Stage: Rosalia hielp slachtoffers met geld terugvragen
Privéarchief Rosalia Palladino / HvanA
Vroeg of laat begin je als HvA’er aan een stage. Maar hoe kom je aan een leuke stageplek en wat doe je eigenlijk als je voor het eerst de werkvloer op gaat in je eigen vakgebied? Rosalia Palladino liep stage bij Slachtofferhulp Nederland.
Naam: Rosalia Palladino
Leeftijd: 21
Functie: juridisch medewerker
Studie: hbo-rechten
Waar liep je stage?
‘Ik liep van februari tot juni stage bij Slachtofferhulp Nederland, in Amsterdam. Ik was daar vier dagen per week, van negen tot vijf. Ik gaf via de telefoon juridisch advies aan mensen.’
‘De meeste zaken die ik kreeg gingen om mishandelingen. Ik vroeg dan wat er was gebeurd, kreeg een verhaal en vroeg door. Aan de hand van de informatie die ik dan kreeg ging ik kijken of het een zaak was waarbij het slachtoffer schade kan verhalen: of ze dus geld kunnen krijgen voor wat er met ze is gebeurd.’
‘Hoe zielig je een verhaal ook vindt, je moet dat achterwege laten en je richten op het helpen’
‘Het slachtoffer moest eerst aangifte hebben gedaan. Die aangifte kwam vervolgens bij ons terecht en dan namen wij contact met het slachtoffer op om in kaart te brengen wat er was gebeurd, hoeveel schade ze hadden opgelopen en hoe wij konden helpen. Sommige zaken waren te heftig voor ons, dan konden wij niets betekenen. Bij andere hoefde ik alleen maar te zeggen welk formulier iemand moest invullen.’
‘Ik wil graag verder in het strafrecht, dus daarom leek deze stageplek mij interessant. Ik dacht, hier kan ik ervaring opdoen en zien of ik het strafrecht echt zo leuk vind zoals ik denk. En hier ben je echt bezig met het slachtoffer, niet met de verdachte. Dat leek mij mooi.’
Wat leerde je hier, wat je niet op je studie leerde?
‘Hoe het in de praktijk werkt met slachtoffers en verdachten. Als je alleen het slachtoffer helpt en niet ook wel eens een verdachte bijstaat, is het best eentonig. Ik zou liever allebei doen, zodat er wat meer variatie is. Daarnaast heb ik geleerd hoe ik echt met slachtoffers om kan gaan. Als je ze spreekt, zijn ze al best emotioneel. Hier leerde ik echt: ja, het is heel zielig, maar hoe zielig je het ook vindt, je moet dat achterwege laten en je richten op het helpen.’
‘Na drie maanden kreeg ik van een jurist te horen dat ik verkeerd was ingewerkt’
Wat vond je het leukst aan deze stageplek?
‘Ik heb ervaring opgedaan, nieuwe vrienden gemaakt en goede contacten gelegd voor de toekomst. Het was een gezellige werkplek en goed te bereiken met het ov.’
En het minst leuk?
‘Ik kreeg niet betaald, ik was eigenlijk een soort van stagiair-vrijwilliger. Dat vond ik wel jammer, want ik heb in die vijf maanden veel moeten doen. Daarnaast was het soms wat chaotisch. Ik ben ingewerkt door een andere stagiair. Na drie maanden kreeg ik van een jurist te horen dat ik verkeerd was ingewerkt. Hij zei dat ik nog teveel informatie miste om een slachtoffer goed te informeren. In de eerste instantie zei Slachtofferhulp dat dat hun fout was geweest, maar later zeiden ze dat ik ook wel wat meer initiatief had kunnen tonen om te kijken of ik al ervaren genoeg was. Dat was wel een dingetje.’
Zou je hier na je studie willen werken?
‘Nee. Het liefst wil ik op een advocatenkantoor werken. Ik wil het nog wel een keer proberen op strafrechtgebied, maar bestuursrecht of andere rechtsgebieden zou ik ook nog wel willen bekijken. Misschien dat ik dat uiteindelijk toch leuker vind.’
