Julia Juicht – en rent weg met carnaval

20 februari 2020
Beeld:

Daniël Rommens

Geplaatst door
Julia Kroonen
Op
20 februari 2020

Vanuit Noord-Brabant gaat Julia Kroonen (18) dit jaar voor het eerst naar de HvA om te studeren. Grote stad, lange treinreis, wennen aan het studentenleven; Julia schrijft het allemaal op. Dit keer onthult ze de ware aard van carnaval.

Het is weer zo ver, carnaval! Voor de meeste Brabanders hét feest van het jaar en voor de rest van Nederland maar een onbekend feestje. Hoewel het hier in Brabant goed gevierd wordt, heb ik er echt een bloedhekel aan. Ik zal de Amsterdamse HvA’ers eens een eerlijk beeld geven over hoe carnaval nou écht is.

 

Wat jullie misschien al wel wisten, is dat het een groot verkleedfeest is. Wil je meedoen, moet je dus eerst een hele outfit bij elkaar scoren. Dat kost je al ruim vijftig euro. En dat elk jaar opnieuw, want je gaat toch niet ieder jaar als hetzelfde personage verkleed?!

 

Onder dit verkleedfestijn kom je ook niet zomaar uit: Je kunt het je misschien niet voorstellen, maar op mijn basisschool kwam iedereen op de eerste dag van carnaval verkleed naar school. En dan ook echt IEDEREEN. Gelukkig telde mijn pyjama ook als carnavalsoutfit.

 

(De column liever luisteren? Klik dan op de link hieronder. Tekst loopt door onder audiofragment.)

Dan ga je een leuke avond hebben in de kroeg. Mocht je geen partner hebben, is carnaval hét feestje om een onenightstand voor elkaar te krijgen. Het enige wat jammer is, is dat je de volgende dag je avontuur met die knapperd vergeten bent door de hoeveelheid bier. Hier in Brabant bestaat zelfs het levensmotto: ‘Single zijn met carnaval’. Wal-ge-lijk.

 

Ik zal nog even verder toelichten wat die hoeveelheid bier eigenlijk inhoudt. Je begint dus al te drinken wanneer je wakker wordt, tot ongeveer vijf uur ’s nachts. Ook dat bier drinken is noodzakelijk, omdat je het anders echt niet volhoudt. En dan heb ik het nog niet eens over ‘inkakken is bijpakken’, maar over de verschrikkelijke Nederlandstalige muziek die er gedurende het feest gedraaid wordt. Dat zijn niet de leuke hits van Maan, maar van die typisch Brabantse liederen. Ik ken helemaal niemand die echt gefascineerd is door Brabantse volksliedjes. Toch luistert iedereen er massaal naar tijdens carnaval.

 

Samengevat: na die week heb je een kater van driehonderd jaar met een aantal soa’s en ken je het album van Snollebollekes uit je hoofd. Nou, dat is echt iets om het hele jaar naar toe te leven.

‘Komende week kan ik niet normaal de straat over zonder overal André van Duin te horen’

Het nare van dit feest is dat iedereen er maar vanuit gaat dat iedereen in Brabant het supergeweldig vindt. Komende week kan ik niet eens normaal de straat over zonder overal André van Duin te horen (wat een nachtmerrie). Ik dacht het dit jaar makkelijk te omzeilen door wat langer op school te blijven, om zo de mentale schade van carnaval te beperken.

 

Helaas ging dit feest niet door omdat de HvA ons vakantie heeft gegeven. Typisch weer: ik heb nóóít tegelijk vrij met Brabantse studenten, waardoor ik me altijd verveel in de vakantie. Voor carnaval wil de HvA blijkbaar toch een uitzondering maken. Dat hadden ze wat mij betreft niet hoeven doen.