De klas van Asis - Omgaan met emoties
Lo Andela
Elke twee weken neemt docent Asis Aynan je mee in zijn belevenissen, verwondering en plezier voor de klas. Dit keer: een vervelende boodschap aan zijn studenten.
Tot enkele jaren geleden stond het vak Omgaan met emoties op ons opleidingsmenu. De inhoud wordt nog onderwezen, maar is bij een overkoepelend vak ondergebracht.
De cursus Omgaan met emoties was de opmaat naar een tentamengesprek waarin de student een klant met een complexe rechtsvraag adviseerde. In het eindgesprek beoordeelden we niet alleen het advies, maar vooral hoe met de klant werd omgegaan. De cliënt, gespeeld door een trainingsacteur, toonde gedurende het gesprek meerdere malen vervelend gedrag. Om die weerstand te herkennen en terug te herleiden naar een bepaalde emotie was het vak Omgaan met emoties bedoeld.
Luister je deze column liever? Asis leest hem zelf aan je voor. (De tekst loopt door onder de player.)
Hoe zal ik het zeggen? Je probeert als docent weleens wat uit.
Ik liep met de bijhorende zenuwen naar mijn eerste les Omgaan met emoties. De klas had ik niet eerder lesgegeven. Het eerste kwartier van het onderwijs had ik thuis meerdere malen hardop geoefend.
De leerlingen druppelden binnen, zoals ze bij een eerste werkgroep doen. Toen iedereen zat, stelde ik mij gehaast voor en vertelde dat ik een enorme vervelende mededeling had. Maar voor ik doorging, vroeg ik de mij totaal onbekende klas, het hiernavolgende voor zich te houden. De klas aarzelde, maar ging akkoord.
‘Willen jullie dit ajb geheimhouden, want ik heb een tijdelijk contract’
Ik zei dat ik een van hun gemaakte tentamens van een docent had overgenomen en die was gaan nakijken in een koffiezaak. Na een hele dag controleren ging ik naar huis en daar aangekomen ontdekte ik hun tentamens in het koffietentje vergeten te zijn. Ik rende nog terug, maar tevergeefs.
Het bloed trok werkelijk uit alle gezichten weg. Ik wist: dit was de stilte voor de storm. En toen voegde ik er nog aan toe met dichtgeknepen keel: “Willen jullie dit ajb geheimhouden, want ik heb een tijdelijk contract.”
Ik excuseerde mij om een bekertje water te halen, zodat zij los konden gaan op mijn mededeling. Twee minuten later kwam ik terug in een bak van kabaal. Ik vroeg om stilte, verwelkomde ze bij het vak Omgaan met emoties en zei dat het allemaal niet waar was. “Schrijf nu op wat je voelt, dat zijn emoties.”
In mijn hoofd zag het eruit als de ideale openingsles, maar die eerste werkgroep kon ik als weggegooid beschouwen. Ik moest de studenten voortdurend geruststellen, omdat ze niet geloofden dat de toetsen niet zoek waren. Het lukte mij de overige weken maar moeilijk de beschadigde vertrouwensband te herstellen.
Daarna ben ik die nooit meer op die manier met de emoties van mijn studenten omgegaan.
Asis Aynan is docent aan de opleiding Sociaal juridische dienstverlening en schrijver. Zijn nieuwste boek is Linoleumkoorts - Aantekeningen van een docent.
