Dubbele column van Asis en Julia – Wie ga jij zijn?
Lo Andela & Daniël Rommens
Columnisten Julia Kroonen en Asis Aynan dromen in deze laatste column van het jaar over het feest dat uitbreekt als het coronavirus verslagen is. Hoe gaan ze dan verkleed en wat heeft een Italiaans sprekend gamefiguur ermee te maken?
Julia!
Het is alweer jaren geleden. We zaten in een all-you-can-eat. Op een langwerpig papier vulde ik met potlood ronde voor ronde het ene nummer na het andere in en dan werd niet veel later de tafel gevuld met blokjes rijst bedekt met stukjes rauwe vis. Op het tafelblad speelde zich een sushirette bestaande uit vijf aktes af. De eet-zoveel-als-je-wil-ervaring heb ik een paar keer ondergaan. Iedere keer ging mijn stemming aan tafel van begerig naar weerstand en als ik huiswaarts keerde had ik pijn aan mijn buik en schuld in mijn hoofd. Sindsdien noem ik het all-you-can-die en ben ik niet meer geweest. Tot afgelopen zomer. In de buurt waar ik naartoe ben verhuisd is een restaurant waar je tot ver in de middag onbeperkt kunt ontbijten.
Luister je deze column liever? Asis en Julia lezen hem zelf aan je voor. (De tekst loopt hieronder door.)
De wereld bevond zich in het oog van de coronastorm en het was niet duidelijk wat de covid na de zomer zou aanrichten. Mijn vriendin was de stad uit en ik dacht: Waarom niet? Op die warme zondagochtend schepte ik aan het buffet mijn bord vol met gevulde bladerdeeg, gegrilde paprika, feta en bulgursalade. Op het terras at ik alles op. Net toen ik op wilde staan om nog een portie te halen, zag ik dat Mario Bros naast mij zat, die van het computerspel. Hij sprong noch op schildpadden, noch tegen bakstenen, maar doopte witbrood in zijn linzensoep en lachte naar mij. Ik wist niet anders uit te brengen dan: “Hallo Mario.”
Als aankomend jaar de covid de kop in wordt gevaccineerd, breekt er een groot feest uit
Het was een leerzame ochtend, want de man was mij vroeger als een perfect fool overgekomen, maar nu was er eigenlijk alleen maar waardering. De man moet op een bepaald moment in zijn leven hebben gedacht: vanaf nu zal ik zijn wie ik echt ben en dat bleek dus Mario Bros.
Als aankomend jaar de covid de kop in wordt gevaccineerd, breekt er een groot feest uit en dan ga ik voor een dag zijn hoe ik mij dan diep van binnen voel en dat is achtergronddanser bij de Vengaboys, op niet al te hoge hakken in een goed zittend glitterpak.
Wie ga jij zijn, Julia?
Ha, Asis!
In tijden van lockdown heb ik mezelf voornamelijk beziggehouden met het spelen van Mario Kart. Ik kan het startsein inmiddels wel dromen. Ik ben er zelfs zo geobsedeerd mee geraakt dat ik het beruchte ‘Mario Circuit’ op mijn nieuwe T-shirt heb geverfd. Wat een lockdown allemaal wel niet met je doet. Ik zou er zo mee naar een 2021-feestje kunnen. Helaas is gebleken dat ik na maandenlang oefenen nog steeds niet de eerste plaats in de race tegen de computer kan bemachtigen. Geen Mario-feestje voor mij dus!
Voordat corona uitbrak, had ik samen met mijn vriend al het ideale feest in mijn hoofd. Een cocktailbar, limbopaal, Twister, een of andere vage artiest en natuurlijk veel ruimte voor shotjes. En om het feest spannend te maken: aan het eind van de avond een podium voor de uitgeroepen koning en koningin. Wat had ik daar zin in gehad. Het enige wat nog moest gebeuren was mijn ouders overtuigen dat dit in onze tuin plaats kon gaan vinden. Maar ook daar had ik zo mijn tactieken voor bedacht: misschien een keer voor ze koken, huis schoonmaken, uh, ja, verder was ik nog niet.
Het is gebleken dat ik het negen van de tien keer niet doorheb als mijn shirt niet matcht met mijn broek
Aangezien ik naast Mario niet echt een ander inspirerend personage tegen ben gekomen, kan ik me niet echt verkleden tot iemand. Hoe ga ik dan verkleed om uiteindelijk de koningin van het feest te worden? Ik ga waarschijnlijk voor het eerst in mijn leven mijn kleding perfect combineren, van mijn sokken tot aan mijn mondkapje. Want het is gebleken dat ik het negen van de tien keer niet doorheb als mijn shirt niet matcht met mijn broek. Daarnaast ga ik me flink optutten.
Als je opstaat en weet dat je het komende jaar je huis niet uit hoeft te komen, heeft het ook geen zin om jezelf tot in de puntjes op te maken. Als ik dan toch een stap mijn huis uit zet om bij mijn schoonouders op visite te gaan, dan wil ik nog wel eens een poging wagen. Drie uurtjes draag ik dan de volle laag.
Wat ik precies aan zal trekken naar het grote 2021-feest is nog de vraag, maar een ding is zeker: ik ga er minstens een uur voor in de make-up.
