Wordt deze docent de nieuwe partijvoorzitter van de PvdA?
Frank de Ruijter
Binnert de Beaufort is al tien jaar docent bij de Faculteit Digitale Media & Creatieve Industrie, maar mogelijk is hij volgend jaar de ‘baas van de PvdA’. De docent is in de running voor de functie van landelijke partijvoorzitter.
Het is 2017, verkiezingsdag. Als de uitslagen op tv binnendruppelen, zakt Binnert de Beaufort met het uur dieper in zijn bank in de woonkamer. Aan het einde van de avond is de conclusie onvermijdelijk. Een vermoeide Lodewijk Asscher spreekt live een zaal in het roodgehulde PvdA-leden toe: ‘We gaan onze wonden likken’.
De Beaufort, docent journalistiek aan de HvA, zag ‘zijn’ partij 29 zetels verliezen. Een historisch dieptepunt nadat die in kabinet Rutte 2 ongekend bezuinigt op onder meer de zorg. De PvdA wordt een soort ‘partij non grata’: leden lopen weg en in de publieke opinie klinkt er nog maar weinig positiefs over de arbeiderspartij.
Flyeren
En juist op dat moment besluit de docent zich actief in te zetten voor de PvdA in Hilversum. Amper een jaar later, wanneer de storm zeker nog niet is gaan liggen, staat De Beaufort in zijn campagnejas te flyeren voor de gemeenteraadsverkiezingen.
Anders dan de lijsttrekker van een politieke partij heeft de partijvoorzitter geen politieke rol. De voorzitter houdt zich bezig met de partij als organisatie. Hoe gaat het met de leden, de lokale afdelingen, hoe binden we jongeren aan de partij en op welke manier brengen we de standpunten onder de aandacht van het grote publiek?
‘Het was een grimmige tijd’, blikt hij terug. ‘We zaten nog in de nasleep van de financiële crisis. Er waren bezuinigingen geweest en daar had de PvdA natuurlijk aan bijgedragen. In je campagnejas werd je uitgescholden op straat. Maar het was niet alleen maar heftig, ik had ook hele echte gesprekken met mensen. Mensen die emotioneel waren, die hun verhaal kwijt wilden.’
De docent trad toe in het dieptepunt van de partij om de andere kant van het verhaal te vertellen. Want dat de PvdA van ‘zo ongeveer alles’ de schuld kreeg, vond De Beaufort onterecht. ‘Begrijp me niet verkeerd: de partij heeft in dat kabinet echt te veel weggegeven. Maar vergeet ook niet dat het niet goed ging met het land. De vraag was serieus of we het economisch wel gingen redden. Ik geloof dat het veel slechter had kunnen aflopen zonder de PvdA in het kabinet.’
Voorzitter
Een paar jaar later klom hij op tot voorzitter van de PvdA in Hilversum. En nu Nelleke Vedelaar stopt als voorzitter van het landelijke bestuur, ziet De Beaufort zijn kans schoon. ‘Eerlijk waar, er is weinig dat me weg kan trekken van de HvA. Ik ben nu tien jaar docent en zou het zo nog jaren kunnen doen, maar deze kans zie je niet vaak. Het is spannend, ik heb hier gewoon heel veel zin in.’
Er zijn nu zeven kandidaten, voornamelijk leden die politiek actief zijn in hun gemeente, bijvoorbeeld als raadslid of wethouder. Een van de bekendste is Reshma Roopram, voormalig Miss Nederland en wethouder in Barendrecht. Ook Eerste Kamerlid Esther-Mirjam Sent heeft zich aangemeld. Tot 23 augustus kunnen andere gegadigden zich nog opgeven, daarna volgen debatten door het land waarin zij zich kunnen profileren. Op 2 oktober kiezen de leden hun nieuwe voorzitter. Mocht dat De Beaufort worden, dan stopt hij als docent.
Klimaat
Maar wat wil hij als voorzitter? Dan richt de partij zich wat hem betreft op het algemeen belang. ‘Ik zie bosbranden in Canada, overstromingen in Limburg, een angstaanjagend VN-rapport over het klimaat, ik zie kansenongelijkheid. Dat zijn geen linkse of rechtse onderwerpen. Dat we de klimaatcrisis aanpakken is in ieders belang. Datzelfde geldt voor eerlijke kansen.’
‘Een fusie met GroenLinks ligt voor de hand’
In dat opzicht is hij voorstander van samenwerking met andere partijen. ‘Fuseren met GroenLinks ligt voor de hand: zo groot zijn landelijk de verschillen niet tussen de partijen. Maar een fusie mag alleen maar een middel zijn en geen doel. Uiteindelijk draait het om de vraag hoe wij onze idealen het beste kunnen realiseren.’
Jongeren en geschiedenis
Onder het bewind van De Beaufort zou er meer aandacht komen voor jonge PvdA’ers, vertelt hij. ‘Wij hebben jongeren die helemaal uit zichzelf de partij hebben gevonden. Die kunnen toch prachtig vertellen waarom zij zich hebben aangesloten? Daar moeten we trots op zijn. Dat geldt ook voor de Jonge Socialisten, laten we daar vooral meer mee samenwerken.’
En in die nieuwe marketing mag de partijgeschiedenis ook meer aan bod komen. Een deel daarvan kan de docent zelf navertellen. De Beaufort komt namelijk uit een rood nest. Thuis in Den Haag hing de campagneposter van voormalig PvdA-premier Joop den Uyl. Zijn vader werkte bovendien als griffier in de Tweede Kamer. Op oude persfoto’s vang je soms een glimp van hem op.
Ook in zijn studententijd speelde de partij een rol. ‘Ik ben nog op een uitbundig partijfeest geweest in Paradiso. Dat was in de tijd van Wim Kok en het eerste paarse kabinet. Dat waren echt de hoogtijdagen.’ Niet alleen de partij deed het goed, ook in het land hing een sfeer van opwinding vanwege de opkomst van het internet. ‘Er werd gedacht dat het internet al onze problemen zou oplossen. Het ging steeds over ‘de nieuwe economie’: een rooskleurige toekomst.’
Sociale fundament
Juist die lange geschiedenis van de partij willen mensen nog weleens vergeten, merkt De Beaufort. ‘Het sociale fundament van Nederland is gebouwd door de PvdA. ‘Onze’ Floor Wibaut was met de SDAP – de voorloper van de partij – een van de grondleggers van de sociale woningbouw. En de PvdA heeft ook veel betekend voor homo- en vrouwenemancipatie. Dat wilde ik maar zeggen in 2017, en nu weer, de PvdA is méér dan dat ene kabinet.’
