Maak kennis met… Sahand Mozdbar, de nieuwe voorzitter van ASVA Studentenvakbond
Benne van de Woestijne
Sahand Mozdbar
Hij studeert Filosofie aan de UvA, maakt in zijn vrije tijd black metal muziek en is sinds kort de nieuwe voorzitter van ASVA Studentenvakbond. Wie is Sahand Mozdbar en wat wil hij komend jaar gaan betekenen voor de Amsterdamse student? ‘Het buitensporige geweld aan de UvA was een wake up call.’
Het is dinsdagmorgen als Sahand Mozdbar (23) zijn fiets neerzet aan de gracht bij Oudemanhuispoort. Relaxed groetend komt hij aanlopen met twee bekertjes ijskoffie van de Albert Heijn. ‘Wil je er ook één? Ik heb toch over, geen probleem.’
We spreken Mozdbar als kersvers voorzitter van ASVA, de vakbond voor Amsterdamse studenten (zie kader). Aan de ijskoffie, op het binnenplein van de UvA-locatie, legt hij uit waar hij zich komend jaar voor wil inzetten en wat hem ertoe motiveerde het stokje over te nemen van HvA’er Teun Otte.
‘Eigenlijk was ik nooit heel politiek betrokken als student. Maar met name door alles wat er in Palestina is gebeurd en hoe daar door de universiteit mee is omgegaan, is dat afgelopen jaar behoorlijk veranderd.’
Was dat de belangrijkste reden om voorzitter van ASVA te worden?
‘Een van de redenen, denk ik. Het idee om wat “terug te doen” als eerstegeneratiestudent had ik al langer. Mijn ouders vluchtten na de Iraanse revolutie naar Nederland. Dat was in de jaren tachtig. Zij hebben nooit de kans gekregen om hier te studeren, terwijl ik me hier in alle rust met iets abstracts als filosofie kan bezighouden.’
Wat is ASVA?
ASVA Studentenvakbond behartigt de belangen van Amsterdamse studenten – zoals een vakbond doet voor werknemers. Als bond staat ASVA in nauw contact met de Landelijke Studentenvakbond (LSVb), die meer op studenten in het algemeen is geörienteerd.
De vakbond biedt daarnaast een aantal diensten die je kan helpen in je studententijd. Zo helpt ASVA je met het vinden van een kamer en biedt de bond gratis juridische hulp aan, als je bijvoorbeeld problemen hebt met je huisbaas.
‘Ik heb me zodoende altijd wat bevoorrecht gevoeld – het voelt haast als een soort morele plicht om dan ook wat te betekenen voor anderen. ASVA biedt me die kans, denk ik. Los van dat het vakbondswerk me op zichzelf heel leerzaam lijkt.’
‘De streefcijfers voor Amsterdamse studentenwoningen ontbreken, wij gaan daar met ASVA hard voor lobbyen’
Hoe wil je komend jaar te werk gaan? Ben jij het type voorzitter dat kiest voor de diplomatieke weg of dat actievoert en in een microfoon de eisen kenbaar maakt?
‘Dat hangt er een beetje van af, natuurlijk. Ik denk dat de constructieve dialoog in eerste instantie altijd belangrijk is en dat we met ASVA met name een ondersteunende rol hebben voor studenten. En voor de goede orde, het is natuurlijk ook geen one man show. We doen het echt met elkaar bij ASVA, dus ik heb niet alles te bepalen…’
…dat klinkt mij al behoorlijk diplomatiek in de oren.
‘Haha, ja. Maar dat moet ook. ASVA is zeker activistisch, maar als je kijkt naar de geschiedenis van de bond hebben ze zich ook altijd constructief opgesteld. Dat is ook de hele reden dat we serieus worden genomen door andere partijen, dat er naar ons geluisterd wordt en we met woningcorporaties als DUWO en Lieven de Key om tafel zitten. Neemt niet weg dat we ook flink actie blijven voeren als het moet. Zeker als er om zaken heen wordt gedraaid.’
Beeld: Benne van de Woestijne | Sahand Mozdbar
Wat zie jij momenteel als de belangrijkste uitdaging voor Amsterdamse studenten?
‘Dan hebben we het vooral over primaire levensbehoeftes. Dat je kunt wonen in de stad waar je studeert, bijvoorbeeld. De gemeente Amsterdam besloot een tijd geleden dat er geen ambities meer hoeven te zijn als het gaat om nieuwe woningen voor studenten. Wij gaan komend jaar opnieuw hard lobbyen voor het terugbrengen van die streefcijfers.’
‘In brede zin staat de ontwikkeling van studenten steeds meer onder druk. Niet alleen door de bezuinigingen en het verdwijnen van opleidingen, ook omdat we studenten steeds meer als een soort diplomamachines zijn gaan zien. Veel verworvenheden zijn verschraald, het is steeds onaantrekkelijker geworden om een bestuursjaar te doen naast je studie. De kip is steeds kaler geworden. Daar moeten we met ASVA wat tegen doen, in een breed front samen met andere studentenbewegingen.’
Je sprak al even over de Palestina-protesten op de UvA-campus. Hoe kijk je naar deze kwestie als voorzitter van ASVA, de bond die zegt álle studenten te vertegenwoordigen?
‘Het ligt natuurlijk heel verdeeld, maar ik heb wel het idee dat de meerderheid van de studenten hier iets bij voelt. ASVA wil er zijn voor alle studenten, maar we zijn ook een organisatie met idealen. De genocide in Palestina wordt wereldwijd erkend – ik denk dat het voor ASVA dan ook een morele en juridische plicht is om de beweging daartegen te ondersteunen. Dus ja, als HvA4Palestine shirts uitdeelt, helpen wij met de promotie. Zo sta ik er wel in.’
Hoe ben je verder van plan de binding te houden met HvA’ers en mbo’ers in Amsterdam?
‘Aanwezigheid, zichtbaarheid, daar komt het uiteindelijk toch op neer. We gaan daar hard ons best voor doen, te beginnen met een postersessie op alle campussen.’
‘Het klopt dat ASVA vooral bekend blijft onder studenten aan de uni, terwijl we ons voor alle studenten in Amsterdam inzetten. Ik denk dat het idee soms nog een beetje moet landen dat juist een studentenvakbond veel kan betekenen voor onderwerpen die jou als student aangaan. Studenten moeten inzien dat ze een verschil kunnen maken. Laten we niet vergeten dat we die langstudeerboete alleen van tafel kregen omdat we met zó veel studenten geluid lieten horen.’
Deel dit verhaal op je socials:
Geplaatst door
Eindredacteur bij HvanA. Ik volg en schrijf van alles en luister graag naar de verhalen die je te vertellen hebt. Tips voor zo’n goed verhaal op HvanA? Stuur een mailtje naar benne@hvana.nl.
