Julia juicht – en vindt dat een stagevergoeding een minimum moet krijgen
Daniël Rommens
Vanuit Noord-Brabant gaat Julia Kroonen (22) voor het vierde jaar naar de HvA om te studeren. Terug naar de grote stad, na een lange tijd achter de laptop in haar slaapkamer; Julia schrijft het allemaal op. Deze week over hoe gek het eigenlijk is dat een stagevergoeding niet verplicht is.
Waar ik nu over ga klagen, kan eigenlijk niet. Telkens als ik het ter sprake breng, hoor ik van anderen dat zij het nog véél slechter hebben. Al geeft dat me nu juist de motivatie om me erover uit te spreken. Of je nu driehonderdvijftig of nul euro stagevergoeding krijgt: beide is te weinig.
Hoe verder ik kom in mijn studie, hoe meer ik me eraan begin te ergeren. Inmiddels heb ik best wel wat werkervaring en kennis opgebouwd, maar toch moet ik het tijdens stages doen met een magere driehonderdvijftig euro per maand. Wat bijverdienen lukt niet, want na een werkweek van veertig uur ben ik ’s avonds en in het weekend echt kapot. Van die driehonderdvijftig euro moet ik mijn huur, boodschappen en leuke dingen (ook belangrijk!) van betalen. Helaas is mijn kale huur al meer dan driehonderdvijftig euro en sta ik door mijn stage meteen in de min.
Jaloers kijk ik naar de geluksvogels die het ‘maximum’ aan stagevergoeding krijgen, namelijk vierhonderdvijftig euro. Wát een bedrag. Hoewel ik door de stijgende energieprijzen daar nog steeds niet van rond zou kunnen komen, klinkt het als een geweldig salaris. Maar er zijn ook studenten die jaloers kijken naar mij; zij die niks verdienen met hun stage. Met name mbo’ers, valt me op. Terwijl zij net zo goed veertig uur werken. En wij stagiairs kunnen er niets van zeggen, want een stagevergoeding geven is wettelijk niet verplicht. Is dat niet raar?
‘Het kan toch niet zo zijn dat je door je verplichte stage in de min komt te staan?’
Iedere hogeschool biedt een stagecontract aan, met allemaal informatie die ik nooit lees want veel interessants staat er niet in. Iets over een passende stagevergoeding mist bijvoorbeeld. Jammer, want als het kabinet niet ingrijpt, kunnen hogescholen altijd nog zorgen voor verandering. Op z’n minst voor een minimumbedrag, want het kan toch niet zo zijn dat je door je verplichte stage in de min komt te staan? Het liefst zou ik een vast bedrag willen zien, dat is wel zo eerlijk. Wat ik vind dat dat bedrag moet zijn? Houd je vast.
Als ik héél eerlijk ben, vind ik dat een stagiair de helft mag verdienen als degene die de functie normaal gesproken beoefent. Even voor de beeldvorming: uit cijfers van het CBS blijkt dat de gemiddelde Nederlander netto 2.500 euro per maand verdient. Met de helft kom je dus uit op 1.250 euro. Klinkt nogal fors, aangezien je minder ervaren bent en daardoor nog veel fouten maakt. Maar je ondersteunt het bedrijf wél veertig uur in de week. Maar oké, ietsjes minder vind ik ook prima. Een derde? Dan kom je uit op ongeveer 833,25 euro per maand. Niet onredelijk als je het mij vraagt.
Ik vind het ongemakkelijk om als student te pleiten voor zo’n hoog maandsalaris. Fulltime werken werd tot nu toe immers altijd beloond met maximaal vierhonderdvijftig euro. Er zal een wereld voor me opengaan als ik volgend jaar zonder het label ‘stagiair’ ga werken. Dan verdien ik waarschijnlijk meer dan het dubbele! Ik voel me nu al rijk.
Lees ook
