‘Hoe zit het: doen we nou wel of niet aan promo op de HvA?’

Van student in de collegebanken tot medewerker aan de HvA: Jessica Singh schrijft columns over de hogeschool die ze van twee kanten heeft leren kennen. Geregeld krijgt ze te horen dat er op de HvA geen ruimte is voor promo en reclame, maar hoe zit dat precies? Doet de hogeschool daar zelf niet ook aan mee?

Werken bij de HvA voelt soms als tegen een dichte deur lopen. Je klopt, duwt, trekt, trapt – maar uiteindelijk denk je: laat maar. De energie die het kost, staat vaak niet in verhouding tot het resultaat. En dat is zonde, want meestal wil ik vaak gewoon wat leuks doen voor studenten.

Binnen de HvA hebben we ontzettend veel communicatiekanalen. Nieuwsbrieven, SharePoint, Instagram-accounts, narrowcasting-schermen… noem het maar op. Maar wie verantwoordelijk is voor wat, dat blijft vaak een mysterie. Ik noem het ook wel het communicatie-doolhof.

Regelmatig wil ik via die kanalen iets onder de aandacht brengen. Een leuke markt met student-ondernemers, een winactie, een reminder dat afgestudeerde studenten binnenkort een verrassing kunnen ophalen bij de University Store. Gewoon dingen die studenten leuk vinden en waarmee we ondernemerschap onder studenten zichtbaar kunnen maken. Maar dan begint het.

Mailtjes blijven onbeantwoord, je wordt van het kastje naar de muur gestuurd en als je uiteindelijk iemand te pakken krijgt, is het antwoord vaak: ‘Dit past niet binnen onze strategie,’ of: ‘Wij doen niet aan promoactiviteiten.’

Als iets de betrokkenheid van studenten ten goede komt, moet er dan niet ruimte voor zijn?

Maar als het initiatief vanuit de HvA komt, zonder commercieel oogmerk, is het dan promotie? Of is het gewoon aandacht geven aan iets dat bijdraagt aan de betrokkenheid van studenten? Die betrokkenheid lijkt mij toch iets wat we nu harder nodig hebben dan ooit.

Het voelt soms alsof er geen duidelijke richtlijnen zijn. Geen helder kader voor wat wel of niet mag op HvA-kanalen. Daardoor is het voor mensen die initiatieven willen starten of studenten ergens bij willen betrekken vooral een kwestie van eindeloos navragen, afwachten en hopen dat je per ongeluk de juiste persoon bereikt. En eerlijk, dat kost bakken energie.

Ik had hier laatst een gesprek over met mijn collega: we moeten zichtbaarder worden. Vroeger stopte ik hier enorm veel energie in. Stukjes schrijven en verspreiden voor de nieuwsbrief, content maken voor social mediakanalen. Sommige faculteiten reageren altijd leuk (techniek bijvoorbeeld). Maar vaak is het antwoord: ‘We hebben er geen tijd voor’, ‘ik heb ergens na de zomer tijd om het te bespreken’ en ‘we doen niet aan promo-activiteiten’. Ik ben er daarom mee gestopt, het voelde als weggegooide energie.

Zelf probeert de HvA zich op allerlei manieren onder de aandacht te brengen bij nieuwe studenten

Veel initiatieven worden niet onder de aandacht gebracht omdat de HvA de schijn van promotie en marketing wil vermijden. Soms vraag ik mij af hoe dat precies zit, en wat precies wel en niet onder promotie valt, want zelf promoot de HvA zich wel degelijk naar buiten toe. De hogeschool probeert zich op allerlei verschillende manieren onder de aandacht te brengen bij (toekomstige) studenten. Promotiefilmpjes op Instagram of TikTok, affiches, billboards… (‘nu al bezig Amsterdam nog mooier te maken…’) Is dat niet ook reclame voor de HvA? Hangt het voortbestaan van de HvA niet überhaupt af van een beetje goede marketing?

Ik zou graag één centrale plek willen hebben waar ik mijn communicatieverzoeken kan indienen, mét een duidelijk overzicht van wat wel en niet kan. En als iets niet kan, dat je dan niet alleen een ‘nee’ krijgt, maar ook een ‘misschien kunnen we het zo doen’. Een instelling als de HvA zou creativiteit en initiatief ook moeten aanmoedigen, niet alleen maar afremmen.