Droombaan: Floor wil misdrijven oplossen
Marloes van de Wakker | Floor Hoek
Wat wil je later worden? Die vraag leek als kind nog ver weg, maar straks ga je toch echt aan de slag. In de serie Droombaan krijgen studenten een podium om te pitchen waarom zij dé kandidaat zijn voor die ene baan. Dit keer: Floor Hoek, die forensisch onderzoeker wil worden.
Wat is jouw droombaan?
‘Ik wil als forensisch onderzoeker werken bij de politie om uit te zoeken wat er precies is gebeurd tijdens misdrijven; van inbraken tot zedendelicten. Je neemt dan alle spullen die er iets mee te maken kunnen hebben mee naar het politiebureau, om ze verder te onderzoeken en te bewaren als mogelijk bewijs. Denk aan: kledingstukken, vingerafdrukken, braaksporen, kogelgaten, sigarettenpeuken of kauwgom. Het is de kunst om te kijken wat echt met het misdrijf te maken heeft. Lag die kauwgom er bijvoorbeeld al of kan het van de dader zijn?’
Naam: Floor Hoek
Leeftijd: 20
Opleiding: Forensisch Onderzoek
Werkervaring: kassière bij de supermarkt, medewerker bij de dierenambulance
Hobby’s: volleyballen, borrelen en reizen naar zonnige bestemmingen
Uniek kenmerk: gezelligheidsdier en heel open
Wat is het eerste wat je doet als je op een plaats delict komt?
‘Eerst vraag je aan collega’s wat er precies aan de hand is, om een duidelijk beeld van de situatie te schetsen. Vervolgens hijs je jezelf in een wit pak om alles steriel te houden. Het is belangrijk dat je de sporen zo goed mogelijk intact laat en er zelf niks aan toevoegt, zoals een haar. Daarna begin je met de eerste rondgang om te kijken waar de mogelijke sporen liggen. Je zet dan pijltjes uit, zodat niemand anders de sporen vernielt. Dan is het aan de fotograaf om alles vast te leggen, voordat je de sporen veilig kan stellen. Een kledingstuk kun je gelijk ergens indoen en meenemen. Vingerafdrukken poeder je eerst, voordat je ze overneemt.’
Je komt als forensisch onderzoeker in heftige situaties terecht, waarbij je bijvoorbeeld lijken tegenkomt. Schrikt dat je niet af?
‘Nee, ik vind dat juist interessant. We hadden met school een keer een practicum waarbij we een dood lichaam bekeken. Ik stond vooraan in de rij om alles goed te zien en had na twee minuten al een hart in mijn handen. Het maakt het juist spannend dat je nooit weet wat je te wachten staat.’
Sinds wanneer heb je deze droom?
‘Lange tijd wist ik niet wat ik wilde studeren. Toen ik mijn vakkenpakket op de middelbare school moest kiezen, zocht ik daarom een lijst op met alle mogelijke hbo-studies. Mijn oog viel gelijk op Forensisch Onderzoek. Ik keek al vanaf groep zeven samen met mijn vader naar politieseries zoals Flikken Maastricht. Daar is het zaadje onbewust al geplant denk ik. Ik vond het fascinerend om te zien wat ze allemaal konden onderzoeken.’
Waarom ben jij geschikt voor deze baan?
‘Ik ben er heel goed in om een situatie op me af te laten komen en hier ter plekke op te reageren. Ik werk nu bij de dierenambulance en het is altijd maar de vraag hoe je iets aantreft. Ik probeer daarom niet te veel vast te houden aan een standaardprocedure, maar juist out of the box te denken. Dat is ook belangrijk bij het werk van een forensisch onderzoeker. Geen misdrijf is hetzelfde, dus je moet alle scenario’s openhouden.’
Denk je dat je iets aan je studie gaat hebben?
‘Jazeker. Mijn opleiding stoomt me via praktijkopdrachten klaar om bijvoorbeeld vingersporen en schoensporen veilig te stellen. Het is belangrijk om te weten hoe het er in de praktijk aan toegaat en alles in de juiste volgorde te doen. We leren daarom ook simpele dingen, zoals op de juiste manier ons pak aantrekken. Maar daarnaast leren we ook veel theorie.’
Wat heb je geleerd van eerdere baantjes?
‘Het werk bij de dierenambulance heeft vrij veel raakvlakken met het werk bij de politie. Je krijgt een melding, gaat daar naartoe en kijkt samen met je collega hoe je de situatie gaat aanpakken. Hier heb ik dus al veel ervaring mee. We krijgen bij de dierenambulance ook wel eens meldingen van de politie binnen. Er was bijvoorbeeld ooit een man overleden in zijn huis en toen moesten we daar de kat weghalen. Zijn lichaam lag toen nog gewoon op de bank. Van zulke situaties schrik ik dus niet meer.’
Wat is je grootste uitdaging?
‘Om daadwerkelijk bij de politie binnen te komen, want er zijn niet veel banen als forensisch onderzoeker daar. In mijn studiejaar zitten maar zeventig studenten, maar als een groot deel hiervan bij de politie gaat solliciteren is de concurrentie enorm. Ik hoop daarom mijn stage in het derde jaar bij de politie te kunnen doen, zodat ik vast een voet tussen de deur heb.’
