Droombaan: Laurens studeert ICT maar wil fotograaf worden
Rosa Tromp
Wat wil je later worden? Die vraag leek als kind nog ver weg, maar straks ga je toch echt aan de slag. In Droombaan spreken we studenten over hun ambities. Deze keer: Laurens Nieuwendijk (26), die Cybersecurity studeert maar wiens hart bij fotografie ligt.
Wat is jouw droombaan?
‘Al vanaf dat ik een camera kon vasthouden, zo rond m’n achtste, wil ik fotograaf worden. Ik heb altijd gefotografeerd, maar mijn beroep ervan maken vond ik lang ingewikkeld. Een jaar geleden dacht ik: ik ga het gewoon proberen met een eigen bedrijf. Dat gaat sindsdien eigenlijk best wel goed. Al voelt het wel nog weird om mezelf fotograaf te noemen.’
‘Lange tijd was ICT mijn passie. Ik begon op mijn elfde al met websites te bouwen. Ik probeer me dit jaar ook weer meer te focussen op mijn opleiding. Die moet ik, na zeven jaar allerlei dingen naast mijn studie gedaan te hebben, nu echt gaan afronden. Maar als ik echt moet kiezen wat mijn droombaan is, dan zou ik voor fotografie kiezen. Mijn houding is: nu ben ik nog jong, en kan ik van alles uitproberen. Straks niet meer.’
Naam: Laurens Nieuwendijk
Leeftijd: 26
Studie: HBO-ICT, richting Cybersecurity
Werkervaring: medicijnbezorger, model/acteur (ik heb ooit op een Lays-verpakking gestaan), kassamedewerker, eigen ICT-bedrijf, fotograaf
Hobby’s: Squash, gewichtheffen, motorrijden, wandelen met vrienden
Uniek kenmerk: Gevoelig en empathisch
Wat heb je geleerd van eerdere baantjes?
‘Ik heb best veel verschillende baantjes gehad. Ik werkte als kind als acteur in reclames en op het toneel. Daar heb ik geleerd om sociaal te zijn. Ik was eigenlijk een awkward nerd, die de hele dag gamede. De eerste keren moest ik echt janken op het podium, zo bang was ik. Er is nog een foto van mij en Barry Atsma in de kleedkamer en ik herinner me dat hij zei: diep ademhalen en gewoon gaan. Dus dat deed ik maar. Nu merk ik dat ik er niet van houd te lang in mijn comfortzone te zitten: ik daag mezelf juist graag lekker uit. Misschien doe ik dat zelfs wel iets te veel, haha.’
‘Een ander bijbaantje dat ik had was dat ik op mijn elfde al op de fiets medicijnen bezorgde voor de apotheek. Al mocht dat, gezien mijn jonge leeftijd, officieel niet. En eerder werkte ik nog bij de Albert Heijn als kassamedewerker. Daar kon ik het niet goed met mijn baas vinden. Het positieve is dat ik wel heb leren werken met mensen waarmee ik geen klik heb. Ik heb meer tolerantie gekregen voor mensen die anders denken, al ben ik het er niet mee eens. Steeds maar de hakken in het zand zetten is misschien niet altijd de goede weg.’
Waarom ben jij geschikt voor de baan als fotograaf?
‘Ik heb een goed oog voor detail. Plus, ik merk dat ik vaak goed begrijp wat iemand wil en nodig heeft. Ik ben erachter gekomen dat het werk van een ICT’er en fotograaf best op elkaar lijken. Alleen het product is uiteindelijk anders: een foto of een gerepareerde computer. Maar bij beiden komt de klant met een vraag waarbij je uiteindelijk met een oplossing moet komen. Dat antwoord goed kunnen uitvogelen en aanvoelen, is een sport voor mij.’
‘Tot slot: ik werk keihard. Dat wilde ik eerst niet noemen als kwaliteit, want iedereen doet dat. Maar ik houd van mijn werk. Ik zorg dat ik goed ben voorbereid en ingelezen. En als ik een project met iemand aanga, ga ik er voor de volle honderd procent voor. Ik weet nog dat ik kort na de oprichting van mijn bedrijf in 2018 op vakantie was met wat vrienden, en ik boven op een berg nog afspraken in mijn agenda zat in te plannen. Ik ben betrokken, en ik geniet over het algemeen echt van mijn werk.’
‘Fotografie is een pauze van de ICT-wereld, die toch altijd wel de rode lijn was in mijn leven’
Op welke manier past je studie bij het werk dat je wilt gaan doen?
‘Daar kan ik kort over zijn: niet. Natuurlijk, het leren samenwerken en het doen van projecten, dat komt erg overeen. Dat er weinig overeenkomsten zijn, is juist misschien wat ik zo leuk vind. Fotografie is voor mij een pauze van de ICT-wereld, die toch altijd wel de rode lijn was in mijn leven. Pas het laatste jaar is het twijfelachtig geworden of ik voor de rest van mijn leven ICT’er wil zijn. Maar toch, met fotografie is het lastig een goede baan te krijgen en vastigheid. Met ICT heb ik keus te over in waar ik wil werken. Dat is dus een moeilijke afweging.’
Wat gaat voor jou de grootste uitdaging zijn om je droom te realiseren?
‘Financiële vrijheid. Mijn studieschuld zit megahard in de weg. Ik twijfel of ik met fotografie genoeg kan verdienen zodat ik geen stress heb. Mijn droombaan verschilt ook per moment. Ik probeer juist het leven een beetje op z’n beloop te laten. Lang heb ik gedacht dat ik een hoge positie wilde bij een ICT-bedrijf, wegens de uitdaging, verantwoordelijkheid, het geld en de macht. Maar je moet veel inleveren om op zo’n positie te komen en dat zie ik niet zitten. Dus nu probeer ik van dag tot dag te doen wat me blij maakt. Ik weet niet wie ik ben volgend jaar, of over tien jaar, en wat ik dan wil bereiken, net zo min als ik dat tien jaar geleden wist.’
