HvA’ers over hun nacht uit: ‘Ik heb er weinig actieve herinneringen aan’

15 februari 2022
Beeld:

Eigen foto | Afgelopen zaterdagavond in de Westerunie

Geplaatst door
Benne van de Woestijne
Op
15 februari 2022

Afgelopen zaterdag stond de nacht op en dansten ook HvA’ers zichzelf weer in het zweet. Twee van hen delen hun verhaal over hoe het was om weer zo los te kunnen gaan in de club. Als ze zich er al iets van herinneren, natuurlijk.

Bodine (23, International Business & Management) ging naar de Westerunie

‘Iedereen was zó blij zaterdag! Bier drinken, dansen, feesten, de tent ging weer helemaal los. Zelfs in de rij voor de club, waar mensen normaal wat chagrijnig zitten te doen, was iedereen lekker aan het lullen met elkaar. Dat je binnen een uurtje moet wachten op je drankje? Ook geen probleem, dan haal je er meteen zeven in plaats van twee. De sfeer was top, de muziek goed. Alle hitjes kwamen weer voorbij.’

Beeld: Eigen foto | Bodine (links) met vriendin Lola

‘Ja, in het begin was het wel even onwennig en duurde het even voordat ik echt uit mijn plaat kon gaan. Ik had ongeveer een uurtje nodig om erin te komen en te wennen aan de setting, de harde muziek en al die mensen. Maar daarna voelde alles weer heel normaal. Wat me vooral bijblijft was het moment dat we op de geluidsboxen van de dj klommen. Dansend als een soort showgirls stonden we daar een uur lang naast de dj-booth over het publiek uit te kijken. Ik ben uiteindelijk door een random dude naar huis gebracht en dat was dat. Het was een goede avond.’

 

‘Waarom ik de club zo fijn vind? Omdat het, als je jong bent, zo belangrijk is om interacties aan te gaan met vreemden, en te flirten en te praten met mensen die je niet kent. Het is niet gezond om de hele tijd in je eigen clubje vrienden te zitten. Bovendien: het is zo fijn om te kunnen dansen. Dat is voor mij echt een uitlaatklep om alles achter me te laten. De happy stofjes kwamen weer helemaal bij me los.’

Beeld: Eigen foto | Mariska

Mariska (22, Built Environment - Stedenbouw) ging naar Paradiso

‘Poeh, wat kan ik je vertellen? Het was een chaotische avond, ik heb er weinig “actieve herinneringen” aan. Ik zou je natuurlijk graag willen vertellen wat er allemaal gebeurd is, maar eerlijk gezegd weet ik bijvoorbeeld niet echt meer wat voor muziek ze precies draaiden, haha.’

 

‘Wel weet ik nog dat de sfeer heel goed was en het uitgaan ook wel echt als een warm bad voelde. Wat ik ook weet is dat ik met twee vriendinnen was die ik steeds weer kwijt was. Zelf zat ik vooral beneden in de bunker, van de grote zaal heb ik weinig gezien.’

 

‘Om zo’n avond weer het gevoel te krijgen dat je op avontuur bent, is wel heel prettig. Ik moest in het begin eventjes de knop omzetten maar maakte eigenlijk al heel snel weer makkelijk contact. Alles voelde weer heel normaal, zoals al die gesprekken met mensen die je niet kent.’

 

‘Het is niet zo dat ik het uitgaanswereldje per se heel erg gemist had, laat staan het slaaptekort en brak-zijn. Al is dat laatste wel leuk als je samen bent, trouwens. Dat mocht ik gister weer even ervaren.’