Droombaan: Boanna wil op het podium staan
Rosa Tromp | Boanna Pieterse
Wat wil je later worden? Die vraag leek als kind nog ver weg, maar straks ga je toch echt aan de slag. In de serie Droombaan spreken we studenten over hun ambities. Deze keer: Boanna Pieterse (23), die al sinds haar tiende zingt, speelt en danst in musicals.
Wat is jouw droombaan?
‘Ik heb al heel lang dezelfde droom. Al van kinds af aan wil ik musicalactrice zijn. Ik was een jaar of tien toen mijn ouders me meenamen naar de musical Mary Poppins, een geweldige show. Ik weet nog dat ik in het publiek zat en enorm blij werd van al die dansende, zingende mensen op dat podium. Ik danste nog net niet vanuit mijn stoel mee. Het was een meisjesdroom die zich voor mijn ogen ontvouwde, haha.’
‘Ik dacht: ik wil daar ook staan, op het podium. Even later begon ik met lessen aan de jeugdtheaterschool in Hoofddorp. Na de middelbare school ben ik ook gaan zingen, dansen en spelen aan de Frank Sanders Akademie, een musicalschool in Amsterdam. Nu speel ik al een paar jaar in musicals. Maar mijn interesse voor spelen is intussen ook breder geworden.’
Naam: Boanna Pieterse
Leeftijd: 23
Studie: Creative Business (jaar 1)
Werkervaring: musicalactrice bij Van Hoorne Entertainment; Pim & Pom Theaterproducties, bediening in de horeca
Hobby’s: yoga, sporten, leren over duurzaamheid
Uniek kenmerk: ‘Ik ben een duizendpoot’
Wat voor werk doe je nu?
‘Naast musicals speel ik soms toneel. Ook doe ik aan voorstellingen met poppenspel en werk ik bij de Complimentenmeisjes. Momenteel doe ik het allemaal even meer als bijbaan. Ik ben nu namelijk Creative Business gaan studeren om me ook breder te oriënteren. Presenteren bij een omroep lijkt me ook wel wat, bijvoorbeeld. Zolang het op een podium is, vind ik het interessant. Al blijft de hoofdrol spelen in Mary Poppins wel de grote droom.’
Kom je uit een theatraal gezin?
‘Nee, mijn ouders hebben er zelf nooit iets mee gedaan. Maar mijn moeder heeft weleens verteld dat ze ook wilde acteren toen ze jong was. Voor haar bleef het echter bij een hoofdrol in de groep 8-musical, haha. Ze denkt zelf dat ik het theatrale van haar heb. Ik ben van huis uit in ieder geval altijd veel gestimuleerd om mijn creatieve interesses na te streven.’
Wat vind je zo mooi aan het theater?
‘Dat je daar even helemaal jezelf en je eigen zorgen kunt vergeten. Als je toeschouwer bent van een musical of toneelstuk is de wereld van iemand anders even belangrijker dan die van jou. Dat vind ik er zo leuk aan. Dat je als kijker verplicht bezig bent met wat iemand anders meemaakt en dat je even weggevoerd wordt.’
'Wat er zo mooi is aan het theater? Dat je jezelf even kunt vergeten'
‘Als acteur zelf werkt het ook zo. Bij het spelen van een rol krijg je inzicht in een ander, iemand die je zelf nooit zult zijn. Grappig genoeg leer je juist daardoor ook jezelf wat beter kennen. Als je in je rol gelooft, stop je er namelijk altijd wat van jezelf in en kom je jezelf wel tegen.’
Acteurs krijgen vaak te maken met afwijzing in hun werk, bijvoorbeeld bij audities. Hoe ga jij daarmee om?
‘Ik probeer het niet als een negatieve verrassing te zien als ik niet voor een rol gekozen wordt. Meestal voel je ook wel aan of je geschikt bent voor de rol. Bij elke auditie die ik doe, moet ik erin geloven dat ik die rol kan spelen: doe ik dat niet, dan twijfelt de regisseur ook. Ik voel dat steeds beter aan en dan verrast het me ook niet wanneer ik afgewezen word.’
‘Het blijft natuurlijk af en toe wel spannend om te spelen en het is een competitieve wereld. Musicalacteur worden: je moet het heel erg graag willen. Zelf vind ik het nu ook wel fijn om nog wat andere creatieve dingen uit te proberen dan musical alleen. Bijvoorbeeld entertainen op een cruise boot, schrijven, interviewen of presenteren. Zowel voor als achter de schermen te werk gaan. Ik blijf een beetje een duizendpoot.’
Denk je dat je wat dat betreft veel aan je opleiding gaat hebben?
‘Ja, zeker. Creative Business biedt me veel mogelijkheden om uit te vinden wat ik verder nog wil met mijn creativiteit. Ik kan er mijn ei in kwijt en het is lekker werkgericht, niet te schools. Zo moesten we het eerste blok een explainer maken en mocht ik voor de camera staan. Voor mij een heel leuke opdracht, omdat ik er wat van het theatrale in kwijt kon. Het podium, daar blijf ik altijd naar op zoek.’
