Zeven studenten gaan de diverse HvA nu ook inclusiever maken
Ebru Aydin
Of het nou gaat om het realiseren van genderneutrale toiletten of workshops die het begrip voor elkaar doen vergroten: deze studenten gaan zich dit studiejaar inzetten voor een inclusieve hogeschool. Maak kennis met Isra, Fardin, Michael, Iris, Angelo, Terry en Ashraf.
De termen diversiteit en inclusie heb je ongetwijfeld voorbij horen komen op de HvA. Het is een van de drie thema’s (naast duurzaamheid en digitalisering) die de hogeschool belangrijk vindt en waar het in voorop wil lopen. Eerder nam de HvA bijvoorbeeld nieuwe docent-onderzoekers aan met verschillende achtergrondenDat kan culturele afkomst zijn, maar ook divers in geaardheid, gender of vanwege een functiebeperking. die zich hierin specialiseren, en tegelijkertijd bijdragen aan een meer diverse samenstelling onder docenten.
Nieuw hierbij zijn de studentenambassadeurs. Na een sollicitatieronde is er per faculteit een student aangenomen voor deze betaalde functie voor een jaar. Taken? Diversiteit en inclusie bespreekbaar maken onder medestudenten, onderzoeken wat er op dit gebied speelt op hun eigen faculteit en manieren bedenken om die omgeving inclusiever te maken. Ook gaan ze helpen alle platforms op de HvA die zich hiervoor inzetten met elkaar te verbinden. Denk bijvoorbeeld aan Re-Set, SeSi en het platform Diversiteit en Inclusie.
‘Niemand zou zich buitenlander moeten voelen’
Isra Suwandhy (19, Verpleegkunde, Faculteit Gezondheid)
‘Ik ben van Indonesische afkomst, maar ben geboren in Nederland. Ik heb me vaak een buitenlander gevoeld. Dat zit in kleine dingen en is ook niet altijd concreet aan te wijzen. Maar om een voorbeeld te noemen: op de basisschool wilde ik graag meedoen aan tradities zoals Koningsdag, maar ik werd daar niet voor uitgenodigd.’
‘Ik heb ook zeven jaar in Indonesië gewoond. Tijdens de wekelijkse, verplichte vlaggenceremonie waar de mensen werden herdacht die zijn omgekomen in de strijd voor onafhankelijkheid, voelde ik vaak de blikken van inwoners. Omdat ik Nederlands ben, en wij een grote rol speelden in de kolonalisatie, ligt dit natuurlijk gevoelig. Ook hier voelde ik me niet helemaal onderdeel van het land.’
‘Ik vind dat niemand zich een buitenlander zou moeten voelen. Je afkomst staat namelijk niet gelijk aan waar je voor staat. Op de faculteit wil ik onderzoeken hoe ik ervoor kan zorgen dat iedereen zich welkom voelt. Een van mijn ideeën is om een soort kunstboom in de gemeenschappelijke hal te plaatsen, waar studenten en medewerkers sticky notes kunnen ophangen met antwoorden op de vraag waarom zij zich hier thuisvoelen.’
‘De HvA is divers, maar nog niet inclusief’
Ashraf Rezek (27, Toegepaste Psychologie, Faculteit Maatschappij & Recht)
‘Dat de HvA divers is, is meer dan duidelijk: er studeren hier veel mensen met verschillende nationaliteiten. Maar naar mijn mening is het nog niet inclusief. Ik werkte voorheen als hbo-studiecoördinator bij Asva Studentenunie. In die functie sprak ik studenten die zich niet thuisvoelen. Zij voelen zich door hun achtergrond anders dan de rest.’
‘Zelf merk ik dat ook. Ik kom uit Syrië en woon hier nu bijna vijf jaar. Anders dan bij andere opleidingen op de HvA, volg ik een vrij ‘witte opleiding’. Het is niet zo dat ik me gediscrimineerd voel, maar ik kom ook niet helemaal mee met de groep. Natuurlijk heb ik daar zelf ook invloed op, de taalbarrière maakt contact leggen soms lastig.’
