Mening: ‘Hebben we eindelijk tijd voor onszelf, volgen we alsnog de massa’
In deze maatschappij vormen millennials hun identiteit door de festivals en feestjes die zij bezoeken en de keuze voor hun vrienden. Maar wat als dit wegvalt door de crisis en quarantaine? Student Creative Business Sophie van den Berg (20) duikt in de literatuur over haar eigen generatie.
Als je aan een meisje van negentien vraagt wat zij het liefst doet in haar vrije tijd, kun je een antwoord verwachten als: “Ik ga graag uit met vrienden, ik vind het heerlijk om een terrasje te pakken en in het weekend ben ik ook niet vies van een feestje”.
Corona gooit voor jongeren voortdurend roet in het eten. Feestjes zijn moeilijk, in het park barbecueën is bijna onmogelijk. Doordat school nu online is, missen we daarnaast het klankbord dat we eerder wel hadden. We hebben bijvoorbeeld geen pauze waarin we met klasgenoten bespreken hoe ver we zijn met onze schoolopdracht. En ook even snel iets overleggen met de docent is nu lastiger. Want ga je voor elke kleine vraag een mail sturen?
Karaktertype
Volgens socioloog David Riesman is er vanaf de jaren veertig van de vorige eeuw een nieuw karaktertype ontstaan: de other-directed mens, gericht op de blik en goedkeuring van anderen. Dit nieuwe karaktertype ontstond heel langzaam en is bij de millennials pas echt tot bloei gekomen. Dit type zoekt voordurend bevestiging van de buitenwereld. Dat zie je bijvoorbeeld terug in sociale media, waarin we ons als millennial spiegelen aan duizenden influencers, YouTubers en TikTokkers.
De maatschappij van nu verschilt daarin met het beeld dat we van vroeger kennen. Toen een zondag bijvoorbeeld een rustdag was, kinderen hun ouders vaker om toestemming moesten vragen en ook het uitgaan vroeger begon en dus vroeger eindigde. Tegenwoordig zijn we individualistischer en zijn dit soort vaste structuren weggevallen. Jongeren van nu geven hun leefwereld zelf vorm en halen hun bevestiging uit leeftijdsgenoten.
Eenzaam
Maar dat wordt steeds lastiger door de coronacrisis. Het zorgt ervoor dat millennials zich leeg kunnen voelen. Dat terwijl, buiten de coronacrisis om, al ruim 25 procent van de jongeren tussen de 15 en 25 jaar zich eenzaam voelt, zo blijkt uit gegevens van het CBS.
Als alleenstaande millennial kan die eenzaamheid nog erger zijn. Je zou denken dat het in deze moderne digitale samenleving best makkelijk is om online te daten. Want op Tinder en sociale media zijn er genoeg ‘eenzame’ jongeren te vinden. Toch?
Zo makkelijk blijkt het dus allemaal niet te zijn. Voor veel jongeren is online daten voornamelijk een grappig tijdverdrijf en een vervanging voor het echte contact in bijvoorbeeld een kroeg. Terwijl flirten maar een klein onderdeel is van het gemis. Jongeren hebben ‘huidhonger’: de intense behoefte aan lichamelijk contact. Dit gaat veel verder dan alleen romantiek of seks. Het gaat ook om samen biertjes drinken, een knuffel geven als je binnenkomt bij een huisfeestje, hutjemutje in de kroeg staan en het trommelvlies van je vrienden beschadigen doordat je zo hard moet schreeuwen om boven de muziek uit te komen.
‘Het gaat ook om samen biertjes drinken, een knuffel geven als je binnenkomt en hutjemutje in de kroeg staan’
De coronacrisis schept eindelijk eens een kans voor ons om ons eens echt te richten op ons zelf in plaats van op anderen. Tòch zit dat nieuwe karaktertype, waarbij mensen hun identiteit laten afhangen van hun bezigheden, best wel in de weg tijdens deze isolatie. Mensen willen niet achterblijven met trends en vinden het stiekem toch leuk om weer ergens bij te horen. Je kunt niet eens meer even naar de supermarkt lopen zonder dat je bijna omver wordt gelopen door 32 hardlopers, de nieuwe coronasport.
Massa
Dus zelfs in deze tijden, waarin je echt jezelf kunt leren kennen en ontdekken wat jou jou maakt, voel je waarschijnlijk alsnog de druk om elk klein dingetje op sociaal media te plaatsen om te laten zien dat jouw leven ook écht wel leuk is tijdens de quarantaine.Dan hebben we eindelijk een keertje veel tijd om te doen wat we nou écht leuk vinden, volgen we alsnog de massa.
Dit artikel is een bewerking van een opdracht voor de opleiding Creative Business en is deels gebaseerd op theorie van David Riesman uit zijn publicatie The lonely crowd.