Julia blèrt – als een schaap in de wei
Daniël Rommens
Vanuit Noord-Brabant gaat Julia Kroonen (20) voor het derde jaar naar de HvA om te studeren. Terug naar de grote stad, na een lange tijd achter de laptop in haar slaapkamer; Julia schrijft het allemaal op. Deze week over haar slaafse kuddementaliteit.
De beste manier om controle over mensen te krijgen en hen uiteindelijk te controleren, is om stapje voor stapje wat meer vrijheid van hen weg te nemen. Dit is een quote van Adolf Hitler, geschreven in Mein Kampf. Volgens mijn oom is dit precies wat er nu gebeurt in het coronabeleid. Die twee dingen kun je toch totaal niet met elkaar vergelijken? Is hij helemaal gek geworden?
De druk in de zorg is enorm hoog en de coronabesmettingen lopen op. Een groot probleem dat we moeten oplossen. Zo’n loze quote van Hitler helpt daar niet bij. Maatregelen wel. Maar dat is volgens mijn oom een domme gedachte. ‘Deze coronaellende gebeurt omdat 80 procent van de Nederlandse bevolking dit grof manipulerende kabinet volgt. Wat een stel schapen’, luidt het op zijn Facebookpagina. Onder zijn bericht reageert een vrouw of hij wel op de hoogte is van de actuele coronacijfers en alle gevolgen hiervan. ‘Heb je mijn bericht wel gelezen?’, vraagt haar hij geïrriteerd. Tegen hem ingaan werkt dus niet. Dan hem maar laten zien hoe mijn leven als schaap eruitziet.
Beste oom, ben je niet jaloers op mijn schapenleven?
In mijn wollen schapenhuid blèr ik erop los. Waarschijnlijk hoef ik nergens over na te denken, anders had ik wel ‘bahh’ of ‘boehh’ geroepen in plaats van alleen maar ‘bèhh’. Ik sta buiten in een rustgevende wei te grazen. Gras, natuurlijk. Veel meer lust ik niet. Maar goed ook, anders moest ik iedere dag bedenken wat ik in hemelsnaam moet eten. Want iedere dag hetzelfde is voor de mens maar saai. Ik loop op vier poten in plaats van twee. Hoe cool is dat? Om mij heen staan duizend andere schapen. Ik ben nooit alleen. Altijd samen.
Beste oom, ben je niet jaloers op mijn schapenleven? Altijd rust, geen verplichtingen en misschien wel het belangrijkste: niets om je druk over te maken. Want het vreet toch energie als je je constant moet opwinden over die politieke kwesties? Ik sta lekker buiten, adem de frisse lucht in een staar naar de helderblauwe lucht. Het perfecte leven. Ik ga weer naar mijn vertrouwde schaapskudde. Zie ik je binnenkort hier in de wei?
