Hoe overleef je een survivaltocht? ‘Vooral keihard snacken’
Sebastiaan van de Water | De herstellende avonturiers, op zaterdagmiddag om 12.15 uur.
Wanneer je oogleden dichtvallen en je uitgeputte lichaam begint te haperen, terwijl je nog tien uur moet ploeteren, wat doe je dan? HvA’ers die dit weekend deelnamen aan de Adventure Race Amsterdam weten inmiddels het antwoord.
Vrijdagavond 20.45 uur. Ruim tachtig avonturiers zien op Science Park de zon onder gaan. Op welke plek in Nederland ze de zon over negen uur weer op zullen zien komen, weten ze niet. De enige informatie waar ze over beschikken is dat ze van vrijdagavond 22.00 uur tot zaterdagmiddag 12.00 uur deel zullen nemen aan een bizarre survivaltocht, gepland en uitgezet door alpinistenclub ASAC.
Hindernisparcours
Toch zien sommigen de nacht vol vertrouwen tegemoet. Michiel Vervoort (31) bijvoorbeeld, oud-HvA’er en medewerker bij sportcentrum USC. ‘Mijn teamgenoten zijn wel wat nerveus, maar geloof mij, dit goedje gaat ons erdoorheen slepen.’ Hij wijst naar flessen met een donkere vloeistof. ‘Dankzij dit spul ben ik onlangs het IJsselmeer overgezwommen.’
‘Dankzij dit spul ben ik onlangs het IJsselmeer over gezwommen’
Zodra de avonturiers, verdeeld over 21 teams, de routekaart hebben gekregen en hun hoofdlampen hebben omgedaan, stuiven ze weg op hun mountainbikes, richting het Amsterdamse Bos, waar een hindernisparcours wacht.
Keihard snacken
Daarna worden de taken alleen maar zwaarder. In een sloot springen, hardlopen, kanoën, kilometers afleggen op een stepje, naar Spaarnwoude fietsen, coördinaten traceren, en nog veel meer – behalve slapen dan. Het team dat onderweg de meeste verborgen checkpoints vindt, wint de meeste punten.
Rond vier uur ’s nachts interesseert HvA-medewerker Merrit Beck (26) zich niet meer voor punten. ‘Het was een verschrikking,’ vertelt ze na afloop, terug op Science Park. ‘Ik was bang op mijn fiets in slaap te vallen. Ik had hoofdpijn, was duizelig en totaal uitgeput. Gelukkig waren de repen van Tony’s Chocolonely deze week in de bonus. Die had ik ingeslagen.’
‘Ik kreeg geen hallucinaties, dus het viel mee’
Een enkeling pronkt met een kilozak professionele gelletjes. Slechte keuze, weet HvA-student fysiotherapie Jochem Zonneveld (25). ‘Die zijn zo smerig. Het geheim bij dit soort wedstrijden is keihard snacken, en dan ook echt het soort waar je van geniet. Dan krijg je een mentale boost.’
Geen hallucinaties
Zelf verorberde Jochem in de nacht een stapel zelfgebakken pannenkoeken. Dat pakte goed uit. ‘Als ik over mijn grens ga, begin ik soms te hallucineren. Dan zie ik overal de gekste patronen. Maar dit keer had ik geen hallucinaties, dus het viel mee.’
Zaterdagmiddag 12.00 uur melden vrijwel alle avonturiers – twee geblesseerden uitgezonderd – zich weer op Science Park. Trots, uitgeput en hongerig. Gelukkig staan de broodjes en patat alweer klaar. Wie heeft geleden, heeft recht van vreten.
