Halte HvA – Samira Huibregtse
Privéarchief Samira Huibregtse / HvanA
Elke dag reizen duizenden HvA’ers met het openbaar vervoer naar de hogeschool. HvanA pendelt met ze mee. Dit keer: Samira Huibregtse (19) student Media, Informatie en Communicatie. Ze reist van Haarlem naar het Benno Premselahuis.
Samira Huibregtse:
‘Ik reis met de trein. Ik stap op Station Haarlem in en op Amsterdam Centraal weer uit. Dan met de metro. Vanaf Amsterdam Centraal gaan alle metro’s naar het Weesperplein, dus ik pak altijd de eerste metro die ik zie. Volgens mij is het 51, 53, 54 ofzo, maar ik heb eigenlijk geen idee. Vanaf metrostation Weesperplein is het drie, vier minuten lopen naar het Benno Premselahuis, dat valt wel mee.’
Waar luister je onderweg naar?
‘Eigenlijk van alles. Ik heb een behoorlijk grote afspeellijst. Op dit moment luister ik veel naar de soundtrack van The Greatest Showman, die film die nu in de biscoop draait. Halsey vind ik ook heel gaaf, Billy Eilish ook. Mijn muzieksmaak verschilt per dag.’
Praat je met medereizigers?
‘Heel soms, als je dan bijvoorbeeld in een hele drukke trein zit en er wordt gezeurd. Dan meng ik me wel eens in het gesprek. Maar voor de rest niet. Ik ben meestal alleen in de trein, dus dan luister ik gewoon naar mijn muziek.’
Flirt je tijdens het reizen?
‘Nee. Ik ben zo in gedachten verzonken omdat ik muziek luister, dat ik niet eens door heb wie er bij mij in de trein zit. Flirten wordt dan heel lastig.’
Doe je een deel van je ochtendritueel, bijvoorbeeld ontbijten of opmaken, in de trein?
‘Als ik heel vroeg met de trein moet, eet ik nog wel eens ontbijt in de trein, zodat ik ‘s ochtends wat langer kan slapen. Maar dat heb ik een paar keer gedaan, bijna nooit.’
Leer je dan ook voor tentamens?
‘Heel vaak! Meestal lees ik het nog een keertje door in de trein. Dan overhoor ik mezelf of lees ik dat laatste dingetje dat ik niet snapte nog een keer goed door, zodat het vers in mijn hoofd zit als ik het tentamen ga maken. Als ik de trein op tijd heb genomen en me niet druk hoef te maken over vertraging of te laat komen, gaat dat goed.’
Heb je een vaste zitplek?
‘Meestal ren ik naar het eerste plekje dat ik zie, omdat het druk is. Waar ik ook vaak voor ga, zijn die stoelen die tussen twee wagons in staan. Daar gaat in het begin niemand zitten. Daar heb je de ruimte en zit je vaak alleen, dus dat is de plek waar ik het eerst naar zoek.’
‘Ik zat in de trein bij iemand die uit de gevangenis kwam’
Wat is het opvallendste dat je ooit hebt meegemaakt onderweg?
‘Ik heb ooit een keer bij iemand in de trein gezeten die een heel gek verhaal had over dat hij uit de gevangenis kwam en naar Ermelo ging. Hij vertelde allemaal gekke verhalen over zijn levenswijze en ik weet niet eens meer wat het was, maar ik dacht: “ik ben blij dat ik hier niet alleen zit”. Hij was echt een beetje eng. Mensen gingen op gegeven moment ook allemaal ergens anders zitten. Het was een aparte treinreis!’
Wat is je grootste ergernis tijdens het heen en weer pendelen?
‘Ik vind treinreizen sowieso niet leuk, dat is al een ergernis op zich. Ik denk dat iedereen die met de trein reist vaak vooral aan zichzelf denkt. Daar ben ik er zelf ook eentje van. Iedereen wil zelf het eerste gaan zitten, zelf het eerste de trein binnenlopen. Ik kan me er wel aan ergeren als andere mensen dat doen.’
‘Ik denk dat iedereen die met de trein reist vaak vooral aan zichzelf denkt. Daar ben ik er zelf ook eentje van.’
Vind je het ov een zegen of een vloek?
‘Toch wel een zegen, omdat ik met het ov overal kan komen. Als het ov er niet was geweest, had ik nooit bij mijn moeder in Nijkerk op bezoek kunnen gaan in het weekend, of naar mijn vrienden die veel verder weg wonen. Ik heb bijvoorbeeld een vriendin die bij Slagharen in de buurt woont. Een andere vriend woont in Leeuwarden - dat is wel een eind reizen.’
