Mysterie van trillingen ontrafeld, het zijn tóch springende studenten
Daniël Rommens
Muren en vloeren die op hetzelfde moment trillen. Het klinkt bizar, maar het gebeurt in het Dr. Meurerhuis. Dansende en aerobics uitvoerende studenten blijken de boosdoeners.
Ken je hem nog, die mop van de trillende vloeren in het Dr. Meurerhuis? Op sommige donderdagmiddagen beweegt daar de vloer, en niemand die wist hoe het kwam. Een heel bouwkundig inspectiebedrijf moest er aan te pas komen, en concludeert nu: het zijn toch springende en dansende studenten.
Voor die conclusie was wel ruim zes maanden nodig. In de laatste maanden van 2018 was er al apparatuur geplaatst om de trillingen te meten, maar omdat er niets meer werd gevoeld werd de apparatuur weer weggehaald. Je raadt het al: twee weken later was het toch weer raak en kwamen er opnieuw meldingen van trillingen. De HvA leek het eerder nog onwaarschijnlijk dat de trillingen door studenten werden veroorzaakt.
Dansen in het klaslokaal
De actievelingen in het Dr. Meurerhuis – waar onder andere de studenten van de Alo en Sportkunde zitten– sluiten een lesperiode vaak af met een fysieke opdracht. Als meerdere groepen studenten tegelijkertijd een lokaal reserveren en daar hun afsluitende opdracht doen, zorgt dat voor trillingen in het gebouw. ‘Studenten hoeven bij het reserveren van een lokaal geen activiteit op te geven. De reguliere leslokalen zijn eigenlijk niet gemaakt om in te sporten, dus dat voel je in de rest van het gebouw,’ zegt Carla Vermaire van Facility Services.
‘We zijn opgelucht dat we nu zeker weten dat het gebouw veilig is’
Studenten en medewerkers van de sportcampus in Amsterdam Nieuw-West kunnen opgelucht ademhalen. Hun gebouw zal niet instorten. ‘De kans op schade als gevolg van de gemeten trillingen is aanvaardbaar klein, minder dan één procent,’ aldus het inspectierapport.
Hadden ze dat op de HvA niet kunnen bedenken zonder geld uit te geven aan een hele bouwkundige inspectie? Vermaire: ‘Je wilt zeker weten dat er geen bouwkundige fouten in het gebouw zitten. Het is een opluchting te weten dat het gebouw veilig is. Je zit daar toch iedere dag met veel mensen, en je wil niet dat die gevaar lopen.’
Moeten de studenten nu maar ergens anders hun afsluitende acts gaan uitvoeren? ‘Nee hoor,’ zegt Vermaire. ‘Het boek trillingen gaat nu dicht. Laten we zeggen dat het hoort bij de dynamiek van deze faculteit: het beweegt.’
