het goed is dat deze sukkels bestaan

Ik heb altijd het gevoel gehad dat er een aanwezigheidsplicht is op de HvA. Precies om de reden die jij nu omschrijft, Asis. Volgens de HvA zelf maakt het niet uit of je aanwezig bent of niet. Waarom luisteren docenten hier niet naar? Het zou echt zonde zijn als we deze regeling verwaarlozen.

Beeld: Daniël Rommens | Julia Kroonen

Stel je voor dat je er als student in de eerste les achterkomt dat het je allemaal goed afgaat. Logisch dat je het dan op eigen houtje wilt proberen. Tijdens het studeren merk je dat je het toch niet begrijpt. Heb je dan geen recht meer op een laatste tip van de docent? Mijn docenten zeggen bij hun laatste les altijd: mail als je nog vragen hebt! Geldt dat dan niet voor alle studenten? Je weet niet of de moeilijkheidsgraad de reden is dat die ‘sukkel’ niet komt. Misschien heeft hij het druk met werk of zijn er andere persoonlijke omstandigheden in het spel.

 

Bovendien moeten we niet vergeten dat het goed is dat deze sukkels bestaan. Als studenten altijd alle lessen volgen, zitten er altijd mensen tussen die eigenlijk geen tijd hebben of het te makkelijk vinden. Zij gaan dan ondertussen iets anders doen. Geef je dan nog steeds alle studenten de kans om vragen te stellen na de laatste les? Mag dan nog steeds iedereen naar het tentamen?

 

Ik denk dat we heel blij mogen zijn met de regeling van de HvA. De niet verplichte aanwezigheid maakt een student zelfstandiger, omdat hij de keuze krijgt om de stof zelf uit te zoeken. En je bent op school om te leren. Daar komt bij dat niet iedere student vragen durft te stellen in de les. Laat staan op zo’n moment dat docenten er blijkbaar niet op zitten te wachten. De student kweekt dan wat mij betreft alleen maar extra ballen die in het werkveld goed van pas komen.

 

Doei,

Julia