Milieustations werken nog niet optimaal: HvA’ers moeten hun afval (beter) scheiden

5 oktober 2022
Beeld:

HvanA | Een van de nieuwe milieustations in het Wibauthuis

Geplaatst door
Benne van de Woestijne
Op
5 oktober 2022

Binnen vijf jaar wil de HvA een derde minder afval produceren en zeventig procent van wat weggegooid wordt, recyclen. Daarom vraagt de hogeschool van HvA’ers hun afval goed te scheiden in de nieuwe prullenbakken. Maar dat blijkt zo makkelijk nog niet. 

Papier hier, bananenschil daar, koffiebekertjes in het koffiebekervormige afvalluikje. Hop, ziezo, dat gaat makkelijk. Maar wacht eens even: dit kartonnen bordje, waarom gaat dat niet in de papieren bak? En moet mijn oude theezakje bij de GFT of toch bij het restafval? 

 

Je hebt je dat misschien weleens afgevraagd als je voor de keus staat bij een van de nieuwe ‘milieustations’ op de HvA. Dat zijn die vierdelige sorteerbakken waarin we het papier, plastic, GFT-afval en wegwerpservies van elkaar scheiden. Gewone prullenbakjes in de lokalen? Die zijn er niet meer. Alles deponeer je sinds september in zo’n milieustation, zodat het later kan worden gerecycled.

Duurzame doelstellingen

De nieuwe afvalbakken op de campus zijn onderdeel van de duurzame doelstellingen die de HvA in 2026 wil realiseren. De hogeschool werkt sinds dit jaar met het bedrijf Seenons, dat de HvA koppelt aan bedrijven die het afval inkopen om er wat anders van te maken. 

 

Op die manier wil de HvA in 2026 maar liefst 33 procent minder afval produceren: van 18,3 kilogram per persoon, naar 12,3 kilogram per persoon.

 

Ook moet in 2026 tenminste zeventig procent van het ingezamelde afval worden gerecycled. Ter vergelijking: vorig jaar recyclede de HvA nog maar 11 procent van al haar afval.

 

In 2026 wil de HvA bovendien haar papierverbruik halveren. Alle doelstellingen op het gebied van afvalverwerking vind je hier

Alles op een berg

Maar werken de bakken wel? Wie een blik werpt, ziet geregeld verschillende soorten afval door elkaar liggen. Een schoonmaakster die net de zak vervangt, weet wel waar dat aan ligt. ‘De studenten zijn lui’, zegt ze terwijl ze een plastic wikkel uit de GFT trekt. ‘Zodra een iemand het niet goed weggooit, belandt vervolgens alles op een berg.’ 

 

Ook Jeroen Wagenaar, facilitair teamleider bij de hogeschool, ziet dat het scheiden nog niet perfect gaat. ‘Veel afval belandt nog in de verkeerde zakken. Meestal in de GFT-bak, die om een of andere reden bijzonder populair is. We hebben al nieuwe stickers geplaatst op de prullenbakken om het wat duidelijker te maken’, stelt Wagenaar. Hij is optimistisch: ‘Deze eerste maanden zijn in die zin ook een experiment: ik ben allang blij dat veel studenten het al wel goed doen.’ 

 

Minder verbranden

De bakken zijn er omdat de HvA zo weinig mogelijk restafval wil produceren. Dat past bij de duurzame ambities van de hogeschool (zie kader). Van een keurig weggegooide bananenschil kan een ander bedrijf weer compost maken, bijvoorbeeld. Dat is duurzamer dan vorige jaren, toen die schil niet apart werd gesorteerd, maar meestal samen met allerlei andere troep linea recta richting de verbrandingsoven ging.

‘Studenten en medewerkers mogen wel wat meer hun best doen’

Suus Rood, projectleider van het afval scheiden op de HvA, weet echter dat er nog veel te winnen valt. ‘We merken dat het vooral in het Wibauthuis af en toe nog een rommel is. Daar gaan we dan ook extra bakken plaatsen. Ook op andere locaties is soms nog vrij veel zwerfafval. Met schoonmakers stemmen we daarom steeds af of extra inzamelrondes nodig zijn. Want zodra een iemand niet goed scheidt, zie je inderdaad dat de rest meegaat in die fout’. 

Beeld: HvanA | Achter het Wibauthuis gaat al het restafval in die blauwe perscontainer

Alleen samen

Dat is zonde, want zit er te veel afval in de verkeerde zak, dan raakt die zak te ‘vervuild’, zoals Rood dat noemt. De hele zak belandt dan alsnog bij het restafval. ‘Studenten en medewerkers mogen daarom, vind ik, nog wat meer hun best doen. Dit werkt namelijk alleen als we het samen doen. Wij op onze beurt moeten het allemaal wat duidelijker maken en nog iets beter faciliteren.’ 

 

Aan de communicatie bij de bakken wordt dan ook gewerkt, verzekert Rood. ‘We hebben geprobeerd het HvA’ers al zo makkelijk mogelijk te maken, maar ik snap wel dat het nu misschien nog iets te lastig is. Ik denk dat we vooral bij de bakken zelf meer moeten benadrukken waarom het zo belangrijk is dat er gescheiden wordt.’

 

Oh ja, rest nog die ene vraag: plastic scheiden hoeft toch niet meer in Amsterdam? ‘Ja, die vraag krijgen we nu heel vaak’, vertelt Rood. ‘Inwoners van Amsterdam hoeven dat niet meer te doen, maar voor bedrijven gelden andere regels. Het is bovendien onze ambitie om zoveel mogelijk te recyclen, daarom houden we het plastic apart om het te laten nascheiden. Tja, het is allemaal best ingewikkeld, maar we proberen het weggooien zelf zo makkelijk mogelijk te maken. Uiteindelijk draagt dit bij aan doelstellingen waar niemand het niet mee eens kan zijn.’