Passie: Sam houdt zijn brein in vorm met Magic: The Gathering
Heleen Gorris
Waarvoor gaan HvA’ers écht door het vuur? Wat hebben ze over voor hun passie en wat moeten ze ervoor laten? Vandaag student Social Work Sam, die zich onderdompelt in de fantasywereld van Magic: The Gathering.
‘Magic: The Gathering is een ruilkaartspel in een fantasywereld, dat je één tegen één speelt. Ik vergelijk het altijd met schaken, maar dan met de keuze uit twintigduizend verschillende stukken. Je moet er discipline en tactisch inzicht voor hebben. Het bestaat uit een serie van aaneengeschakelde rationele keuzes. Je traint er echt je analytische brein mee.’
Pesten
‘Magic is bekend van de Verenigde Staten tot Japan. Ik speelde het voor het eerst op mijn vijftiende, in Hoorn. Ik leerde het van een jongen op de middelbare school die ik plaagde. Ik deed mee met meisjes die hem vaak uitjouwden, tot ik besloot aan hem te vragen hoe hij dat vond. Hij zij dat hij zich echt gepest voelde. We raakten verder aan de praat, werden vrienden, en begonnen met het spelen van Magic in de pauzes. Hij had het van zijn oom geleerd.’
‘Je begint het spel altijd met het trekken van kaarten uit een verzameling die je beide gebruikt. Die kunnen uit pakjes komen, maar ook van jezelf en je tegenspeler zijn. Je kiest om de beurt een kaart totdat ieder veertig tot zestig kaarten heeft, afhankelijk van het spel dat je speelt. Dat noem je een deck. Naast het deck heb je een stapel van zeven kaarten, de library. Daar pak je aan het begin van iedere beurt een kaart uit.’
‘De kaarten hebben kleuren. Die kleuren corresponderen met een landschapskaart. Zoals bos, eiland of moeras. Je kiest iedere beurt een landschap. Als je een landschapskaart speelt, kun je alleen de kaarten gebruiken die dezelfde kleur hebben. En dit landschap bepaalt dan weer wat voor soort tactische kaarten je mag spelen.’
‘Je hebt dus kaarten in je hand, en er liggen kaarten open op tafel. Die kaarten bevatten info die voor beide spelers bekend is. Ook kunnen de kaarten op tafel invloed hebben op kaarten in je hand. Ze kunnen bijvoorbeeld de kracht van een kaart in je hand verzwakken, een kaart uitstellen of veranderen.’
‘Het doel is om de punten van je tegenstander zo snel mogelijk van twintig naar nul te spelen. Dat doe je door aan te vallen met je eigen kaarten. Jouw tegenstander kan jouw aanval proberen te blocken met een sterkere kaart. Dat is een gok, want je weet niet wat de aanvaller voor kaart gaat spelen. Je gebruikt je tactische kaarten om de kaart van je tegenstander bijvoorbeeld te verzwakken of je eigen kaart sterker te maken.’
‘Ik vergelijk Magic altijd met schaken, maar dan met de keuze uit twintigduizend verschillende stukken’
Vakkenvuller
‘Ik weet nog precies dat ik mijn eerste pakje kaarten ging halen. Dat was in de spellenwinkel in Hoorn, een winkeltje van destijds misschien drie bij zes meter. Een pakje met vijftien kaarten kostte tussen de drie en vier euro. Ik betaalde de kaarten met mijn verdiensten als vakkenvuller bij de supermarkt.’
‘Al vrij snel scheurde ik een pakje kaarten open, en stond ik met een heel zeldzame kaart in mijn handen. De ‘All is Dust’. Dat was wel heel gaaf.’
‘Nu, zo’n tien jaar later, bezit ik heel veel kaarten. Ik zeg liever niet hoeveel al mijn kaarten waard zijn. Zeldzame kaarten waar geen nieuwe uitgave van komt, worden wel steeds duurder. Dat komt doordat de rente laag is, en investeerders die kaarten opkopen. De duurste kaarten van Magic zijn tussen de dertig- en vijftigduizend euro waard. Voor iets minder zeldzame kaarten kun je tussen de duizend en tienduizend euro kwijt zijn. Ik geef ongeveer tweehonderd euro per maand uit aan Magic: The Gathering. Dat geld gaat naar kaarten, inschrijfgeld voor toernooien en de reiskosten erheen.’
Vrienden voor het leven
‘Het sociale aspect rondom het spel is voor mij het allerbelangrijkst. Ik heb hier vrienden voor het leven gemaakt. We zien hier jongens die op andere plekken in de samenleving weinig aansluiting vinden. Ze komen hier schuchter binnen, en blijven daarna komen.’
‘Tijdens het spelen hebben we het natuurlijk over Magic, maar we praten net zo goed over het nieuws, maatschappelijke thema’s of iemands werk. Na het spelen doen we een biertje in de kroeg.’
‘De gekste plek waar ik heb gespeeld is een café in Zwitserland’
‘Naast m’n magicvrienden in de buurt, ben je ook onderdeel van een wereldwijde community. Ik zit denk ik wel in vier appgroepen, waar we ook tactieken in bespreken. Daarnaast kun je overal ter wereld opzoeken waar de dichtstbijzijnde speellocatie is.’
‘De gekste plek waar ik gespeeld heb was een café in Zwitserland. Ik was bij mijn oom op bezoek en besloot een avond te gaan spelen met volslagen vreemden. Dat maakt niks uit, want je hebt met Magic altijd een gemeenschappelijke grond.’
