Werk van waarde: Fathel vrijwilligt op het voetbalveld
Eigen foto
Fathel Rasho op het voetbalveld
Tussen colleges, werk, sport en tijd met vrienden door kiezen veel jongeren óók nog voor vrijwilligerswerk. Ze maken het verschil in een buurthuis, sportclub of opvanghuis. Deze keer in Werk van Waarde: student Fathel Rasho, die als vrijwilliger bij de KNVB op het veld staat bij voetbalwedstrijden.
Beeld: Eigen foto | Fathel Rasho als scheidsrechter op het veld
Zinnen als ‘de vlag wapperen’ of ‘we gaan het veld betreden’ zeiden hem in het begin helemaal niks. Fathel (23) woonde nog maar net in Nederland en snapte er, zo zegt hij nu in keurig Nederlands, ‘geen reet van’.
Nu, drieënhalf jaar later, kent hij niet alleen de taal. Fathel studeert ook nog HBO-ICT aan de HvA en voelt zich helemaal thuis op het veld bij interlandwedstrijden. Als vrijwilliger bij de KNVB beleeft hij zijn grootste passie van dichtbij.
Wat doe je precies?
‘Als vrijwilliger bij de KNVB help ik wedstrijdbezoekers met vragen, geef ik informatie en scan ik tickets. Maar het meest bijzondere is mijn rol als ceremonies maker. Dan draag ik samen met andere vrijwilligers een enorme vlag het veld op tijdens de openingsceremonie van een wedstrijd. Misschien heb je dat weleens op tv gezien bij WK-wedstrijden of de Johan Cruijff Schaal.’
Werk van waarde
Bijna de helft van de mensen tussen 15 en 25 jaar deed in 2023 weleens vrijwilligerswerk. Volgens cijfers van het CBS zou 55 procent van de hbo’ers weleens vrijwilligerswerk doen, onder universitair studenten ligt het percentage nog hoger (59 procent). Gemiddeld gaat het om vier uur per week, al is er een grote groep die minder dan een uur per week aan vrijwilligerswerk besteedt.
Het kan gaan om werk bij de sport- of studievereniging, culturele instellingen of om welzijnswerk. In de serie ‘Werk van waarde’ vragen we studenten waarom ze dit doen, wat ze daarvan leren en wat er bij blijft aan ervaringen.
‘Het gaat volgens een strakke choreografie: je krijgt een eigen lus met nummer en aanwijzingen over wanneer je de vlag moet openen, vouwen, wapperen en naar welk nummer je moet lopen. Omdat het live op tv wordt uitgezonden, oefenen we twee dagen van tevoren om alles perfect te laten verlopen.’
Wat drijft je?
‘Voetbal is altijd een groot deel van mijn leven geweest. Niet alleen volg ik de sport op de voet, ik sta zelf ook al sinds mijn vroegste herinneringen op het veld. Maar waar ik vandaan kom, een afgelegen dorpje in Irak, hadden we nauwelijks elektriciteit. Ik kon geen voetbalwedstrijden op tv kijken. Het leek een andere wereld.’
‘Drieënhalf jaar geleden kwam ik naar Nederland, nu sta ik hier in de stadions’
‘Drieënhalf jaar geleden kwam ik naar Nederland. Toen ik op Instagram een oproep voor KNVB-vrijwilligerswerk zag, wist ik meteen: dit ga ik doen. En nu sta ik opeens in het stadion, midden op het veld, én ben ik scheidsrechter bij amateurwedstrijden. Elke keer als ik daar sta, voelt het bijzonder. Dit had ik mij als kind nooit kunnen voorstellen. Ik ben niet alleen live toeschouwer, ik ben onderdeel van de wedstrijd.
Wat leer je?
‘Een groot verschil met mijn studie is het contact met mensen. HBO-ICT is geen sociale studie, je zit vooral achter je laptop en werkt vaak alleen. Bij de KNVB is dat anders. Daar leer ik allemaal verschillende vrijwilligers kennen, van jong tot oud, man of vrouw, uit alle hoeken van Nederland.’
‘Ook sta ik in contact met supporters van allerlei landen, zoals Duitsland, IJsland en België. Het maakt niet uit waar je vandaan komt, hoe oud je bent of hoeveel je van voetbal weet. Voetbal is gewoon voor iedereen, en het is geweldig om zo veel verschillende mensen te ontmoeten en mee samen te werken.’
‘De eerste keer dat ik met een ceremonie op het veld stond, dacht ik: hoe ben ik hier nu beland?’
‘Niet onbelangrijk, trouwens: het heeft mijn Nederlands verbeterd. In het begin waren “vouwen” en “wapperen” maar vreemde termen voor mij. De eerste keer dat ik meedeed begreep ik er weinig van, keek ik naar de anderen en deed hen na. Inmiddels snap ik alles en kan ik anderen helpen. Dat voelt goed.’
Wat blijft je bij?
‘Het is vooral bijzonder hoe dichtbij je bij de spelers komt. Als we klaar zijn met het werk zitten we op een paar meter afstand van het veld. Je hoort de trainers schreeuwen, voelt de sfeer in het stadion en ziet spelers als Mbappé en De Bruyne van zo dichtbij dat je ze bijna kan aanraken.’
‘Eigenlijk is elke wedstrijd dus speciaal, haha. Maar er zijn momenten die ik niet snel vergeet. De eerste keer dat ik tijdens een openingsceremonie op het veld kwam, bijvoorbeeld. Ik stond daar op het veld en dacht: hoe ben ik hier nu eigenlijk beland? Vroeger had ik niet eens toegang tot voetbal op tv, en nu sta ik hier, tussen alle bekende spelers. Dat is misschien wel het meest bijzondere van alles.’
Beeld: Eigen foto | Fathel Rasho
Geplaatst door
Yannick Voogd