Julia Juicht – Maar gaat nooit meer naar de wc in de trein
Daniël Rommens
Vanuit Noord-Brabant gaat Julia Kroonen (19) voor het tweede jaar naar de HvA om te studeren. Grote stad, lange treinreis en een door corona beperkt studentenleven; Julia schrijft het allemaal op. Deze week doet ze een dringende oproep aan de NS.
Normaal gesproken ga ik nooit naar de wc in de trein. Puur omdat ze er altijd zo vies uitzien. Vandaag had ik écht hoge nood en besloot ik toch de gok te wagen.
Ik deed de deur open van de wc. Ik stapte naar binnen en struikelde bijna over de wc, zo klein dat het hokje was. En de pot zelf was al helemaal walgelijk: het toiletwater was zwart. Je moet echt goed ziek zijn, wil je een zwarte vloeistof uitkotsen of plassen. Ik accepteerde maar dat ik in de bron van infecties zat, want mijn blaas stond op ontploffen.
(Wil je deze column liever luisteren? Julia leest ’m hieronder zelf aan je voor.)
Nu denk je misschien: ‘Julia, ga je nu echt zeiken over de grootte van het wc-hokje?’. Misschien inderdaad overdreven, maar ik was op dat moment ongesteld. Mijn hormonen gierden door mijn lichaam en het enige wat ze tegen me zeiden was: ‘Alles is vandaag stom en je ziet maar hoe je ermee omgaat’. Om er zeker van te zijn dat ik niet heel de treincoupé onder zou bloeden, besloot ik op dit moment het absorptiesysteem te vervangen.
En toen zag ik het. Er was geen prullenbakje aanwezig. Mijn hormonen sloegen op hol en het enige wat ik in mijn hoofd hoorde was: ‘NEE, KUT NS, GODVERDOMME!!!’
‘De NS krijgt het niet eens voor elkaar om een prullenbakje neer te zetten waar je je bebloede shit in kan gooien’
Tegenwoordig leven we in de toekomst: we denken bijvoorbeeld na over genderneutrale wc’s. Prima, maar mogen dit soort zaken aan de orde komen als de basis op orde is? De NS krijgt het namelijk nog niet eens voor elkaar om een prullenbakje naast de wc te zetten waar je je bebloede shit in kan gooien. Dat kan écht niet. De NS verwacht van mij dat ik dit soort dingen lekker acht uur lang blijf dragen. Wat er dan gebeurt? Dan krijg je het Toxic Shock Syndrome. Een acute ziekte die dodelijk kan zijn. Hoe moeilijk is het om even een prullenbakje van tien cent van de Action neer te zetten?
Heel stom allemaal. Maar ja, ik zat nog steeds met een probleem. Waar laat ik mijn menstruatieproducten? HELP! Ik kon het wel allemaal doorspoelen, maar dan raakt heel de wc verstopt. Een goede wraakactie, maar dat kan ook weer vervelende gevolgen hebben. Waar gaat de NS de ontstopping van betalen? De prijs van een regulier treinkaartje is al torenhoog.
Ik wikkelde alle zooi in toiletpapier en maakte er een zo klein mogelijke prop van. Ik durfde eigenlijk de wc niet uit te stappen, omdat ik midden in de spits reisde. Het zal me maar overkomen dat alle zeshonderd passagiers mij op deze manier aantreffen. Ik ben als een malle de trein uit gerend om een prullenbak op te zoeken. Die zaten zoals gewoonlijk bomvol, dus heb ik de prop maar in een halfgevulde aardbeienmilkshake gemikt. Ik heb toen meteen besloten dat ik nooit – maar dan ook echt nooit – meer in de trein naar de wc ga, tot ze er iets fatsoenlijks van maken.
