Geldzaken: Ilse spaarde vanaf haar vijftiende voor een eigen auto

Studeren kost geld. Maar de ene student zit ruimer bij kas dan de ander. Hoe gaan jullie om met je centen? In de serie Geldzaken maken we de balans op. Dit keer: Ilse Cornelisse (20), die van huis uit heeft geleerd hoe het is om met een krappe beurs rond te komen.

Ben jij een spaarder of spender?
‘Ik wilde zeggen, een echte spaarder. Maar aan de andere kant: als ik geld over heb, hou ik graag de Nederlandse economie draaiende, haha. Van mijn inkomsten, die erg wisselen, gaat de helft naar mijn vaste lasten en spaarrekening. Als ik wat overhoud, ga ik graag koffiedrinken of uit. Tijdens mijn stages heb ik geen tijd om ernaast te werken, dus dan moet ik van tevoren een buffer opbouwen. Ik heb net twintig weken stage erop zitten, dus ik had ervoor gezorgd dat mijn spaarpotje flink was aangevuld om te kunnen overleven. En nu ben ik weer flink aan het werk bij mijn bijbaan in de zorg.’
 
Wat betekent geld voor jou?
‘Het is een middel om te overleven. Geld is iets wat je nodig hebt om de dagelijkse dingen te kunnen doen. Nu ik nog thuis woon, is geld echt een extraatje. Mijn ouders zijn niet opgeleid. Mijn moeder werkt in een kledingwinkel, mijn vader bij de post. Van huis uit weet ik dus dat het niet vanzelfsprekend is om te kunnen studeren. Ik heb gezien en gemerkt dat geld echt een luxe kan zijn, hoewel ik niet echt in armoede ben opgegroeid. Maar als ik als kind bijvoorbeeld vroeg om een pakje kauwgom, en dan zeiden mijn ouders: dat kan nu even niet.
 
‘Van die opvoeding pluk ik nu de vruchten, en is het niet heel erg als ik het qua geld even rustig aan moet doen. Soms kan ik maanden even geen koffietje betalen. Soms voelt het wel rot om vrienden af te moeten zeggen, maar het is dan niet anders.’ 
 
Waar ben je nu voor aan het sparen?
‘Voor een huis. Het is een plan voor de lange termijn. Nu heb ik alles wat mijn hartje begeert: een fijne auto, een goede telefoon en laptop, met weliswaar wat scheurtjes erin maar hij doet het nog prima. Laatst kocht ik een dure haarföhn, die kostte een klap geld. Maar daar heb ik dan ook een half jaar voor gespaard. Ik geloof er in ieder geval wel in dat goedkoop duurkoop is.’
 
Wat is je duurste aankoop?
‘Mijn auto, die was tienduizend euro. Ik was achttien toen ik ‘m kocht, maar spaarde er al sinds mijn vijftiende voor. Dat spaargedrag zit er wel goed in, haha. Ik werkte toen bij de Albert Heijn, en dat geld heb ik toen gelijk opzijgezet voor een auto. Mijn moeder heeft de helft van het bedrag bijgelegd, zodat zij ook een extra auto tot haar beschikking heeft. Al maakt ze er niet vaak gebruik van, haha.’