Mening: ‘HvA-boot op de Pride? Leuk, maar niet doordacht’

17 september 2018
Beeld:

iStock

Geplaatst door
Pieter Claeys
Op
17 september 2018

Omdat de HvA 25 jaar bestaat, heeft de HvA-community wel een cadeautje verdiend, aldus de voorzitter van het Platform Inclusie onlangs op HvanA. Of de HvA-gemeenschap er ook echt iets aan heeft, is twijfelachtig. Dat schrijft Pieter Claeys, medewerker van de Faculteit Business & Economie.

‘Primair is de Pride een feestje’, zegt het Platform in de wekelijkse HvanA-podcast. Bij HvanA zijn ze onmiddellijk voor, de redactie vindt het ‘een goed initiatief’. Kritische vragen worden achterwege gelaten. En dat is opvallend. Want je moet de laatste jaren wel onder een steen hebben geleefd om niets mee te hebben gekregen van de discussie in de landelijke lhbt-gemeenschap over de Pride Amsterdam.

Het valt niet uit te sluiten dat de HvA een trollenleger over zich heen krijgt

Dat de voorzitter van het Platform Inclusie aangeeft dat de HvA als Amsterdamse onderwijsinstelling wel even door de loting van de Pride-organisatie komt, is buitengewoon arrogant en getuigt van weinig respect tegenover alle community-initiatieven die jaarlijks hopen te kunnen meevaren, maar geen faculteiten, diensten of College van Bestuur hebben om geld bij elkaar te bedelen.

 

‘Homootjes kijken’
Begrijp me niet verkeerd, meevaren in de botenparade van de Pride Amsterdam is een unieke ervaring die ik iedereen gun. Maar het is een feit dat het evenement de laatste jaren steeds meer onder vuur ligt vanwege juist het uitgesproken feestkarakter. De Pride-organisatie regelt echt niet puur voor de lol al twee jaar op rij in de Prideweek een debat over de Pride zelf.

 

De editie van dit jaar werd ontsierd door het hardhandige, en volgens velen onnodige, preventieve optreden van de politie tegen de actiegroep Reclaim Our Pride. Op sociale media werden foto’s en klachten gedeeld over al te boertige feestvierders op de kade die vooral kwamen om ‘homootjes te kijken’ en zoveel mogelijk opvarenden nat te spuiten met waterpistolen. Lhbt-icoon en voormalig Pride-ambassadrice Dolly Bellefleur sprak in Het Parool zelfs over ‘de hel op aarde’. Dat alles kan het Platform Inclusie toch niet zijn ontgaan?

 

(De tekst loopt verder onder de afbeelding.)

Beeld: Ronn (cc, via Wikimedia Commons) | Een van de boten van de Canal Pride 2016

Het doel van zo’n HvA-boot? Als we de voorzitter van het Platform mogen geloven, is dat meer ‘zichtbaarheid voor wie wij zijn binnen de HvA’. Dat kan inderdaad via zo’n gemediatiseerd spektakel. Het kan echter ook negatieve aandacht opleveren. Het valt niet uit te sluiten dat de HvA een trollenleger over zich heen krijgt dat opheldering eist over de besteding van hun belastingcenten. Daar hebben ze bij Platform Inclusie vast over nagedacht. Het kan toch nooit hun bedoeling zijn om studenten en medewerkers in aanloop naar zo'n botendeelname onnodig kwetsbaar te maken?

 

Mediamomentje
Je vraagt je misschien af hoeveel zo’n boot kost. Dat hangt van nogal wat factoren af – en je kan het zo uitgebreid maken als je wilt – maar uiteindelijk ben je enkele tienduizenden euro’s verder voor die hele parade nog maar is begonnen. En een niet onbelangrijk detail: het aantal opvarenden dat meekan is niet oneindig. Zestig tot tachtig? Voor een grote boot misschien 120 tot 150? Dat is een uiterst beperkt aandeel van de HvA-gemeenschap.

 

Wat die HvA-gemeenschap er precies aan heeft, ik weet het ook niet. Ja, de afdeling persvoorlichting kan achteraf showen met leuke foto’s en filmpjes. En het Platform Inclusie krijgt midden in de zomer, als studenten en medewerkers massaal op vakantie zijn, even een mediamomentje met Ellie Lust. Maar het maakt het leven voor de diverse HvA-gemeenschap niet beter of makkelijker.

De lhbt-student die in de klas niet uit de kast durft te komen zal zich door een boot niet veiliger voelen

De  lhbt-docent of -student die in de klas niet uit de kast durft te komen uit angst voor negatieve reacties, zal zich door een boot op de parade in het dagelijkse HvA-leven niet veiliger of meer geaccepteerd voelen. En zou dat niet het grootste cadeau zijn dat we aan de HvA-gemeenschap, de lhbt’s in het bijzonder, kunnen geven? Dat wij als medewerkers en studenten in staat zijn een gemeenschap te vormen die open staat voor diversiteit, voor het anders zijn van anderen?

 

Zouden we niet moeten beginnen met het zichtbaar maken van de diversiteit van de HvA-community op de hogeschool? Wat zou het bijvoorbeeld betekenen voor onze huidige en aankomende studenten die lhbt-gevoelens hebben, als wij zouden aansluiten bij de landelijke actiedag Paarse Vrijdag – en dat zichtbaar maken binnen onze instelling? Of bekend maken dat er al een Company Pride-netwerk bestaat?

Jazeker, we mogen de diversiteit van de HvA-gemeenschap vaker voor het voetlicht brengen. Het schijnt dat het Platform Inclusie nog meer adviezen en initiatieven voor ons in petto heeft. Ik hoop van harte dat die wat beter doordacht zijn.

 

Pieter Claeys is teamcoördinator van de tentamenorganisatie van de Faculteit Business & Economie. Hij publiceerde een langere versie van dit opinieartikel op MijnHvA.