De klas van Asis – Allemaal sukkel
Lo Andela
Asis Aynan doceert aan de opleiding Sociaal Juridische Dienstverlening en schreef diverse boeken. Elke twee weken neemt hij je mee in zijn belevenissen, verwondering en plezier voor de klas. Deze week zoekt hij na een reeks ‘sukkeligheden’ naar troost.
We sukkelen allemaal richting de coronaeindstreep. Hoe dichter bij de finish, hoe groter het gestuntel.
In één van mijn online lessen was het alsof ik mij in de jungle bevond en met een botte machete een weg door de wildernis baande. Uitgeput nam ik aan het einde van de les afscheid van de studenten. Vlak voor ik afsloot, zag ik dat mijn camera de gehele les uitstond. Terwijl ik mij een oerstumper voelde en mijn gezicht rood kleurde van schaamte, vroeg ik mij af waarom niemand uit het deeltijdklasje iets over mijn camera zei.
(Wil je deze column liever luisteren? Asis leest ’m hieronder zelf aan je voor.)
In een ander onhandig moment liet ik mij op een ochtend nogal meeslepen in het leed dat familiewhatsapp heet. De berichten sprongen uit de groepsapp, omdat onze perspectieven over de corona en de maatregelen vooral geslepen messen bleken. Na de gladiatorochtend was ik noch verliezer, noch winnaar, maar een knuppel. Een botte whatsappende knuppel.
Na die ochtend was ik noch verliezer, noch winnaar, maar een knuppel. Een botte whatsappende knuppel.
Na zulke sukkeligheden navigeer ik naar het Youtube-kanaal van Betty Asfalt. Daar wordt een paar keer per week vanuit het gelijknamige theater door de beheerders Paul Haenen en Dammie van Geest, bijgestaan door de sidekick en technicus Mark van Vliet, een wolk van een babbelshow onder de naam Troost Tv uitgezonden.
Het format van Troost Tv is eenvoudig, niet pretentieus en losgekoppeld van de dagelijkse waan. De etiketten van de drankjes op tafel worden met een handcameraatje in beeld gebracht en uitgebreid besproken. Ook de aanstaande verbouwing is een terugkerend gespreksonderwerp. Als de drie uitgepraat zijn over de dranken en het herstel bellen ze Nederlanders over heel de wereld, het land en Amsterdam. Met hen gaat de chitchat kabbelend verder. Een molenaar vertelt over zijn wieken, een amateurzwemmer spreekt blauwbekkend over zijn aanstaande sprong in het buitenzwembad en iemand anders laat in een ver buitenland de inhoud van zijn koelkast zien. Bij allen is het cameragebruik sukkelig, het beeld dikwijls onscherp en de onbesproken corona de gemene deler. Dat alles biedt inderdaad een heleboel troost.
