Droombaan: Jayleana wil haar eigen advocatenkantoor
Rosa Tromp/HvanA
Wat wil je later worden? Die vraag leek als kind nog ver weg, maar straks ga je toch echt aan de slag. In Droombaan krijgen studenten een podium om te pitchen waarom zij dé kandidaat zijn voor die ene baan. Deze keer: Jayleana Smit (19), die elke discussie in de rechtszaal winnen wil.
Wat is jouw droombaan?
‘Ik wil advocaat worden. Omdat ik dan mensen kan helpen bij alles wat er in hun dagelijkse leven gebeurt. Mensen hebben ontzettend veel rechten, maar daar vaak helemaal geen idee van. Terwijl, als jij een koffietje koopt, je in principe al een overeenkomst met iemand sluit. Dat ik mensen daarin met mijn passie en kennis van het recht kan helpen, lijkt me fantastisch.’
‘Welk rechtsgebied het precies gaat worden, weet ik nu nog niet. Privaatrecht vind ik megaleuk, maar internationaal recht bijvoorbeeld ook. Wat ik wel zeker weet, is dat ik uiteindelijk mijn eigen advocatenkantoor wil hebben. Ik zie het al helemaal voor me: Smit Advocatuur, mijn eigen kantoor in een groot pand op de Keizersgracht, met hoge ramen en een mooi bureau. Mijn beste vriend wordt mijn medepartner en mijn vader gaat de administratie doen. Hij heeft dat al toegezegd, haha. Klinkt goed, hè?’
Naam: Jayleana Smit
Leeftijd: 19
Opleiding: HBO-Rechten met doorstroomprogramma Rechtsgeleerdheid HvA-VU
Werkervaring: werkstudent bij advocatenkantoor, stageplek bij een rechtsbijstandkantoor, werk als oppasser, verkoopmedewerker bij HEMA
Hobby’s: dansen (hiphop, afro, dance hall), fitnessen
Uniek kenmerk: mijn discipline. Ik ben niet de slimste, maar kan extreem hard werken
Sinds wanneer heb jij deze droom?
‘Echt al heel lang. Ik kreeg deze passie mee vanuit huis: mijn moeder werkt namelijk sinds 2011 bij een advocatenkantoor. Ze heeft me altijd meegesleept en me zo ingewijd in de cultuur waarin ze werkte. Dat was als een droom: ik liep dan rond met haar, zag iedereen in pak en keek op tegen al die ambitieuze jonge meiden in hun toga’s en de verhalen die ze vertelden over rechtszaken. Allemaal werkten ze ontzettend hard, waren ze extreem gedisciplineerd en bijzonder oplossingsgericht. Dat streef ik zelf ook na.’
Waarom ben jij geschikt voor deze baan?
‘Omdat ik altijd tot het gaatje ga. I don’t take no for an answer, haha. Ik ben een doorzetter en neem dingen pas aan voordat ik bewijs heb gezien. Bovendien houd ik ervan, dit werk, het debatteren, het winnen van discussies. En het is toch ontzettend leuk om als advocaat meteen het recht op te kunnen dreunen waar iemand gebruik van kan maken? Dat je iemands probleem aanhoort en meteen tegen diegene zegt: ah, geen probleem hoor, u kunt zich beroepen op artikel zoveel van dat ene wetboek. Ik probeer momenteel al die wetsartikelen er zo goed mogelijk in te stampen.’
Ben jij zo iemand die vroeger ook altijd al slecht tegen onrecht kon?
‘Ja, haha, het cliché is waar, ik ben daar net als veel andere advocaten ontzettend slecht mee. Laatst behandelden we in de klas een zaak over twee leerlingen die van school waren geschorst. Ik vond dat hun recht op onderwijs werd geschonden, maar was de enige in de klas die er deze mening op nahield. Toch stop ik op zo’n moment pas de discussie als ik gelijk krijg.’
Zou je dan ook iedereen verdedigen als advocaat?
‘Poeh, dat vind ik dus een lastige. Ik vind het wel een bijzonder idee dat je een weg kunt vinden om zelfs de grootste slechterik te verdedigen, maar ik wil ook niet ’s nachts van mijn geweten wakker liggen. Het ligt ook heel erg aan het rechtsgebied: bij strafrecht of familierecht wordt het vaak al gauw persoonlijk. Ik zou wel keuzes maken in welke klanten ik wel en niet aanneem, denk ik. Ergens ligt voor mij de grens, maar waar precies, dat is nog een beetje een zoektocht.’
‘Ik kan heel slecht tegen mijn verlies’
Denk je dat je iets aan je studie gaat hebben?
‘Ja, absoluut. Juist ook omdat ik het doorstroomprogramma aan de VU volg en zo het hbo en wetenschappelijk onderwijs met elkaar combineer. Ik ken namelijk ook vriendinnen die op de uni zitten en als ik hen zo hoor, heb ik toch het gevoel dat het hbo iets extra’s heeft. Wij doen namelijk een praktijkopdracht, zij niet. Zij krijgen vooral veel theorie, wij leren ook veel op het gebied van social skills. Ik denk echt dat ik een voorsprong heb op de studenten die alleen universiteit hebben gedaan.’
Wat is jouw grootste uitdaging?
‘Ik vind het heel belangrijk om alles zo goed en snel mogelijk te doen, de hoogste cijfers te halen en zo mijn moeder trots te maken. Juist daarom kan ik slecht tegen mijn verlies en vind ik het heel confronterend als ik iets niet kan. Afgelopen week haalde ik bijvoorbeeld mijn tentamen niet, nou, dan zit ik er wel even doorheen, hoor. Ik moet echt leren dat het niet allemaal meteen perfect hoeft; soms mag iets misschien ook wel een keer fout gaan.’
‘Ooit gaf mijn basisschoolleraar mij het advies voor vmbo-kader. Dat vond ik heel confronterend, want ik wist meteen: ik ga een lang pad moeten bewandelen. Sindsdien heb ik erg hard gewerkt om door te stromen naar de havo om alsnog te komen waar ik nu ben. Misschien moet ik mijn basisschoolleraar maar dankbaar zijn, want eigenlijk ben ik mede door hem zo hard gaan werken. Al zou ik nu ook wel een klein beetje tegen hem willen zeggen: lekker puh.’
