Hoe kijken studenten Verpleegkunde naar hun toekomst?
Met de toenemende werkdruk in de zorg lijkt de toekomst voor studenten Verpleegkunde niet al te rooskleurig. Wij vroegen hen: maken jullie je zorgen over de ontwikkelingen in het vakgebied?
De hoge werkdruk als gevolg van het personeelstekort in de zorg is een bekend probleem. Eerder deze maand legde bijna driekwart van de zorgmedewerkers in Nederland het werk neer. Het was de eerste keer dat ziekenhuismedewerkers massaal staakten. Het personeel wil structurele loonsverhoging en betere arbeidsvoorwaarden.
Toch weerhoudt dat studenten niet om zich in te schrijven voor de opleiding HBO Verpleegkunde. Door de afschaffing van de numerus fixusDat is een maximum aantal studenten dat jaarlijks toegelaten wordt tot een opleiding, steeg het aantal inschrijvingen op de HvA dit jaar met 15,7 procent.
Daarnaast kiezen de meeste verpleegkundestudenten nog altijd voor een baan in het ziekenhuis, waardoor de thuiszorg onderbezet blijft. Diensten blijven daardoor soms onvervuld en patiënten hebben vaak geen vaste verzorger.
‘Is er nou weer een ander?’
Student Esther Post (19, Verpleegkunde) wil juist wél in de thuiszorg werken. ‘Naast mijn opleiding werk ik als verzorger bij Evean Thuiszorg in Wormer. Ook daar is een personeelstekort: ik word vaak gebeld met de vraag of ik extra kan werken, omdat veel diensten nog openstaan. Er worden ook wijkverpleegkundigen uit andere wijken of flexwerkers ingeschakeld. Dat zorgt er wel voor dat de patiënten iedere keer een andere verzorger thuis krijgen, en dat kan best onwennig aanvoelen. Patiënten zeggen dan: ‘‘Is er nou weer een ander?’’’
‘Ik merk dat al mijn klasgenoten veel liever in het ziekenhuis willen werken. Er is een groot vooroordeel over de thuiszorg: studenten denken al meteen aan billen wassen en ‘ongemakkelijk’ bij iemand thuis zijn. Ze vinden de structuur van werken in het ziekenhuis ook fijner: diensten zijn minder onregelmatig en je werkt op één vaste plek.’
‘Hoe minder mensen in de thuiszorg gaan werken, hoe meer mensen zonder zorg komen te zitten. Wat je dan ziet is dat mensen zichzelf verwaarlozen, doordat ze niet meer kunnen douchen of hun medicatie verkeerd innemen. Dat kan echt gevaarlijk worden.’
‘Zelf maak ik me niet te veel zorgen over de werkdruk, omdat ik straks binnen no time een baan heb. De zorg moet wel een stuk aantrekkelijker gemaakt worden. Een beloning in de vorm van een hoger loon zou daarvoor perfect zijn.’
‘Straks moet je alleen maar billen wassen’
Dominique Bijman (19) is pas net begonnen aan haar studie Verpleegkunde. ‘Ik was me al bewust van de werkdruk in de zorg voordat ik aan deze studie begon. Ik weet dus waar ik aan begin, maar ik maak me wel zorgen. Mijn klasgenoten ook: ik hoor regelmatig dat ze twijfelen of ze de juiste keuze hebben gemaakt. Ze zijn bang voor de hoge werkdruk na de opleiding.’
‘Door het personeelstekort schiet de persoonlijke aandacht voor patiënten erbij in. Dat vind ik erg, want de gesprekjes op de rand van het bed zijn juist zo belangrijk, en die worden nu over het hoofd gezien.’
‘Zelf wil ik later de ziekenhuiskant op. Over de thuiszorg wordt toch standaard hetzelfde grapje gemaakt: ‘‘straks moet je alleen maar billen wassen’’. Het schrikt studenten denk ik af dat je de patiënten in de intieme omgeving van hun huis moet opzoeken. ''Ik denk dat veel van mijn klasgenoten bang zijn voor de hoge werkdruk in de thuiszorg en hierom dat werkveld vermijden.’
‘Hoe we het tekort in de zorg op moeten lossen weet ik niet goed. Een scherper onderscheid tussen het werk van mbo- en hbo-verpleegkundigen, zou in mijn ogen meer duidelijkheid kunnen bieden voor toekomstige verpleegkundigen. Het gaat mij om de invulling van het verschil in opleiding.’
Dit artikel is tekstueel aangepast op 20 december 2022