De klas van Asis – Metselaar als bestuursvoorzitter
Asis Aynan doceert aan de opleiding Sociaal Juridische Dienstverlening en schreef diverse boeken. Elke twee weken neemt hij je mee in zijn belevenissen, verwondering en plezier voor de klas. Deze week heeft hij een advies voor het hogeschoolbestuur.
Sinds een aantal jaar zwelt in het publieke debat de kritiek aan om de termen hoogopgeleid en laagopgeleid uit ons taalgebruik te verbannen. De woorden zouden stigmatiserend werken, omdat de een beter en de ander slechter suggereert. Daarom moeten opleidingen die tot handarbeid scholen ‘praktisch opgeleid’ gaan heten en krijgt het hbo, bijvoorbeeld, het predicaat ‘theoretisch opgeleid’. Niemand kan het hier mee oneens zijn.
Toch wringt het sympathieke voorstel, want wat houdt het meer in dan het vervangen van een opleidingsnaampje door een ander?
(Wil je deze column liever luisteren? Asis leest ’m zelf aan je voor.)
Al die praktisch opgeleide bakkers, metselaars en zorgverleners zullen nooit spectaculair klimmen op de sociaaleconomische ladder. Wie voor een dubbeltje wordt geboren, verandert misschien tot een kwartje. Maar wat is een kwartje? Het bestaat niet eens meer, in tegenstelling tot het duppie. Er worden kiddo’s geboren met duizend bitcoins in hun luier, die bijles voor bijles naar de universiteit worden gedirigeerd en via het eeuwenlange soosnetwerk op een heel hoge functie komen te zitten, waar ze verdomd veel lijken op hun voorganger en die weer op zijn voorganger tot aan het allereerste begin van die positie.
Wat zeg je precies, Asis? Moet een metselaar de nieuwe baas van de Hogeschool van Amsterdam kunnen worden? Dat is exact wat ik bedoel. Maar een metselaar zal nooit deel uitmaken van de hogeschooldirectiestaf, omdat hij niet dezelfde diploma’s als zijn mogelijke collega’s heeft. De doorgeleerden gaan echt geen plek maken voor zo iemand.
‘Er worden kiddo’s geboren met duizend bitcoins in hun luier, die bijles voor bijles naar de universiteit worden gedirigeerd’
Maar waarom niet?
De vorige bestuursvoorzitter werd niet gerespecteerd om een proefschrift of een professoraat, maar om zijn communicatieve vaardigheden, die gedurende het leven zijn aangeleerd en verfijnd.
De enige manier om deze, in mijn ogen onrechtvaardigheid, tegen te gaan is het instellen van een verplichte vrij in te vullen zetel in alle directies, raden, besturen en alle andere managementlagen waar je in praktische zin geen enkele theorie voor moet kennen, maar aanleg hebt voor de kunst van het verbinden.
Ikzelf heb de zinnigste zaken uit boeken gehaald en de verschillende didactische omgevingen zijn vormend geweest, maar ik leer het allermeeste op de levensuniversiteit waar ik van analfabeet tot zakenmens nog iedere dag les krijg.