Zijspancross, inline skaten en E-sports: ken jij deze onbekende sporten al?
Ilsa Meulenbroek
Voor een potje tennis of voetbal hoef je deze studenten niet wakker te maken. Zij doen aan minder alledaagse sporten. Drie studenten van de Johan Cruyff Academy vertellen. ‘Kinderen behandelen mij alsof ik gewoon een echte speler ben.’
Justin Keuben (24) crosst door de modder
Motorcross met een bakje eraan: zo beschrijft Justin zijn sport zijspancross. Op zijn dertiende begon hij samen met zijn neefje aan deze sport, nadat zijn vader en oom hen voorgingen. ‘Het verschil tussen motorcross en zijspancross is dat je motorcross alleen doet en zijspancross met zijn tweeën. Je hebt een coureur en een bakkenist. Ik ben de coureur. Dat betekent dat ik gas geef en stuur. De bakkenist zorgt door zijn gewicht te verplaatsen dat we in evenwicht blijven.’
Volgens Justin is het heel belangrijk dat je goed op je teamgenoot bent ingespeeld en hetzelfde denkt over hoe je bijvoorbeeld bepaalde bochten aansnijdt. ‘Als de bakkenist een meter te vroeg gaat hangen, of net een meter te laat iets doet, kan je al snel over de kop gaan. Het is dus echt een samenspel.’
Geld nodig
Jaarlijks ploeteren honderdduizenden mensen in de Achterhoekse modder tijdens het motorcrossfestival Zwarte Cross. Echt onbekend is die sport dus niet te noemen. Maar de zijspancrossers zijn met een stuk minder. In Nederland zijn maar tweehonderd. ‘Op hoog niveau zijn er maar zes tot acht Nederlandse teams’, zegt Justin. Volgens hem komt dit doordat de sport zo duur is.
‘Ons voertuig kost namelijk zo’n twintigduizend euro. Dat kun je zelf niet zomaar ophoesten. Daarvoor zijn we afhankelijk van sponsoren.’ En het vinden van geldschieters is lastig, als maar weinig mensen van je sport afweten. Justin komt aan sponsoren door lokale bedrijven in de buurt of door familie en kennissen die hem willen steunen. ‘Het is niet genoeg om een motor ervan te betalen, maar alle beetjes helpen.’
‘Een voertuig van twintigduizend euro kun je zelf niet zomaar ophoesten’
Jaro Frijn (19) stunt met inlineskates
Als inlineskater maakt student Jaro Frijn geen vlakke rondjes door het Vondelpark, maar voert hij gevaarlijke stunts uit op een skatebaan. Bij deze sport voor waaghalzen scoor je punten op basis van de hoogte en snelheid van je trucjes. Hoe beter het eruit ziet, hoe meer punten je krijgt.
Jaro begon al op vijfjarige leeftijd met inlineskaten. ‘Op het Olympiaplein in Amsterdam ging ik wel eens skateboarden of steppen. Dat werd na een tijdje toch wel saai.’ Hij zag een groepje skaters spectaculaire trucjes maken. ‘Ik wilde dat ook. Ik kocht skates en vanaf dat moment ben ik er nooit meer mee gestopt.’ Momenteel staat Jaro vierde op de wereldranglijst.
Filmpjes van trucs
Het aantal professionele inlineskaters in Nederland is op een hand te tellen. Jaro is een van de drie die op internationaal niveau meedoen. Want skaten wordt toch nog veel gezien als leuke manier om aan je dagelijkse beweging te komen. ‘Veel mensen zien het als een hobby. Ze willen gewoon even lekker skaten. Maar ik skate om te trainen.’
Dat moet veranderen, vindt Jaro. Op zijn Instagram-account geeft hij online skatelessen en plaatst hij filmpjes van trucs. ‘Daarmee wil ik laten zien hoe cool inlineskaten is. Ik wil dat kinderen gaan denken “wow dat is vet, dat wil ik ook”.’ Ook is hij bij het tv-programma Checkpoint te zien als lid van het testteam, waar hij bijvoorbeeld een skatepark maakte van auto’s. Zo hoopt hij dat inline skaten eindelijk als serieuze sport wordt gezien.
Danny Hazebroek (24) is E-Sporter bij ADO Den Haag
Een potje voetballen met Messi of Ronaldo is natuurlijk niet voor iedereen weggelaagd. Maar als E-sporter kun je spelen met deze grootheden. Online, dat wel. Student Danny Hazebroek speelt bij ADO Den Haag in de virtuele Eredivisie. De top acht van deze competitie plaatst zich voor een knock-outfase, die normaal gesproken live wordt gehouden in een uitverkocht AFAS Live.
Echt onbekend is de sport dus niet te noemen, maar volgens Danny zijn het vooral kinderen die zich met E-sports bezighouden. ‘Zij zien mij als boegbeeld van de club, alsof ik gewoon een echte speler ben.’ Toch voelt Danny zich door sportliefhebbers niet altijd begrepen. ‘Ik hoor vaak dat het geen echte sport zou zijn. Veel mensen vinden het maar een spelletje. Maar het is een serieuze competitie.’
Ook het idee dat kinderen te veel achter hun computer zitten, draagt niet bij aan de populariteit van online sporten. ‘Ik begrijp dat mensen zo denken. Ik speelde vroeger naast Fifa ook gewoon buiten met vrienden, dus het is wel mogelijk om het te combineren. Tegenwoordig is het gamen niet meer weg te denken, want kinderen van drie krijgen al een iPad in hun handen geschoven om spelletjes te spelen. Ze groeien ermee op.’
‘Kinderen zien mij als boegbeeld van de club, alsof ik gewoon een echte speler ben'
Danny speelt al achttien jaar Fifa, maar inmiddels niet meer zo fanatiek als een paar jaar geleden. ‘De laatste edities vind ik steeds minder goed worden. Eerst speelde ik zo’n twintig tot dertig uur per week, nu is dat nog twaalf uur.’ Toch blijft winnen zijn favoriete gevoel op de wereld. ‘Ik sta bekend om mijn overwinningen in de laatste minuut. Ik gooi er dan ook echt een kreet uit, tot frustratie van mijn tegenstander.’
