Wat is er gebeurd met het eten uit de kantines? ‘Ik heb nog snel een curry gemaakt’
Warung Wanto | Hendrawanto van Renen achter zijn toonbank in de kantine
De kantines van de HvA zijn dicht. Wat deden de cateraars met al hun eten en wat doen ze om nu te overleven? ‘Ik ga misschien mijn tuktuk omtoveren tot mobiel restaurant.’
Op donderdagavond hoorde Hendrawanto van Renen dat zijn Indonesische eetstandje Warung Wanto in de kantine op het Roeterseiland de volgende dag voor een paar weken moest sluiten. Van Renen is een van vele kleine ondernemers met een verkooppunt in de kantines van de HvA en de Universiteit van Amsterdam (UvA), die door cateraar Cirfood worden beheerd.
Alle kantines sloten op vrijdag de deuren, nadat de instellingen besloten om tot 6 april geen onderwijs meer te geven op locatie. ‘Ik zag het eigenlijk wel aankomen’, zegt Van Renen. ‘Maar toch was het een schok. Ik dacht: gaat dit nu echt gebeuren?’
‘Alle horeca was op zoek naar een goede plek om bederfelijke producten heen te brengen’
Uitdelen
De cateraars stonden vrijdag voor een lastige opdracht. Alle bemande cateringplekken, waaronder restaurants en koffiecorners, moesten halsoverkop worden gesloten. Koffiemachines met verse melk werden meteen uitgeschakeld en er waren nog belegde broodjes gemaakt voor vergaderingen die ineens niet meer doorgingen. ‘Die broodjes mogen niet langer dan twee uur buiten de koeling liggen. Daarom hebben we ze verdeeld over het personeel’, vertelt Guido Meijer, projectmanager eten & drinken van Facility Services.
De versvoorraden in de kantines waren niet heel groot, vertelt Meijer. ‘Bederfelijke producten worden elke één à twee werkdagen geleverd.’ Toch was het niet gemakkelijk om de producten die overbleven kwijt te raken, bijvoorbeeld aan voedselbanken.
Meijer: ‘Het probleem was dat wij niet de enigen waren die sloten, ook alle horeca was op zoek naar een goede plek om bederfelijke producten heen te brengen. Voedselbanken liepen vol, en moeten bovendien regelgeving en controles handhaven wat betreft de korte houdbaarheid van alles wat binnenkomt.’ Daarom belde Cirfood met hospices om het voedsel daar af te leveren.
Van Renen werkt bijna uitsluitend met verse producten en dus moest hij iets verzinnen om die te verwerken. ‘De meeste groenten heb ik een curry verwerkt en die heb ik ingevroren. Wat er overbleef aan heb ik uitgedeeld aan buren en vrienden.’
Rick Havertong had met zijn broodjeszaak Smeer ’em de drukte van de lunch net achter de rug, toen hij hoorde dat hij kon inpakken. ‘We hadden geluk. Daardoor hadden we nog maar weinig over.’ De ondernemers in de kantine van het Wibauthuis gaven hun bederfelijke producten gratis weg aan studenten en medewerkers van de HvA.
Alternatieven zoeken
De ondernemers hebben in elk geval tot 6 april geen inkomsten uit de kantines. ‘Een surreële gewaarwording, vindt Havertong. ‘Ik denk persoonlijk dat het nog een stuk langer kan gaan duren.’ Van hulp uit de hoek van Cirfood lijkt geen sprake. ‘We moeten onze eigen boontjes doppen’, zegt Van Renen. ‘Logisch hoor, een bedrijf denkt per definitie eerst aan zichzelf. Het zou een hartverwarmende verrassing zijn als Cirfood steun biedt, maar ik reken er niet op.’
Havertong heeft er wel begrip voor: ‘Cirfood zal het al zwaar genoeg hebben met al die medewerkers hier en in Italië. Het moederbedrijf is gevestigd in Italië en daar ligt alles plat.’
Van Renen zoekt nu naar een productiekeukentje ergens anders in de stad. ‘Als het lukt wil ik van daaruit een afhaal- en bezorgservice opzetten’, vertelt hij. ‘Ik heb iets op het oog in de Houthavens en misschien ga ik mijn tuktuk omtoveren tot klein niet-besmettelijk mobiel restaurant.’ Havertong zoekt ook naar alternatieven voor de komende weken. ‘Dit is wel zo’n moment waarop je je afvraagt waarom je die goedbetaalde baan in loondienst hebt opgegeven.’
