Passie: Anthony leerde zichzelf pianospelen
Esra Can
Waarvoor gaan HvA’ers écht door het vuur? Wat hebben ze over voor hun passie en wat moeten ze ervoor laten? Vandaag Anthony van Kommer (25, Communication & Multimedia Design) die iedere dag pianospeelt.
‘Ik had als kind een klein keyboardje, zo’n speelgoedding. Daar zat ik op de bank mee te pingelen met muziek uit tekenfilms en tv-series. Ik probeerde toen al deuntjes na te spelen die ik hoorde. Vanaf de middelbare school, op mijn elfde, heb ik mezelf piano leren spelen. Wij hadden toen op de middelbare school een echte piano, en dat triggerde mijn interesse weer.’
‘Na een drukke dag, al is het maar een kwartier, speel ik altijd even om de stress kwijt te raken’
‘Ik weet nog precies welk nummer ik als eerste kon spelen: In The End van Linkin Park. Dat nummer begint met een heel vet pianogedeelte. Op YouTube vond ik een video van een jongen die precies dit nummer op camera speelde. Vanaf dat moment was ik vaak te vinden op de piano in het muzieklokaal van de middelbare. Ik speel nu veertien jaar piano en heb nog nooit een pianoles gehad.’
Bioscoop
‘Ik heb geen voorkeur voor een bepaalde soort muziek. Ik vind bijna alles mooi, zo lang er maar een melodie inzit. Ik ga vaak naar de bioscoop. Natuurlijk leuk om een goede film te zien, maar ik ga eigenlijk vooral om inspiratie voor muziekstukken op te doen.’
‘Als ik dan een mooie pianomelodie hoor begint mijn hart sneller te kloppen. Eenmaal thuis zoek ik het nummer op en probeer ik het op mijn gehoor na te spelen. Zo heb ik mezelf een nummer geleerd uit de film First Man, die vorig jaar in de bioscoop draaide.’
(Tekst loopt door onder de video.)
‘Ik speel ongeveer dertig tot zestig minuten per dag. Pianospelen helpt mij te ontspannen en om te gaan met mijn emoties. Na een drukke dag, al is het maar een kwartier, speel ik altijd even om de stress kwijt te raken. Ik speel veel relaxte muziek, maar na een drukke dag heb ik ook wel eens zin om gewoon lekker op de toetsen te rammen en uptempo te spelen.’
‘Mijn familie en vrienden vinden mijn passie ook tof. Ik heb dat muzikale niet van mijn ouders, want niemand in de familie speelt piano. Mijn ouders zeggen wel eens: ‘‘Waarom ga je er niet meer mee doen?’’. Maar ik wil echt dat het een hobby blijft. Mijn vrienden kregen voorheen niet veel mee van mijn pianospel, omdat we vooral druk waren met gamen en biertjes drinken. Nu kruip ik in hun gezelschap steeds vaker even achter de toetsen en dat vinden ze heel mooi.’
Post-it
‘Thuis heb ik een elektrische piano met een koptelefoon. Ik heb hem gekocht voor 1000 euro. Het voordeel van een elektrische piano is dat je hem niet hoeft te stemmen. Maar het liefst speel ik op een echte piano. Dat heeft me al mooie momenten opgeleverd. Een tijd geleden was ik in het Kohnstammhuis aan het spelen, en er zat een meisje op de bank te luisteren. Ik ging zo op in mijn spel dat ik niet merkte dat ze een roze post-itje op de zijkant van de piano had geplakt.’
‘‘‘Ik baalde er van op mijn vrije dag toch hier te zijn om te werken, maar je muziek verzacht dat gevoel volkomen. Prachtig, dankjewel!’’ Ik heb haar daarna nooit meer gezien, maar ik was ontroerd toen ik besefte dat mijn pianospel dat gevoel bij mensen teweeg kan brengen.’
‘In de zomervakantie heb ik geen heimwee naar huis, maar naar een piano’
‘Ik speel ook graag op de piano op het station, op Utrecht of Amsterdam Centraal. Laatst was ik aan het spelen, en kwam er een oude meneer die een chocoladereep op de piano legde en me bedankte voor mijn mooie spel.’
‘Tot nu toe lijdt mijn studie niet onder mijn passie. Integendeel zelfs. Tijdens het studeren zet ik mijn studieboek soms op de boekenstandaard. Tijdens het pingelen lees ik dan de tekst. Het helpt me om dingen beter te onthouden.’
‘Als ik een tijd geen piano kan spelen, word ik altijd een beetje onrustig. Als ik lang op zomervakantie ga bijvoorbeeld, mis ik na een weekje de toetsen. Ik heb geen heimwee naar huis, maar heimwee naar een piano.’
