HvA’er Yong Mi is sinds kort moslima en doet mee aan de Ramadan
Wikimedia Commons
Vorig jaar bekeerde HvA-student Yong Mi Seetz zich tot de Islam, nu doet ze voor het eerst volledig aan de Ramadan mee. Hoe is het voor haar om een maand lang te vasten? ‘De vastenmaand leert je zoveel over wilskracht; ik heb het gevoel dat ik nog dichterbij Allah sta.’
Nog een paar dagen en dan zit de Ramadan erop. Een maand lang mochten moslims alleen eten en drinken tussen zonsondergang en zonsopgang. Komende zondag of maandag is dit voorbij en sluiten de moslims de vastenmaand af met het Suikerfeest – een groot feest vol lekkernijen, dat soms wel drie dagen kan duren.
Yong Mi Seetz (22), student pedagogiek aan de HvA, doet dit jaar voor het eerst volledig aan de Ramadan mee, sinds ze zich vorig jaar tot de islam bekeerde. Bijzonder, want haar ouders hebben haar niet gelovig opgevoed. Yong Mi is door hen geadopteerd uit Zuid-Korea. ‘Mijn vader en moeder zijn vroeger wel gedoopt, maar ze praktiseren het geloof verder niet’, zegt ze.
Mooie verhalen
Haar fascinatie met de islam begon op de middelbare school. ‘Ik zat achter een meisje dat een hoofddoek droeg’, zegt Yong Mi. ‘Omdat ik nogal nieuwsgierig en leergierig ben aangelegd, vroeg ik haar honderduit over waarom ze een hoofddoek droeg en hoe het geloof was. Ze kon zulke mooie verhalen vertellen, over bijvoorbeeld de saamhorigheid en hoe alle vrouwen van de moskee als een soort tantes voelen. Ik vond dat heel mooi.’
Twee jaar geleden besloot Yong Mi zich definitief te bekeren tot de islam. ‘Vanaf jongs af aan geloofde ik al niet dat er na je dood niets meer is. Ik dacht, er moet in elk geval zoiets als een hemel zijn en hield me bezig met zingeving: waarom zijn we, ik, hier eigenlijk op aarde? Wat is mijn rol en hoe kan ik die het beste vervullen?’ Ze onderzocht meerdere geloven, zoals het boeddhisme, het hindoeïsme, het christendom en de islam door te lezen en gewoon met mensen te praten. ‘Als je opgroeit in een ongelovig gezin, krijg je bepaalde zienswijzen mee. Kies je voor een bepaald geloof, dan zitten daar hele andere normen en waarden aan vast. Ik wilde rustig onderzoeken wat het beste bij mij paste.’
Islam als waarheid
Hoe kwam ze dan uiteindelijk toch bij de islam terecht? ‘Door een collega die Marokkaans was: ik kwam veel bij hem thuis. Zijn moeder is docent Arabisch en kon ook al zo mooi vertellen. Ik dacht, ik kan er niet meer omheen, de islam voelt als de waarheid voor mij.’
Ook nu ze voor de islam heeft gekozen, kiest ze ervoor om zich stapje voor stapje in het geloof onder te dompelen. Zo draagt Yong Mi nog niet altijd een echte hoofddoek: de sjaal die ze nu draagt is puur bedoeld om eraan te wennen om haar hoofd te bedekken. Wanneer ze naar de moskee gaat, draagt ze wel een hoofddoek. Ook is ze nog niet officieel bekeerd in de moskee: dat wil ze dit jaar gaan doen. Net als het volgen van Arabische les. ‘Ik probeer wel vaker ook naar de moskee te gaan, maar ben nog wat onzeker’, zegt ze. ‘Ik ga het liefst met een vriendin, zodat ik niet per ongeluk de verkeerde ingang voor de mannen neem, haha.’
‘Ramadan en studeren, ik had het een beetje verkeerd ingeschat’
Wekker om 3.30 uur
Het is dit jaar de derde keer dat ze meedoet aan de Ramadan, maar de eerste keer dat ze de vastenmaand helemaal volgens ‘het boekje’ volgt. Daarbij hoort bijvoorbeeld veel bidden, waaronder speciale gebeden voor de Ramadan, maar ook het volledig bedekken van het lichaam. Tijdens de Ramadan slaapt ze veel bij een vriendin, met wie ze samen met haar moeder en zusje het vasten doet. Elke ochtend staat ze heel vroeg op. ‘Vanmorgen begon het vasten om 4.26 uur. Een uur van tevoren zet ik de wekker om te bidden en de suhoor, het ontbijt, klaar te maken. Iets met veel voedingsstoffen, zodat ik het lang kan volhouden, en een liter water.’ Tot 21.03 uur mag ze niks eten, daarna volgt het gebed en de iftar, de avondmaaltijd. ‘Dat zijn vaak meerdere gerechtjes, zoals soep of bladerdeeghapjes. Je denkt eerst: ik stop alles naar binnen. Maar je maag is zo gekrompen dat je al snel vol zit.’
Een maand vasten is niet zo gemakkelijk te combineren met studeren. ‘Ik ben echt kapot’, zegt Yong Mi. ‘Na het eten en het gebed sliep ik deze week om half twee. Dan kan ik twee uurtjes slapen voor ik weer ontbijt kan maken. Dat had ik wel verkeerd ingeschat: ik heb tijdens mijn toetsweek dan ook twee vakken niet gehaald. Ik kan best goed schrijven en werk normaal gesproken goed onder tijdsdruk, maar nu met het gebrek aan voedingsstoffen en water dansten de letters soms voor mijn ogen. Dan had ik ’s morgens iets geschreven en dacht ik ’s avonds: wat staat hier nu weer?’
Koelkastje op kamer
Wat vinden haar ouders ervan, dat ze nu moslima is? ‘Geen probleem’, zegt Yong Mi. ‘Ze respecteren mijn keuze. Mijn vader heeft zelfs een koelkastje op mijn kamer gezet, zodat ik ’s morgens in alle vroegte de suhoor kan doen.’
In andere islamitische landen, bijvoorbeeld Turkije en Marokko, is de Ramadan wel veel meer in het leven geïntegreerd, zegt Yong Mi. ‘Daar beginnen de werk- en schooltijden gewoon later tijdens de Ramadan. Heel logisch natuurlijk dat het hier niet zo is, maar het maakt het in Nederland wel nog zwaarder om te vasten.’
Toch is het niet zo dat Yong Mi al uitkijkt naar het einde van de Ramadan. ‘Nee, niet per se’, zegt ze. ‘Het is bizar hoe snel de tijd voorbij is gevlogen en het is zo’n bijzondere maand: van mij had het nog wel langer mogen duren. De Ramadan leert je zoveel over wilskracht en ik heb het gevoel dat ik nog dichterbij Allah sta.’ Toch kijkt ze wel uit naar het Suikerfeest. ‘Dan is iedereen blij, mooi gekleed en is er zoveel liefde vanuit de moslimgemeenschap.’ Ze glundert. ‘Ja, die saamhorigheid vind ik echt heel bijzonder.’
