Droombaan: Roël was altijd al geïnteresseerd in bouwen en ontwerpen
Pepijn Kouwenberg | Roël Wahyudi
Wat wil je later worden? Die vraag leek als kind nog ver weg, maar straks ga je toch echt aan de slag. In de rubriek Droombaan spreken we studenten over hun ambities. Deze keer: Roël Wahyudi, die als stedenbouwkundige oog wil houden voor mens en natuur.
Wat is jouw droombaan?
‘Als ik over twee jaar klaar ben met mijn studie, wil ik stedenbouwkundige worden. Dat is een soort van architect, maar dan op grotere schaal. Je houdt je bezig met vragen als “waar komen de wegen, het groen, de gebouwen?” Ik was als kind al helemaal dol op lego, het bouwen zat er dus al vroeg in... en op de middelbare school was aardrijkskunde mijn favoriete vak.’
‘Mijn opleiding biedt me alleen de basis qua theorie, daarom doe ik veel aan zelfstudie’
Voordat ik Built Environment ging studeren, heb ik eerst Geografie gestudeerd. Sindsdien weet ik steeds beter wat ik wil. Als stedenbouwkundige zou ik graag een specialist willen worden op ecologisch en sociaal gebied. Die twee aspecten zou ik graag combineren bij het ontwerpen van wijken.’
Waar zou jij je dan mee bezighouden?
‘Veel wijken zijn eigenlijk niet zo goed ingericht op wat mensen in hun omgeving nodig hebben, wat ik best wel gek vind. In de natuur maken dieren wel hun eigen soort huis: bijen maken een bijenkorf, mieren maken mierenheuvels. Maar wij mensen doen dat niet voor woningen en wijken. Ik wil vooral het sociale aspect van wonen combineren met natuur.’
Naam: Roël Wahyudi
Leeftijd: 21 jaar
Opleiding: Built Environment (jaar drie)
Werkervaring: Onderzoeksassistent bij City Net Zero, content maken voor sociale media van de HvA
Uniek kenmerk: ‘Ik ben creatief met taal. Ik verzin heel vaak gekke woorden voor bestaande dingen.’
Welke kwaliteiten maken jou geschikt voor dit werk?
‘Leraren op de middelbare school zeiden altijd dat ik intelligent ben en ook creatief. Die kwaliteiten lijken me handig voor onderzoek en ontwerpen. Wat ik vooral nog moet leren, is het samenwerken met anderen. Ook mag ik nog wel iets sneller werken, beter binnen de marges blijven qua tijd en plannen. Ik ben wat dat betreft ook te perfectionistisch, op een gegeven moment is het werk ook gewoon klaar.’
Helpt je opleiding je bij het bereiken van deze droom?
‘Hoe het nu op onze opleiding werkt, is dat je opdrachten krijgt waarmee je direct aan de slag kunt. Maar er is te weinig theoretische verdieping, vind ik zelf. Je krijgt wel wat theorie in de lessen, maar dat is alleen de basis. Dus eerlijk gezegd doe ik ook veel aan zelfstudie om me te ontwikkelen. Qua skills, bijvoorbeeld in photoshop of het ontwerpen, browse ik ook veel op internet, kijk ik video’s en lees ik boeken.’
Waar zou jij nog stage willen lopen?
‘Ik denk bij een gemeente, zolang het niet al te bureaucratisch is. Omdat je daar in contact staat met mensen en meer positieve invloed hebt op sociale woningbouw en armere mensen.’
‘Mocht het een commerciëel stedenbouwkundig bureau worden, dan denk ik aan Uhrahn, een bureau dat oprecht met mensen en natuur bezig is. Sommige bureaus claimen wel dat ze duurzaam zijn, maar dan bekijk je hun ontwerp en is er alleen een grasveldje of een groen dak ergens geplaatst. Zulke bureaus hebben ook vaak maar weinig oog voor de menselijke maat, in de zin dat er geen rekening wordt gehouden met de belangen van mensen die er komen te wonen.’
Kun je ook nog andere kanten op met jouw studie?
‘Je zou ook planoloog of sociaal geograaf kunnen worden bijvoorbeeld. Toch ben ik niet die kant opgegaan. Ik had toch het idee dat je in die functie alleen maar in de boeken en regels zit, terwijl ik ook iets had van: ik wil in contact staan met mens en natuur.’
‘Je kunt ook architect worden. Daar heb ik ook nog aan gedacht, maar ik vond dat net iets minder interessant om te doen. Dan ben je toch vooral met het gebouw zelf bezig. Je kan daar ook rekening houden met mensen, maar minder dan in buurt- of wijkverband. Veel richtingen kortom, maar voor nu focus ik mij op het afronden van de studie voor stedenbouwkunde’.
