Horrorstages: van flirtende collega’s tot alleen maar koffiezetten
Daniël Rommens
Onverzekerd gevaarlijk werk doen, geen begeleiding krijgen of een opdringerige collega: stages pakken niet altijd goed uit. Nina, Nikki, Twan en Eva vertellen hun verhaal. ‘Door een gebrek aan begeleiding heb ik een studiejaar opnieuw moeten doen.’
Tijdens het sollicitatiegesprek was Nina (21, Communicatie) enthousiast. Werken voor een sieradenmerk tijdens haar stage, precies wat ze graag wilde. Dat ze geen vergoeding kreeg, onverzekerd gevaarlijk werk moest doen, haar praktijkbegeleider in het buitenland zat en ze iedere ochtend werd gebeld om te controleren of ze aanwezig was, had ze niet kunnen voorzien.
Nina: ‘Ik heb me echt heel rot gevoeld. Als ik een vraag had en de eigenaren belde, kreeg ik een heel agressief antwoord.’ Nina was aangenomen voor de marketing, maar werd gebruikt om sieraden in elkaar te zetten en bestellingen in te pakken. Toen haar praktijkbegeleider geen tijd maakte voor een gesprek, vertrok Nina. ‘Ik stuurde een mail dat ik niet meer wilde komen. Daarop kreeg ik een lange mail waarin ik werd uitgescholden en gekleineerd. En dat is nog zacht uitgedrukt.’
‘Ik ben gezwicht, achteraf heb ik daar spijt van’
Naast Nina sprak HvanA nog drie studenten over hun stage-ervaringen. Uit angst voor de reacties van hun oude stageadressen willen zij niet onder hun echte naam vertellen. Hun echte namen en precieze stageplekken zijn bij de redactie bekend.
Flirten
Je komt er niet onderuit: iedere HvA-student op iedere opleiding moet stagelopen als onderdeel van de studie. Een mooie manier om werkervaring op te doen, áls je tenminste begeleiding krijgtIn dit artikel noemen we de begeleider op het stageadres ‘praktijkbegeleider’. De begeleider vanuit de HvA is de ‘stagebegeleider’. en niet als gratis werkkracht je uren moet slijten.
En dat komt nog weleens voor. Bij Nikki (25, Product Design) bijvoorbeeld. Zij is nerveus voor de stage tijdens haar studie op de HvA, vanwege een nare eerdere ervaring. Ze zou bij een interieurwinkel eigenlijk interieuradvies en styling van woningen gaan doen. Het werd vooral koffiezetten, schoonmaken en een mannelijke collega van zich afhouden.
Nikki: ‘Die collega begon met me te flirten toen ik een keer met hem meereed naar Den Haag. Na die rit begon hij me privéberichten op Whatsapp te sturen. Toen ik hem duidelijk maakte dat ik een vriend had en hij te ver ging, begon hij me te terroriseren. Ik wilde dat melden bij de baas en mijn stagebegeleider op mijn opleiding, maar mijn collega’s zetten me onder druk om dat niet te doen. Ik ben gezwicht, achteraf heb ik daar spijt van.’
Studievertraging
Melding doen van problemen op de stage blijkt voor alle gesproken studenten een dilemma. ‘Je zit op het moment van je stage in een afhankelijke positie, want voor je beoordeling heb je mensen bij het bedrijf nodig,’ zegt Twan (23, Maatschappelijk Werk & Dienstverlening). Twan twijfelde zelf of hij op de HvA melding moest maken van zijn situatie. Hij liep een jaar lang op vrijdag stage bij een huiswerkinstituut.
‘Mijn praktijkbegeleider was een dominante en drukbezette man, die nauwelijks naar de stagiaires om heeft gekeken. Dat begon al tijdens het kennismakingsgesprek. Hij kwam anderhalf uur te laat en had mijn contract niet meegenomen. Ik zou als student MWD de problematiek van kinderen daar in kaart brengen en passende hulp bieden of zoeken, maar uiteindelijk heb ik gewoon opgepast op de leerlingen.’
