Raúl Rommelt – Sluit nooit een deal met een Maine Coon
Daniël Rommens
Raúl Inzaurralde is SIS-specialist op de HvA. Naast die zeer opgeruimde kantoorbaan rommelt hij wat aan in het leven en daarover schrijft hij voor HvanA. Deze week ondervond hij wat er komt kijken bij het samenwonen met een kat.
Het is gezond om van werkplek te wisselen. Dat houdt je fris. Thuiswerken hoef je niet thuis te doen. Het kan bijvoorbeeld ook bij iemand op wiens kat je past. Ik heb niet veel ervaring met katten, maar ik weet dat ze rare dingen doen, zoals op je laptop liggen en de hele tijd naar buiten en dan weer naar binnen willen. Dit heb ik afgelopen week allemaal meegemaakt, maar dan met een Maine Coon-kat die even groot was als ikzelf.
De omvang van zo’n Maine Coon dwingt respect af. Ik kreeg de indruk dat ik met een volwaardig wezen te maken had, misschien zelfs met een persoon. Ik had het gevoel dat ik te gast was bij iemand die ongeveer een even groot brein heeft als ikzelf, maar een andere afslag heeft genomen in de evolutie. Dit gevoel heb ik trouwens ook weleens bij mensen, en zij bij mij.
Ik had met een dier te maken dat elk moment met zijn benen over elkaar de krant zou kunnen openslaan
In ieder geval had ik met een dier te maken dat in mijn beleving elk moment met zijn benen over elkaar de krant zou kunnen openslaan. Toen ik probeerde te ontspannen op de bank, bleef hij mij aanstaren met een blik alsof hij wilde zeggen: ‘Heb je de krant niet gelezen? De wereld staat in brand! Wat een zielig figuur ben je. Ik had president kunnen zijn, als de kaarten anders waren geschud. Luister, we weten allebei wat hier gaande is. Ik word geacht de rol van het huisdier te spelen, en dat gaat mij al jaren goed af. Jij bent nieuw hier, maar ik kan jou door deze ongemakkelijke situatie heen loodsen. Doe gewoon wat ik zeg. Ik weet niet wat jouw probleem is, maar ik heb gevoelige darmen. Dat steek ik niet onder stoelen of banken. Om de hoek is een dierenspeciaalzaak. Mijn baas heeft een goed salaris. Als ik zo naar je kijk, heb jij dat niet. Laten we het elkaar niet te moeilijk maken. Als jij daar makkelijk verteerbaar lamsgehakt voor mij haalt, dan hebben we het nergens meer over.’
Door zijn presence en indringende blik heb ik alles gedaan wat hij met zijn ogen leek te zeggen. Maar nu vraag ik mij af wat ik eraan heb overgehouden. De kat heeft namelijk alsnog al zijn kattendingen gedaan. Ik moest de hele dag door de deur voor hem opendoen en hij is op mijn laptop gaan staan, waardoor er rare mailtjes naar mijn collega’s zijn verstuurd.
Ik moet het hem nageven, hij heeft het goed gespeeld. Ik kwam met haren op mijn kleren en een schuldgevoel thuis. Ik zeg je, sluit nooit een deal met een Maine Coon.
