Nina is coronatester: ‘Mik op het oor, dan zit je goed’

8 december 2020
Beeld:

Daniël Rommens | Nina Wakker in de teststraat op Amsterdam Rai.

Geplaatst door
Kyrie Stuij
Op
8 december 2020

Nina Wakker is student Voeding & Diëtetiek, maar je kunt haar ook tegenkomen in een teststraat. Met een masker, handschoenen en de beruchte wattenstaaf test ze in één vlotte beweging of je corona hebt. ‘Als proefpersoon liepen de tranen over m’n wangen.’

‘Horizontaal insteken en mikken op het oor’, dat is in het kort de kunst van een coronatest. Nina Wakker (20, Voeding & Diëtetiek) heeft al honderden Amsterdammers getest bij de GGD. Inmiddels gaat het zogenoemde swabben vanzelf. ‘Als je een beetje weerstand voelt, weet je dat je goed zit.’

 

Uurloon

Op zoek naar een bijbaan besloot ze twee maanden geleden te solliciteren voor de functie die we vorig jaar nog niet eens kenden. Doorslaggevend waren het goede uurloon (in haar geval €12,5o op een doordeweekse dag en €20 op een zondag), de flexibele inroostering en de ervaring die Nina op zou doen in een zorgomgeving. Na een week kon ze aan de slag, al moest ze wel eerst een trainingsdag doorstaan.

‘Veel testers houden dit werk maar een maand vol’

‘In een dag leerden we coronatests uitvoeren op elkaar. Als je het vaak doet, wordt het een automatisme, maar in het begin is het wennen. Het meisje dat het op mij moest oefenen deed het zes keer verkeerd.’ Lachend: ‘Toen liepen de tranen wel over mijn wangen.’

Beeld: Daniël Rommens | Nina Wakker: ‘Op deze manier kan ik wat bijdragen tijdens de crisis’

Bang voor besmetting

Nina is niet bang om corona te krijgen. ‘De straten van de GGD zijn heel veilig. We dragen allemaal beschermende kleding, gezichtsschermen en handschoenen. Na elke test ontsmetten we onszelf en doen we weer nieuwe handschoenen aan. Daarnaast scheelt het dat ik al eerder corona heb gehad, waar ik gelukkig niet al te ziek van ben geweest.’

 

De meeste medewerkers zijn leeftijdsgenoten, waardoor ze snel een klik heeft met haar collega’s. Toch is er veel verloop onder het personeel. ‘Veel testers houden dit werk maar een maand vol’. Het is fysiek en mentaal zwaar. ‘Je staat en bukt de hele dag om de persoon in de auto te swabben. Dat voel je na een dag werken.’ Maar de belangrijkste reden is de agressie waarmee testers te maken krijgen. 

 

Agressie
‘Er wordt regelmatig geschreeuwd en gescholden. Mensen kunnen enorm zenuwachtig zijn en daardoor rare dingen doen, zoals je hand wegslaan of roepen dat je het verkeerd doet. Daarom krijgen we agressietraining. Zelf heb ik vooral te maken gehad met mensen die bot reageren. Ik heb geleerd om goed te luisteren en te vragen wat ik kan doen om de spanning weg te nemen. Er is ook altijd een floor manager in de buurt om te helpen.’

Veel went, weet Nina uit ervaring, behalve jonge kinderen. ‘Ondanks dat het niet wordt aangeraden om kinderen onder de twaalf jaar te laten testen, zijn er ouders die – om hun eigen reden – daar toch voor kiezen. Ik had laatst een meisje van drie en het is zo zielig als je die hoort gillen en huilen. Dat gaat gewoon door merg en been. Het is niet fijn om te moeten swabben bij een kind dat moet worden vastgehouden.’ 

Beeld: Daniël Rommens | Nina zet voor de dienst nog even haar bril recht.

Tegelijkertijd zijn er ook mensen die de teststraat zien als een uitje. Vooral oudere mensen blijven nog weleens hangen, merkt Nina. ‘Ik moet daar altijd wel om lachen. Die blijven maar kletsen: over hun kind, hun hond, de buren. Ondertussen zie je dan een hele file auto’s ontstaan met andere mensen die getest moeten worden.’

 

Voldoening

Nina doet ongeveer één minuut over een test en de volgende is meestal rap aan de beurt. In de piek van de tweede coronagolf, zo’n anderhalve maand geleden, testte ze naar schatting 200 tot 300 mensen per dag. Inmiddels is dat aantal teruggelopen. ‘Ik denk dat ik nu ongeveer 70 mensen op een dag krijg.’

‘Sommige mensen slaan je hand weg of roepen dat je het verkeerd doet’

Voorlopig blijft Nina nog wel werken als coronatester. Ook zou ze de baan aan medestudenten aanraden. ‘Naast dat het goed betaalt en dat je leuke collega’s hebt, geeft het vooral veel voldoening, óók na een zware dag. Je hebt toch maar weinig controle over de crisis en op deze manier kun je wat bijdragen. Dat voelt goed, zeker als je ook ambitie hebt om in de zorg te gaan werken.’

 

En mensen die angstig zijn voor een coronatest wil ze graag geruststellen: ‘Er gaan veel horrorverhalen rond, maar bijna iedereen die ik test, zegt achteraf dat het ontzettend meeviel. Uiteindelijk ben je, inclusief het praatje vooraf, na een minuut alweer klaar.’