Groesjenjka’s scriptie kreeg een 10+ én de Onderwijstoptalentprijs
Privéarchief Groesjenjka van Beek | Groesjenjka van Beek
Ze haalde een 10+ voor haar afstudeeronderzoek. Geen wonder dus dat Groesjenjka van Beek (31) afgelopen week de Onderwijstoptalentprijs won. Ze werd gekozen uit zestien net afgestudeerde pabostudenten. ‘Deze prijs kwam even onverwacht als mijn hoge scriptiecijfer.’
Nog nooit had ze van de Onderwijstoptalentprijs gehoord, dus Groesjenjka was blij verrast toen de HvA haar vlak voor de zomervakantie vroeg of ze haar ervoor mochten nomineren. Alle Nederlandse pabo-opleidingen mogen jaarlijks één student insturen voor deze wedstrijd. De prijs is bedoeld om talent van lerarenopleidingen in het zonnetje te zetten.
De beste aankomende leraar in het middelbaar onderwijs en in het basisonderwijs werden op 11 oktober door de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, Ingrid van Engelshoven, bekendgemaakt. En een van die twee winnaars was Groesjenjka – die overigens geen Russische roots heeft, maar wél ouders die houden van Russische literatuur.
‘In het juryrapport stond, grappig geformuleerd: “Uit de inzending spreekt passie”’
Met een 10+ voor je scriptie verwachtte je vast al dat je zou gaan winnen?
‘Gek genoeg niet. Door dat bizar hoge cijfer was ik bij m’n afstuderen al verrast. En ook nu was ik even verbaasd dat ik deze prijs won. Ik had natuurlijk geen idee wie de andere genomineerden waren, dus ik ging zonder verwachtingen naar de prijsuitreiking.’
Waar ging je afstudeeronderzoek over?
‘De ervaringsgerichte dialoog, oftewel als je je als leerkracht probeert te verplaatsen in hoe een kind iets beleeft. En als je vervolgens ook tegen het kind vertelt hoe je denkt dat het een situatie ervaart. Zo denken kinderen beter na over wat ze meemaken en hoe ze zich daarbij voelen. Daardoor voelt het kind zich gezien en gehoord. Het merkt dat het er mag zijn met alle ervaringen die daarbij horen.’
‘Ik richtte mijn onderzoek op kleuters. Zo’n ervaringsgerichte dialoog kan bijvoorbeeld als volgt gaan: een kind zit in de leeshoek zit te lezen, maar had allang moeten beginnen met opruimen. De leerkracht vraagt waarom het kind nog niet aan het opruimen is. Daarop zegt het: “Ik wil dit boek uitlezen, net als papa.”’
‘Vervolgens zou de docent iets kunnen zeggen als: “Papa moet ook wel eens opruimen, dus jij ook.” Maar dat is geen ervaringsgerichte dialoog. Dat is het wel als de leerkracht zegt: “Ik voel dat jij opruimen niet leuk vindt, vertel eens.” Zo laat je het kind nadenken wat voor emoties het ervaart en laat je het voelen dat die er mogen zijn.’
‘Uiteraard kan je het kind er vervolgens alsnog op aanspreken dat het moet opruimen, maar zo creëer je wel ruimte voor de emotie van het niet willen opruimen. Doordat zulke negatieve gevoelens er ook mogen zijn, ervaart het kind minder opgekropte frustratie. Ook helpt het kleuters met het ontwikkelen van hun eigen identiteit.’
Waarom won jij?
‘Daar werd tijdens de uitreiking niets over gezegd, maar later in het juryrapport las ik dat ze m’n scriptie goed geschreven vonden, mijn literatuurverwerking indrukwekkend en de inhoud van grote waarde voor zowel het kleuteronderwijs als het gehele basis- en voortgezet onderwijs. Ook stond er: “Uit de inzending spreekt passie.” Dat vond ik wel grappig geformuleerd.’
Wat was de prijs?
‘Ik werd overladen met prijzen. Ik kon ze niet eens vasthouden! Een grote bos bloemen, een loodzware bronzen trofee, een abonnement op een vakblad, een lidmaatschap van een vakbond, een oorkonde en een cheque van duizend euro die ik vrij mag besteden.’
‘Ik werd overladen met prijzen. Ik kon ze niet eens vasthouden!’
‘Ook voor mijn begeleider was er een oorkonde. Ik vond het goed dat er werd stilgestaan bij haar bijdrage. Zo vanzelfsprekend is het niet dat je een goede begeleider hebt voor een onderzoek. Terwijl dat wel erg belangrijk is. Ik was heel blij met mijn begeleider. Ze was ook mee naar de uitreiking, dus het was leuk dat er voor haar ook een kleine prijs was.’
En ga je nu lekker op vakantie van het gewonnen geld?
‘Misschien wel ja. Ik moet er nog even over nadenken. Eigenlijk ben ik er nog steeds een beetje door overweldigd.’
