De klas van Asis – Vergeet de achtergrond

2 september 2020
Beeld:

Lo Andela

Geplaatst door
Asis Aynan
Op
2 september 2020

Asis Aynan doceert aan de opleiding Sociaal Juridische Dienstverlening en schreef diverse boeken. Elke twee weken neemt hij je mee in zijn belevenissen, verwondering en plezier voor de klas. Deze week over de dubbele nationaliteit.

De belastingdienst heeft zich schandalig gedragen. Het was dermate misdadig dat de staatssecretaris van Financiën aangifte deed tegen haar eigen dienst. Wie een dubbele nationaliteit bezit, heeft blijkbaar twee keer meer kans fiscaal onder de loep te worden genomen door het departement. Wat misschien niet iedereen weet, is dat het fenomeen dubbele nationaliteit een troebel gebied vol stekels is. Zo heeft Maxima twee pasporten, maar ze mag van de Argentijnse wet geen afstand doen van die nationaliteit. Voor Nederlanders met Algerijnse of Jemenitische papieren geldt hetzelfde, maar voor medelanders met Poolse of Turkse wortels is afstand nemen een formaliteit.

 

Luister je deze column liever? Asis leest hem zelf aan je voor.

Dus de Belastingdienst maakt het mensen met een dubbele nationaliteit niet makkelijker. In het onderwijs wordt het door een soortgelijke focus ook niet leuker. Daar wordt te veel naar iemands etnische, religieuze achtergrond gekeken. De aandacht is goedbedoeld, maar oh zo misplaatst. Als kind kreeg ik Arabische taallessen op de basisschool, terwijl ik een Berber ben. Op de middelbare school dachten ze dat ik voor Marokko was tijdens het WK van 1994, terwijl ik niet één voetballer van het Marokkaanse elftal wist te noemen. Op het mbo vonden ze het raar als ik met Suikerfeest op school verscheen. Terwijl ik geen moslim was.

Het gaat niet om de achtergrond maar om het individu dat voor je staat

Ook op de hogeschool komt die ongepaste invulling voor. In een gesprek, dat pre-corona plaatsvond, werd het idee om de eerstejaars op werkweek te sturen afgeschoten, want een paar dagen van huis paste niet bij de achtergrond van onze studenten. De opmerking slingerde mij decennia terug. Blijkbaar werden in allerhande vergaderingen regels en normen besproken die zouden horen bij bepaalde groepen, terwijl het individu van niets wist.

 

Vorige week blies de storm woehs de zomer uit het land, dergelijke bedoelingen mogen de volgende keer mee, want het gaat niet om de achtergrond maar om het individu dat voor je staat.