‘Maar aangezien ik meer studenten spreek die dit gevoel hebben, zou ik graag een manier willen vinden om iedereen zich meer thuis te laten voelen. Ik denk aan voorlichting, workshops of projecten om studenten meer met elkaar in contact te brengen. Juist niet met de studenten die ze al kennen, maar ook met de mensen die ze minder vaak spreken.’
‘Het liefst zie ik genderneutrale toiletten op de hele HvA’
Iris van Gelderen (29, Voeding & Diëtetiek, Faculteit Bewegen Sport & Voeding)
‘Vorig jaar zat ik in de opleidingscommissie en is het me na negen maanden aandringen en geregel gelukt om een genderneutraal toilet te realiseren. Het verschil met een traditionele heren- of dames-wc is dat er op de deur alleen het woord toilet staat. Het is voor iedereen, ongeacht je geslacht. Het liefst zie ik deze toiletten op de hele HvA.’
‘In mijn rol als studentambassadeur wil ik mensen een podium geven die weinig aan het woord komen. Ik merk op de faculteit vooroordelen over bepaalde groepen. Zelf kom ik bijvoorbeeld van het mbo en merk ik hoe deze groep niet altijd serieus wordt genomen. Dat hoor ik bijvoorbeeld in de wandelgangen, als er over mbo’ers gepraat wordt.’
‘Iets waar ik me in ieder geval voor wil inzetten is het curriculum van mijn eigen opleiding. Bij Voeding & Diëtetiek leren we hoe we welvaartsziekten kunnen voorkomen. Maar de lesstof concentreert zich op westerse mensen met een westers dieet. Terwijl juist mensen met een niet-westerse achtergrond de groep vormen die, ironisch genoeg, het meeste risico loopt op welvaartsziekten. Daar zou wat mij betreft dus meer aandacht voor moeten zijn.’
‘Ik wil een bijdrage leveren aan realistische beeldvorming’
Terry Tao (23, Commerciële Economie, Faculteit Business & Economie)
‘Mijn visie is dat iedereen zich thuis moet voelen op de HvA. Naar mijn mening speelt realistische beeldvorming daarin een belangrijke rol. In mijn vrije tijd ben ik daarom begonnen met een YouTube-format waarin ik langs restaurants ga die gespecialiseerd zijn in Aziatische (streek)gerechten. Het is een aanleiding om op een toegankelijke manier over cultuur te praten en om te laten zien dat Aziatisch eten verder gaat dan de afhaalchinees.’
‘Door mijn afkomst kwam ik al op jonge leeftijd in aanraking met stereotypen. In de media zie je Aziatische karakters vaak als restauranthouder of Kung Fu-leraar. Mannelijke Aziaten zouden niet aantrekkelijk zijn, terwijl Aziatische vrouwen juist weer geseksualiseerd worden. Ik ben me bewust van die stereotypen en die spelen lang niet alleen bij de Aziatische gemeenschap.’
‘Ik denk dat aansprekende content erbij kan helpen om beeldvorming over groepen meer realistisch te maken. Ik ga de komende tijd onderzoeken hoe dit op mijn faculteit speelt. Een van mijn eerste plannen is om hier ook video’s over te maken. Daarin zou ik HvA’ers graag hun persoonlijke verhaal laten vertellen.’
‘Ik weet hoe het is om je buitengesloten te voelen’
Angelo Meyvogel (21, Communication & Multimedia Design, Faculteit Digitale Media & Creatieve Industrie)
‘“Hoe zit het daar beneden, ga je een hele geslachtsoperatie doen?”, is vaak de reactie in Katwijk aan Zee wanneer ik vertel dat ik transgender ben. Dit is een hele vervelende en ongepaste opmerking. Ik vraag iemand anders toch ook niet naar zijn zaakje.’
‘In mijn woonplaats zijn de meeste mensen christelijk. Een ander geloof of een andere geaardheid dan heteroseksueel wordt niet makkelijk geaccepteerd. Ik begrijp dus heel goed hoe moeilijk het is om jezelf te kunnen zijn en je buitengesloten te voelen. Daarom vind ik het belangrijk om een safe space te creëren voor alle studenten. Als ze ergens mee zitten, moet school een plek zijn waar ze zichzelf kunnen zijn en waar ze over hun problemen durven te praten.’