‘Tijdens je stage zit je in een afhankelijke positie, voor de beoordeling heb je je stageadres nodig’
‘Ik had leerdoelen opgesteld, bijvoorbeeld om assertiever te zijn, maar door mijn werkzaamheden kwam ik daar niet aan toe. De begeleider vergat een beetje dat wij ook in een leerproces zitten, en dus geen goedkope werkkrachten zijn.’
Als Twan het gesprek met zijn praktijkbegeleider aangaat, verandert er niets. ‘Mijn begeleider schoot in de verdediging en gebruikte het gesprek vooral om mij te vertellen dat ik beter mijn best moest doen de klas stil te houden.’ Twan twijfelt of hij de HvA moet inlichten. ‘Je zit in een paradox. Je wil het maximale uit je stage halen, maar het zijn ook studiepunten. Als je dan zegt dat je er niet leert, loop je het risico je hele stage opnieuw te moeten doen; studievertraging dus.’
Dat overkwam Eva (20, Maatschappelijk Werk & Dienstverlening). Zij liep tien maanden stage bij een meldpunt voor huiselijk geweld en kindermishandeling. ‘Vooraf zijn er duidelijke leerdoelen opgesteld en ik zou iedere drie weken een voortgangsgesprek hebben,’ zegt Eva. Klinkt prima, toch? ‘De werkdruk bleek torenhoog, dus hoe vaak ik er ook om vroeg, mijn praktijkbegeleider had geen tijd voor evaluatie.’
Doemdenken
Eva regelde een gesprek met haar HvA- en praktijkbegeleider. ‘Voor mijn gevoel werd er voornamelijk geluisterd naar wat mijn praktijkbegeleider te zeggen had, en niet wat ik ervan vond.’
Aan het eind van haar stage zei haar praktijkbegeleider doodleuk: ‘Je hebt je werk goed gedaan, maar niet genoeg gedaan met je leerdoelen.’ Dat betekende een onvoldoende en een nieuwe stage. Volgens haar HvA-begeleider had Eva nog vaker aan de bel moeten trekken. Eva: ‘Dat voelde heel kut en maakt je heel onzeker. Je denkt: ligt dit nou aan mij?!’
Gevoelens van verdriet en machteloosheid hadden alle vier de studenten na afloop. Twan voelde zich niet serieus genomen toen zijn praktijkbegeleider zijn stageverslag niet had gelezen, en Nikki was in tranen toen haar stagebegeleider haar fijntjes vertelde dat de stagiair na haar het ontzettend leuk had.
Als je een ‘niet-pluis-gevoel’ hebt, stop dan zo snel mogelijk, drukt Nina studenten op het hart. Eva adviseert iedere student: blijf op je strepen staan. ‘Dwing die begeleiding af, ook al word je twintig keer afgewimpeld.’ Nikki raadt toekomstige stagiaires aan ‘te doemdenken’. ‘Dat klinkt raar, maar bedenk vervelende scenario’s op de werkvloer van tevoren, en ook hoe je daar mee omgaat. Idealiter oefen je ze ook alvast met je stagebegeleider.’
Er is ook zeker een taak voor de HvA weggelegd, vinden Eva, Twan en Nina. ‘Als je als hogeschool een stage aanbiedt, moet je wel zeker weten dat er op het stageadres genoeg tijd is voor begeleiding,’ zegt Twan. En je moet er als HvA voor je studenten zijn, en niet voor de stage-instelling, vindt Eva. ‘Als je negatieve signalen van studenten niet serieus neemt, of ze bestraft met studievertraging, kun je niet verwachten dat ze zich bij je komen melden.’
Weten hoe de HvA dit soort stageproblemen probeert te voorkomen? Lees dit artikel, waarin stagebegeleiders- en coördinatoren vertellen.
