Oud-sporter Kim: ‘Ik vond het teamgevoel terug bij de Johan Cruyff Academy’
Anne Posthuma | Kim Middendorp
Oud-waterpoloster Kim Middendorp staakte haar topsportcarrière noodgedwongen. Toch maakte ze haar studie aan de Johan Cruyff Academy af en staat ze nu aan het hoofd van diezelfde beroepsopleiding voor topsporters. ‘Als het vuur van binnen brandt, kun je uitblinken in alles.’
Het badpak van Kim Middendorp was oranje met zwart. De kleuren van het Nederlandse waterpoloteam. Op de tribune zaten ‘papa, mama, opa en oma’. Kim hoorde niet wat ze naar haar riepen. Ook niet wat de coach riep. ‘We zaten als team in de flow: iedereen wist precies wat ie in het water moest doen. Je bent zonder na te denken bezig met het juiste.’
De herinnering aan het Europese Jeugdkampioenschap Waterpolo in Manchester, in 2002, staat Kim nog helder voor de geest. Het was het hoogtepunt van haar waterpolocarrière. Alleen wist ze dat op dat moment nog niet. Kim: ‘Ik speelde dat toernooi op de toppen van mijn kunnen. Ik had een basisplaats. Toen mijn schouder voor het eerst uit de kom schoot, heb ik gewoon doorgespeeld. Ik kon mijn arm niet meer boven mijn hoofd optillen, dus werpen ging niet meer. Toen heb ik de ballen al zwemmend het doel in gewerkt.’
Operaties
‘Ik had veel pijn. Na het toernooi ging mijn schouder nog een paar keer uit de kom. De artsen zeiden dat ik na een operatie en negen maanden revalideren weer op topniveau zou kunnen waterpoloën.’
Zo ver kwam het niet. Kim bleef na de operatie pijn hebben aan haar rechterschouder. Precies de schouder die in het water haar wapen was. ‘Op een gegeven moment durf je niet meer te schieten uit angst dat je schouder weer uit de kom gaat,’ vertelt ze. ‘Het gaat ook in je hoofd zitten. Toen bleek dat ik een tweede keer geopereerd moest worden, heb ik besloten: dit wil ik niet, ik vind nog een keer revalideren mentaal te zwaar. Ik heb toen besloten een stap terug te doen.’
‘Ik zag mijn droom, deelnemen aan de Olympische Spelen, in duigen vallen’
Kim zat op dat moment in het tweede jaar van de Johan Cruyff Academy (JCA), een onderdeel van de studie commerciële economie op de HvA. ‘Ik zag mijn droom, deelnemen aan de Olympische Spelen in Beijing in 2008, in duigen vallen.’
‘Ik had het gevoel dat ik had gefaald. Ik voelde me in die tijd alleen. Ik heb de keuze om te stoppen met topsport helemaal alleen gemaakt, zonder een sportpsycholoog. Die was er in mijn tijd nog niet. Maar doordat ik studeerde was het zwarte gat minder. Ik werd op de JCA gestimuleerd meer uit mijn studie te gaan halen.’
Van voetbal tot biljart
De JCA is onderdeel van de studie commerciële economie op de HvA en in 1999 opgericht vanuit een frustratie van voetballegende Johan Cruijff: hij wilde een studie volgen naast zijn voetbalcarrière, maar mocht nooit tentamens maken omdat hij te weinig aanwezig was. ‘Zijn lessen waren op dinsdag, maar dan speelde hij Europees voetbal,’ vertelt Kim.
Kim: ‘Nu, bijna twintig jaar later, kunnen studenten topsport en studie combineren.’ Ieder jaar starten er ongeveer vijftig studenten. Er zijn twee eisen: je moet op topniveau van jouw sport actief zijn als je begint. Of dat nou kitesurfen, dammen, biljarten, voetballen of paardenpolo is maakt niets uit. En je moet af willen studeren in de richting sportmarketing.
‘Dat past bij de filosofie van Cruijff: sporters kunnen via hun studie de topsportwereld verder helpen,’ zegt Kim.
En als een student besluit een stap terug te doen tijdens de opleiding? Kim: ‘Dan word je niet van de opleiding gegooid hoor. Het is op zo’n moment belangrijk dat je er bent voor studenten. Ik vertel mijn verhaal daarom vaak en hoop ze zo te helpen om hun passie te vinden, binnen of buiten de topsport.’
‘Als ik topsporters zie afstuderen ben ik heel trots’
Het contact met de studenten is de reden dat Kim niet lang na hoefde te denken toen ze werd gevraagd een vak te komen doceren aan de JCA. ‘Als ik topsporters zie afstuderen ben ik heel trots. Ik heb het teamgevoel dat ik zo fijn vond bij waterpolo teruggevonden in mijn werk op de HvA.’
Als een van Kims studenten doorbreekt in de sport wordt ze nog weleens overvallen door nostalgie. ‘Dan denk ik aan wat ik had kunnen bereiken. Het team waar ik mee speelde heeft namelijk olympisch goud gehaald in Beijing. Ik heb ze daar zien winnen, omdat ik voor mijn werk aanwezig was in het zwembad. Ik voelde me supertrots op die meiden. En tegelijkertijd denk je: ik had daar ook in het water kunnen liggen.’
(De tekst loopt door onder de video.)
‘Toch heeft mijn keuze me ook veel geleerd over het leven, zoals omgaan met teleurstellingen en altijd doorzetten.’ Die les probeert Kim haar studenten ook mee te geven. ‘Durf dat soort keuzes te maken, want zolang het vuur van binnen brandt, kun je uitblinken in alles.’