‘Vorig jaar heb ik tijdens een event van HvA Pride mijn verhaal verteld. Na afloop kreeg ik een hoop positieve reacties. Maar ik kan me voorstellen dat er ook studenten met negatieve ervaringen zijn. Ik vind het daarom belangrijk dat ik in mijn werk als studentambassadeur niet alleen vanuit mijn eigen mening handel. Op dit moment neem ik binnen FDMCI een enquête af over diversiteit en inclusie. Studenten kunnen vertellen wat ze hebben meegemaakt en waar ze behoefte aan hebben. Mocht blijken dat ze bijvoorbeeld graag willen dat er meer genderneutrale toiletten komen, dan ga ik hiervoor zorgen.’
‘Ik heb nooit geleerd hoe je omgaat met diversiteit in je klas’
Michael Matthias de Coo (22, Leraar Geschiedenis, Faculteit Onderwijs & Opvoeding)
‘Mijn eerste doel is om diversiteit en inclusie meer een plek te geven in het curriculum. Als alles goed gaat, studeer ik af als leraar geschiedenis, maar ik heb nooit in een vak of module geleerd hoe je met diversiteit in een klas omgaat. Niet alleen voor mijn opleiding, maar voor alle toekomstige leerkrachten.’
‘Ik hoor ook van medestudenten dat zij dit missen. Vorig jaar sprak ik er als raadslid in de Faculteitsraad over met medewerkers. Het punt is: de middelen zijn er voor docenten. Er zijn mogelijkheden voor traineeships over deze onderwerpen, maar die worden zo weinig gepromoot dat bijna niemand hiervan op de hoogte is. Mijn plan is om mezelf eerst zichtbaar te maken als studentambassadeur, vervolgens wil ik contact leggen met medewerkers die zich op onderwijsontwikkeling richten en in gesprek gaan.’
‘Zelf ben ik in Spanje opgegroeid. Ik heb Nederlandse ouders en ben op mijn achttiende hiernaartoe verhuisd. Ik stelde me Nederland altijd voor als een vooruitstrevend land. Ik wist bijvoorbeeld dat ze veel vroeger met seksuele voorlichting beginnen dan in Spanje, maar toen ik hier kwam zag ik dat het slechts bij een les biologie blijft. Ik had meer verwacht van diversiteit en inclusie in Nederland, daarom wil er graag zelf concreet aan bijdragen. ’
‘Het Suikerfeest zou een vrije dag moeten zijn’
Fardin Kohestani (23, Built Environment, Faculteit Techniek)
‘Ik schuif niet graag iets af op racisme, maar ik heb meegemaakt dat ik niet uitgenodigd werd voor een sollicitatie, terwijl iemand met een veel minder goed CV wel mocht langskomen. Mijn ouders komen uit Afghanistan, dus ik ben niet als doorsnee Nederlander opgevoed en heb geen oer-Hollandse naam.’
‘Mensen hebben vaak een vooroordeel over me. Hierdoor krijg ik nooit een warm welkom als ik ergens binnenstap. Ze wachten eerst tot ik het tegendeel heb bewezen. Ik neem het mensen niet kwalijk dat ze vooroordelen hebben, die heb ik zelf ook. Maar ik probeer me hier niet door te laten leiden. Het zou mooi zijn als anderen dit ook niet doen, zodat iedereen een eerlijke kans krijgt. Dit wil ik graag nalaten na mijn studie. Daarom heb ik gesolliciteerd als studentambassadeur diversiteit en inclusie.’
‘Voor veel moslims op school is het belangrijk dat het Suikerfeest een vrije dag wordt. Dit hoeft geen onderwijsvrije dag voor iedereen te zijn, maar er zouden in ieder geval geen tentamens gepland moeten zijn en er zou geen aanwezigheidsplicht moeten gelden die dag. Hier wil ik me voor inzetten. Het is een belangrijke dag voor deze studenten die ze met hun familie moeten kunnen doorbrengen. Bovendien denk ik dat het als hogeschool een mooi statement is dat je kunt maken.’
