Sanne en Florance maken horloges met een verhaal

24 mei 2018
Beeld:

Franggy Yanez | Het horloge met het Solex-bandje

Geplaatst door
Carlijn Schepers
Op
24 mei 2018

Een horlogebandje gemaakt van de stof van een oude Solex-jas, een straaljagerpilotenpak of een riem van een overleden dierbare. Sanne de Jong en Florance Kos hebben grootste plannen met horlogemerk Onobu. ‘Achter elk uniek horloge schuilt een ander verhaal.’

Ze zijn allebei 20, studeren allebei Nutrition & New Product Management aan de HvA, komen allebei uit Langedijk – een dorpje bij Alkmaar – en doen allebei de minor ondernemerschap. Daar vormden Sanne en Florance een team en besloten ze samen het horlogemerk Onobu tot een succes te maken. ‘Ondanks dat ze ons adviseerden geen groepje te vormen met vrienden,’ zegt Sanne lachend. ‘Gelukkig zijn we allebei heel anders,’ vult Florance aan. ‘Sanne is goed gebekt en stapt altijd meteen op iedereen af. Ik ben wat rustiger en denk eerst goed na over beslissingen.’

Beeld: Privéarchief Florance Kos | Florance Kos (l) en Sanne de Jong (r)

Ze namen de onderneming aan het begin van de minor over van Sam de Vries, Erik Veldhuijsen en Jim van Someren. Zij bedachten Onobu toen ze deze minor deden in 2016, maar hebben het nu te druk om zich er nog vol mee bezig te houden. Sam is nog wel steeds betrokken bij het merk.

 

Het idee: unieke horlogebandjes met een verhaal. Zo is er eentje van een jas die veel bezitters van een Solex droegen – een immens populaire brommer uit de jaren 60. Eentje van een schort die kunstenaar Casper Prager gebruikte tijdens het smeden. En eentje van de bekleding van een oldtimerauto: de Jensen Interceptor MK2. Sanne en Florance voegden daar hun eigen verhaal aan toe.

 

Vierhonderd vlieguren
Om het product goed op de markt te zetten wilden ze met een echt tof verhaal komen. Dat werd een horloge met een bandje van het pak van een straaljagerpiloot. ‘Ik ken er toevallig een via vrienden van mijn ouders,’ vertelt Sanne. Hij heeft zelf een verhaal geschreven bij zijn pak. Sanne leest er een stukje van voor.


‘Ik leefde in deze flight suit tijdens mijn opleiding in Amerika. Ik heb er mijn eerste vlucht in gemaakt boven Texas en ik ging ermee door de snelheid van het geluid. Kortom: ik droeg het pak tijdens vierhonderd vlieguren avontuur. Zowel het eerste uur waarin ik net rechtuit kon vliegen, als het laatste uur toen ik solo in een F-16 over de kop ging.’


(De tekst loopt door onder de afbeelding.)

Beeld: Franggy Yanez | Een van de foto's gemaakt op de militaire vliegbasis

Voor het schieten van campagnemateriaal bezochten de studenten een militaire vliegbasis. ‘Daar mochten we straaljagers filmen en fotograferen,’ vertelt Sanne. ‘En dat is heel speciaal, want er is nog nooit een groep studenten voor zoiets toegelaten. Normaal mag je daar niet zomaar komen.’ Florance: ‘Het was echt heel gaaf! We zagen taxiënde straaljagers, er vlogen er acht over en we mochten er in eentje kijken.’

‘Straaljagerpiloten vindt iedereen wel vet’

Exclusief
Het tweetal denkt dat deze bandjes meer zullen aanslaan bij een jongere doelgroep. Omdat de andere verhalen meer nostalgisch zijn. Dat je zo’n bandje aanschaft omdat je zelf vroeger ook zo’n auto of brommer had. Sanne: ‘Als ik studiegenoten vertel over een horloge van een Solex-jas, dan worden ze daar niet echt warm van. Maar straaljagerpiloten vindt iedereen wel vet.’ Van elk bandje maken ze er maar enkele tientallen. Zo blijven ze uniek en exclusief.

 

Hiernaast verzinnen de twee nog een concept met op maat gemaakte bandjes, namelijk van een artikel van een overleden dierbare. ‘Toen we dit vertelden aan een juwelier, sloeg die er meteen erg op aan. Omdat zoiets nog niet bestaat,’ vertelt Sanne. ‘Zo kan je van bijvoorbeeld een riem, jas of tas van iemand die er niet meer is een horloge maken. Zodat je diegene toch nog steeds bij je draagt.’ Florance: ‘Of je verzint je eigen verhaal. Zo leek het mijn stiefvader leuk een horloge te hebben van het leren jasje dat hij vroeger altijd droeg.’

(De tekst loopt door onder de afbeelding.)

Beeld: Franggy Yanez | Het horloge met bandje van de oldtimer Jensen Interceptor MK2

Afstuderen
De minor is aan het einde van dit semester afgelopen, maar Sanne en Florance willen wel graag door met Onobu. ‘Als we het kunnen combineren, want volgend jaar moeten we beiden afstuderen,’ zegt Sanne. ‘Florance handbalt ook nog op hoog niveau en ik heb nog een ander eigen bedrijfje ernaast waarin ik mezelf verhuur in de horeca.’

 

Ze willen allebei in ieder geval blijven ondernemen in de toekomst. Florance: ‘Het lijkt me leuk om voor mezelf te werken, in plaats van dingen te moeten doen die anderen je vertellen. Bovendien krijg je met je eigen bedrijf eruit wat je erin stopt.’ Zo denkt Sanne er ook over. ‘Ik ben bovendien snel op dingen uitgekeken, maar dat heb ik bij ondernemen niet. Het ligt aan jezelf wat voor succes je ervan maakt. En ik hoop dat we een succes kunnen maken van Onobu.’